• Terug

De brug vanuit het rijk van licht is Jezus Christus

In de naam van de gekruisigde Heiland moge u worden gezegd dat het hemelrijk opengaat voor ieder die Hem erkent als Gods Zoon en Verlosser van de wereld, maar dat dit gesloten blijft voor degene die Hem niet wil erkennen.

U mensen zult moeten weten dat voor Zijn kruisdood de beide werelden die bekend zijn als rijk van het licht en van de duisternis, streng waren gescheiden. Dat er twee totaal verschillende gebieden waren die geen verbinding hadden met elkaar omdat ze volledig tegengesteld waren aan elkaar. Een verklaring hiervoor is te zoeken in het volledig zich van God afkeren van het geschapen geestelijke, dat dan een wereld deed ontstaan in een God vijandige ordening, terwijl het God trouw gebleven geestelijke in de goddelijke ordening verbleef en daardoor ook in een gebied van volkomenheid, van licht en onbelemmerde kracht.

Er kon geen verbinding bestaan tussen deze beide werelden omdat de tegenstelling te groot was, omdat de afstand van God in elk opzicht een negatieve uitwerking moest hebben, er in zekere zin een streven naar tegengestelde polen zou zijn, maar er nooit naar slechts één pool werd gestreefd. Tussen het rijk van het licht en dat van de duisternis ontbrak elke band, wat nog begrijpelijker wordt door de uitleg dat de heersende krachten van beide gebieden volledig tegengesteld tegenover elkaar stonden en geheel tegengestelde doelen nastreefden: hoogste volmaaktheid in vrijheid en licht en kracht, en het knevelen van het geestelijke dat voor hoogste werkzaamheid was bestemd.

Er bestond dus een onoverbrugbare kloof tussen deze beide werelden, die van de kant van de duisternis eeuwig niet ongedaan zou hebben kunnen worden gemaakt, maar wel van de kant van de in goddelijke ordening gebleven geestelijke wereld, wier bewoners het inzicht hadden en bijgevolg ook op de hoogte waren van de enige mogelijkheid een brug te slaan. Er moest zich een wezen uit de geestelijke wereld in de duistere sferen wagen en van daaruit een weg banen die dan kon worden begaan door ieder wezen dat in het lichtrijk wilde komen. Dit uit de hoogte neergedaalde wezen moest de goddelijke ordening tot stand brengen doordat het eerst zelf hiervoor in deze goddelijke ordening leefde en dan de bewoners van de duistere wereld, de mensen op de aarde hiervan in kennis stelde, opdat ook zij, door Zijn voorbeeld aangespoord, een andere levenswandel zouden leiden dan voorheen, dat ze dus in plaats van in tegenovergestelde, in dezelfde richting streefden als de mens Jezus, wiens doel boven was - dat wil zeggen de terugkeer in het rijk dat Hij had verlaten ter wille van de in duisternis levende mensen.

De wil om opwaarts te gaan vindt altijd de juiste weg, maar deze wil ontbrak de mensen. Hij was naar beneden gericht, want het werkzaam zijn van negatieve krachten in het rijk der duisternis heeft steeds succes. En deze krachten jagen alleen het ene doel na, het wezen elk inzicht te ontnemen om het de terugkeer naar God te verhinderen. De wil van het wezen zou de vorst der duisternis en zijn werkzaam zijn een halt toe kunnen roepen, maar hij doet het niet. Hij is zelf zo zwak en aan elke ongunstige invloed zonder verzet blootgesteld.

De lichtwereld was daarvan op de hoogte en er bood zich een oer-geschapen geest aan om zijn wil en zijn liefde tegenover de slechte invloed van de tegenstander van God te stellen. Er streden nu als het ware twee kinderen van God - twee door Hem zelf in het leven geroepen evenbeelden - tegen elkaar, omdat ze niet meer dezelfde wil en dezelfde liefde hadden, daar ze anders niet als tegenstanders tegenover elkaar zouden hebben gestaan. Maar deze strijd moest op zo’n manier gebeuren dat het lichtwezen tevoren het omhulsel aandeed dat het beroofde van de goddelijke kracht. Het moest als mens strijden tegen degene die de schuld had van het mens-zijn van alle gevallen geesten. Was hij sterker dan die ander, dan was er voor de mensen ook hoop om de tegenstander van God te overwinnen en dan was er ook een weg gebaand die terugleidt naar het vaderhuis.

De ziel van de mens Jezus, wiens lichaam wel aards was, bracht iets mee van boven en straalde het op de aarde af: goddelijke liefdeskracht. De liefde wordt geen wezen ontnomen. Ze kan te allen tijde ontstoken worden, maar ze kan ook verstikt worden door eigen willen. En deze liefde is de brug naar het rijk van het licht, want de liefde is naar boven gericht, naar God die de eeuwige Liefde zelf is. De liefde zoekt altijd de pool van de liefde en is nu nooit aan God vijandig werkzaam.

