• Terug

De nood van de zielen in de diepte - Voorbeden

Groot is de nood van de zielen die plotseling en onvoorbereid worden weggeroepen van de aarde, als ze niet al door een aan God welgevallige levenswandel een graad van rijpheid hebben bereikt die hen voor het lichtrijk geschikt maakt. Maar het merendeel gaat naar de overzijde in het geestelijke rijk in een waarlijk erbarmelijke toestand, zonder geloof in Jezus Christus, zonder het geringste inzicht en geheel zonder kracht, daar hun de liefde ontbrak en hun dus ook geen werken van liefde navolgen in het geestelijke rijk. Ze zijn arm en ellendig en weten niet waarheen ze zich moeten wenden om hulp, omdat ze geen geloof hebben in die Ene, Die hen kan verlossen van alle zonden en alle leed. Jezus Christus, die elke roep naar Hem waarlijk zou horen. Het geestelijke rijk neemt alle zielen op die van de aarde zijn heengegaan, maar hoe verschillend zijn de sferen die hun nu een verblijfplaats bieden.

Het rijk der duisternis echter is het dichtst bevolkt en voortdurend neemt het nieuwe bewoners op, omdat ook op aarde grote duisternis is en de zielen eenzelfde plaats opzoeken als die ze verlaten hebben. Daar is de nood zo ondraaglijk, dat de zielen deze zouden willen ontvluchten, wat ze echter niet uit zichzelf kunnen, maar waar ze ondersteuning bij nodig hebben. Deze zielen keren steeds weer naar de aarde terug en houden zich op in de nabijheid van mensen met welke ze op aarde nauwe betrekkingen hadden, of door hetzelfde karakter voor hen welkome objecten zijn om hun eigen wil op ze over te dragen, dus indirect verder te werken op aarde. Zulke zielen kunnen maar moeilijk verbeterd worden en toch moet er ook aan hen in het gebed worden gedacht, opdat ze door voorbede opwellingen krijgen die tot een verandering kunnen leiden.

Waar een liefdevol gebed de zielen van de gestorvenen navolgt, is er steeds hoop dat ze spoedig de duistere verblijfplaats kunnen verruilen voor een zwak-schemerig oord en ze zoeken dan het licht tot ze het vinden. De zielen van de duisternis moeten vaak zeer lang in de diepte vertoeven, omdat ze geen poging doen eruit te komen. En pas het verlangen naar licht levert hun licht op.

Daarom zult u mensen niet genoeg kunnen bidden voor deze zielen, dat ze op het licht aansturen, dat in hen het verlangen zal ontwaken in een iets lichtere omgeving te komen. Want de wil van de wezens is beslissend en voor de versterking en verandering van een verkeerde wil zult u mensen steeds weer moeten bidden, wilt u de zielen helpen die plotseling van de aarde heengaan, die weggeroepen worden midden uit het leven en weinig of helemaal geen geestelijk inzicht bezitten. Ze kunnen geholpen worden als u ze maar helpen wilt, als u ze liefde schenkt en hen zou willen verlossen uit de duisternis.

De nood is overgroot en kan niet door middel van dwang worden opgeheven. Een voortijdig wegroepen van de aarde is vaak een daad van barmhartigheid voor deze zielen, zodat ze niet nog verder wegzinken. Want dan zou de verlossing uit de diepte nog veel moeilijker zijn, omdat de wil dan nog halsstarriger is en helemaal tegen God gericht. Denk daarom aan hen die plotseling van de aarde heengaan en zend hun liefdevolle gedachten na, opdat ze zich door u voelen aangetrokken om naar de aarde terug te keren en ze van u kunnen leren. Want ze zullen zich steeds in de nabijheid ophouden van diegenen die hun liefde geven. Ze zullen veel eerder bereid zijn onderrichtingen door middel van gedachten van u aan te nemen dan zij het op aarde zouden hebben gedaan. En voor zulke zielen kan de voortijdige dood nog de enige weg zijn naar een verandering van wil, als u ze kracht geeft door uw liefde, door uw gebed, dat bestemd is voor de verlossing van deze arme zielen uit de duisternis.

