• Terug

Het woeden van de natuurkrachten

U zult luid en machtig mijn stem vernemen. En allen die aan mijn zachte roep geen gevolg wilden geven, zullen ontstellen als hij u luid zal weerklinken, als u door het woeden van de natuurkrachten aan Mij zult worden herinnerd, tegen Wie u zich steeds heeft verzet en Die u toch zult moeten erkennen bij het zien van de uitingen van de natuurelementen. U zult weliswaar niet aannemen dat er een samenhang is tussen deze en uw doen en laten in de wereld, maar alleen dit laatste geeft Mij aanleiding om Mij duidelijk te uiten, want uw doen en laten bewijst dat u Mij niet erkent als uw God en Schepper voor Wie u zich eens zult moeten verantwoorden. U gelooft daar niet aan en leeft daarom uw aardse leven niet volgens mijn wil.

En daarom laat Ik mijn stem weerklinken, opdat u zich Mij zult herinneren en verandert, opdat u Mij onderkent en u mijn wil tot de uwe zult laten worden. Ik spreek u aan. Eerst zacht en liefdevol u tot ommekeer aanmanend, om vervolgens steeds luider mijn stem te verheffen tot ze u angst en verschrikking zal brengen omdat u nu voor uw leven vreest. En velen zullen hun aardse leven verliezen, maar als ze nog op het laatste ogenblik de weg naar Mij hebben gevonden is de lichamelijke dood voor hen geen nadeel. Hij is alleen een genade, want ze liepen gevaar geheel weg te zinken en daarom roep Ik ze weg op het ogenblik van het onderkennen van Mij zelf, op het moment dat het geloof ontwaakt dat hun dan het binnengaan in het rijk hierna vergemakkelijkt en voor de ziel het begin van de weg omhoog is.

Ik wil Me door het razen in de natuur duidelijk bekend maken. Waar de menselijke wil aan het werk is, daar is het geloof in Mij maar zelden te verwachten. Maar waar de mensen hopeloos aan de elementen van de natuur zijn overgeleverd, daar denken ze eerder aan hun Schepper en roepen Hem aan. En daar is nog hoop dat zielen gered worden uit de duisternis van het ongeloof, dat ze Mij erkennen en zich nu door Mij laten leiden, op aarde of ook in het rijk hierna. Wat aardse gebeurtenissen niet tot stand brengen, dat kan een natuurcatastrofe van grote omvang nog bereiken: dat aan de God en Schepper van eeuwigheid wordt gedacht en dat de verbinding met Hem in het hart van de mens tot stand wordt gebracht door innig roepen om redding uit de grote nood. En wat schijnbaar een niet te overzien verwoestingswerk is, kan een reddingsactie betekenen voor veel zielen die daardoor het eeuwige verderf ontvluchten en tot leven ontwaken, ook wanneer ze de aardse dood ondergaan.

Ik zal alles doen wat nog gedaan kan worden tot redding van diegenen die hun oren sluiten voor mijn zachte, liefdevolle aanspreken en die Ik toch niet wil laten vallen. Met luide stem wil Ik hen nogmaals toeroepen. En gezegend zijn zij die zich Mij nu herinneren. Gezegend, uit wier harten Ik nog niet geheel werd verdrongen en die nu tot Mij roepen voordat het te laat is.

Amen

Las furzas naturales se desencadenan

Percibiréis Mi Voz alta y potente, y todos los que no obedecéis a Mi llamada queda, porque no quieren, os espantaréis en cuanto os resuene ella fuerte a través del desencadenamiento de los elementos de la naturaleza, y así os acordaréis de Mí, a quien siempre os habéis opuesto, y a quien, sin embargo; tenéis que reconocer, en vista de la manifestación de los elementos naturales. Es verdad que vosotros no queréis admitir la relación de ellos y entre vuestro hacer y dejar de hacer en el mundo, pero sí, sólo esto último me obliga a Mí a ello, manifestándome tan visiblemente, pues vuestro hacer y no hacer demuestra que vosotros no me reconocéis como a vuestro Dios y Creador, ante Él que una vez tenéis que responsabilizaros. Vosotros no creéis en ello y por eso vivís vuestra vida terrenal no según Mi Voluntad.

Y por eso dejo que resuene Mi Voz, para que reflexionéis en Mí y os cambiéis; para que me reconozcáis, y dejeis que Mi Voluntad se haga la vuestra. Yo os hablo a vosotros. Primero en voz baja y lleno de Amor, exhortandoos a la conversión. Pero después elevando siempre más Mi Voz, hasta que ella cause en vosotros miedo y espanto, porque ahora teméis por vuestra vida. Y muchos perderán su vida terrenal en ella, pero si ellos me han encontrado en la última hora, de ese modo no es para ellos una pérdida la muerte de su cuerpo, ella es sólo una Gracia entonces, pues estaban en el peligro de hundirse por completo, y por eso los llamo Yo en el momento del reconocimiento de Mí Mismo, en el momento de despertar a la fe, la cual les hace más fácil la entrada en el Reino del otro mundo y que es el comienzo del camino a lo alto para el alma.

Yo quiero darme a conocer a Mí Mismo claramente mediante el enfurecimiento en la naturaleza. Donde está obrando la voluntad humana, allí es la fe en Mi apenas de esperar sólo, mas donde los hombres están expuestos sin esperanza alguna a los elementos de la naturaleza, allí piensan antes en su Creador y lo llaman. Y allí aún hay esperanza que sean salvadas almas de las tinieblas de la incredulidad, reconociéndome, y se dejen guiar ahora por Mí en la tierra, o también en el Reino del más allá. Lo que no llevan a cabo los sucesos terrenales, eso puede conseguír aún una catástofe natural en gran dimensión, para que se piense en Dios y el Creador eterno de la eternidad, y sea así establecido el contacto a Él en el corazón de los hombers, mediante una llamada fervorosa en la gran necesidad y desgracia, pidiendo por salvación. Y lo que es aparentemente una obra de destrucción, puede ser una acción de rescate, significando para muchas almas la salvación, las que por medio de eso se escapan de la perdición eterna, y despiertan a la vida, aunque sufran la muerte terrena. Todo lo que pueda hacerse aún para salvar a éstos, lo haré Yo , para los que cierran sus oídos a Mi plática en Voz baja y llena de Amor, y a los que no obstante no quiero dejar que caígan. Con Voz alta quiero Yo llamarlos otra vez, y bendito, de quien se acuerde de Mí, bendito, de cuyo corazón Yo no he sido suprimído de su corazón del todo, y de los que ahora me llamen a Mí, antes que sea demasiado tarde.

Amén