Amen

MUKA DUŠA U BEZDANU.... ZAUZIMANJE....

Velika je patnja duša koje iznenada i nepripremljeno budu opozvane sa Zemlje, ako nisu već Bogu dopadljivim načinom života postigle stupanj zrelosti koji će ih učiniti podobnima za kraljevstvo svjetla. No većina u onostrano kraljevstvo prelazi u stanju istinski vrijednom sažaljenja .... Bez vjere u Isusa Krista, bez imalo spoznaje, i potpuno bez snage, pošto im je nedostajala Ljubav i pošto ih dakle u duhovno kraljevstvo ne prate djela Ljubavi .... One su sirote i bijedne i ne znaju kuda da se obrate za pomoć jer nemaju vjeru u Onoga Koji ih može izbaviti od sveg grijeha i sve tuge .... Isusa Krista, Koji bi uistinu čuo svaki poziv Njemu upućen.

Duhovno kraljevstvo prima sve duše koje su napustile Zemlju, no uveliko su različite sfere koje im tada postaju prebivalištem .... a područje tame najgušće je nastanjeno, i neprestano prima nove stanovnike, pošto je i na Zemlji velika tama i duše traže isto mjesto koje su napustile. Tamo je patnja tako neizdrživa, da joj duše žele uteći, što međutim ne uspijevaju same od sebe, nego trebaju potporu.

Te se duše uvijek iznova vraćaju nazad na Zemlju i zadržavaju se u blizini ljudi koji su im na Zemlji bili bliski ili su im po karakternim osobinama slični, kako bi na njih prenijeli svoju osobnu volju, kako bi dakle indirektno dalje djelovali na Zemlji. Takve duše teško da mogu biti poboljšane, no i njih se u molitvi treba sjetiti, kako bi se putem zauzimanja u njima probudile kretnje koje mogu dovesti do promjene. Gdje molitva u Ljubavi prati duše preminulih uvijek ima nade da bi uskoro mogle zamijeniti mračno boravište za sumračno mjesto, i oni onda dalje traže svjetlo sve dok ga ne nađu.

Duše tame vrlo često moraju dugo boraviti u bezdanu pošto se ne pokušavaju izvući i tek im težnja za svjetlom donosi svjetlo. Stoga vi ljudi ne možete dovoljno moliti za te duše kako bi težile svjetlu, kako bi se u njima probudila težnja da dođu u nešto svijetlije krajeve. Jer volja stvorenja je presudna, i za jačanje i promjenu krivo usmjerene volje vi ljudi uvijek iznova trebate moliti, želite li pomoći tim dušama koje iznenada napuštaju Zemlju, koje bivaju opozvane usred života i koji su u posjedu malo ili ništa spoznaje .... Njima se može pomoći, samo ako im želite pomoći, ako im poklonite Ljubav i ako ih želite izbaviti iz tame. Patnja je ogromna i ne može se otkloniti na silu.

Prijevremeni opoziv sa Zemlje često je čin milosti prema tim dušama, kako ne bi još dublje propale i time još uvelike više otežale izbavljenje iz bezdana, jer je onda volja još tvrdokornija i skroz usmjerena protiv Boga. Stoga se sijećajte onih koji iznenada napuste Zemlju, i za njima upućujte misli ispunjene Ljubavlju, kako bi se od strane vas osjećali privučeni, vraćajući se na Zemlju, i od vas mogu naučiti, jer oni će se uvijek zadržavati u blizini onih koji im daju Ljubav, oni će uvelike više biti spremni od vas primiti misaone pouke nego bi to bili spremni učiniti na Zemlji, i za takve duše prijevremena smrt može predstavljati još jedini put za promjenu volje, pružite li im snagu putem vaše Ljubavi, putem vaše molitve, koja je usmjerena spasenju tih sirotih duša iz tame.

AMEN