De liefde bewoog een lichtwezen om naar de aarde af te dalen en de liefde bleef met de eeuwige Liefde in verbinding. En de brug was geslagen tussen het rijk van het licht en dat der duisternis door Jezus Christus. Hij is echter niet zichtbaar voor de wezens op de duistere aarde die geen gebruik maken van Zijn leiding, die zich niet bij Hem aansluiten in het geloof de juiste Leider naar het rijk van het licht te hebben gevonden. Die Zijn liefde niet beantwoorden, die in Hem niet de Meester onderkennen Die Zijn tegenstander heeft bedwongen en die zich daarvoor dankbaar aan Hem onderwerpen. Die in Hem niet degene zien die Heer is over leven en dood, over licht en duisternis, die Hem niet erkennen als Gods Zoon en Verlosser van de wereld.

De kloof tussen het lichtrijk en het rijk der duisternis blijft onherroepelijk bestaan voor ieder die de weg niet gaat die Jezus Christus voor hem heeft geopend en die alleen naar de Vader leidt. Want deze staat nog helemaal onder de invloed van de tegenstander van God en zal niet eerder vrij van hem worden dan dat hij bereid is de wet van de eeuwige ordening te aanvaarden, tot hij zijn weerstand opgeeft en zich door Jezus Christus zal laten verlossen Die alleen de weg is naar de Vader Wiens oneindige liefde een weg vond die uit de duisternis naar het licht voert.

Amen

빛의 나라의 다리는 예수 그리스도이다.

십자가에 못박힌 구세주의 이름으로 하늘나라가 그를 하나님의 아들이자 세상의 구세주로 인정하는 모든 사람에게 열리지만 그러나 구세주를 깨닫기를 원하지 않은 사람들에게는 하늘나라가 닫혀 있게 된다는 것을 너희에게 말해준다. 너희 사람들은 구세주의 십자가의 죽음 전에는 빛의 나라와 어두움의 나라로 알려진 두 세계가 엄격하게 분리되어 있었음을 알아야만 한다. 두 세계가 서로 완전히 반대가 되기 때문에 두 나라는 서로 전혀 연결되지 않은 완전히 다른 두 영역이었다. 이에 관한 설명은 창조된 영적인 존재가 하나님으로부터 완전히 돌이켜서 하나님을 대적하는 질서를 가진 세상을 만든 반면에 하나님편에 선 영적인 존재들은 하나님의 질서 안에 머물렀고 따라서 또한 온전하고 빛과 제한이 없는 힘의 영역에 머물렀던 것에서 구해야만 한다.

두 세계 사이에는 연결이 이뤄질 수 없다. 왜냐면 서로 너무 크게 상반되고, 하나님과의 거리가 모든 면에서 부정적인 영향을 미쳐, 어떤 의미에서 반대의 극을 위해 추구하고, 절대로 한 극을 추구하지 않게 되었을 것이기 때문이다. 빛의 나라와 어두움의 나라 사이에는 아무런 연결이 없었다. 이는 두 영역의 지배 세력이 서로 완전히 반대이고, 자유와 빛과 힘을 가진 최고로 온전하게 되는 일과 최고의 역사를 행하도록 정함받은 영적인 존재가 노예가 되는 서로 완전히 반대가 되는 목표를 추구한다는 설명으로 더욱 이해하기 쉽게 된다.

그러므로 이 두 세계 사이에는 해결할 수 없는 간격이 있었다. 어두움의 편에서는 이 간격을 영원히 해결할 수 없었지만, 하나님의 질서에 머문 영의 세계에서는 그의 거주자들이 깨달음이 있었고 이로써 또한 다리를 건설하는 유일한 가능성을 알고 있었다. 영의 세계에서 온 존재가 어두움의 영역으로 가는 시도를 해서, 그곳에서 빛의 나라에 들어가기 원하는 모든 존재가 갈 수 있게 해주는 길을 개척해야만 했다.

바로 위로부터 내려온 존재가 먼저 자신이 하나님의 질서 안에서 살고, 그런후 어두움의 세계의 주민들과 이 땅의 사람들에게 하나님의 질서를 깨닫게 하고, 이로써 그들이 그의 모범을 통해 자극을 받아 이전과는 다른 삶을 살게 하고, 그들이 반대 방향으로 가는 대신 목표가 위에 있는 인간 예수와 같은 방향을 추구하게 하면서 하나님의 질서를 세워야만 했다. 다시 말해 인간 예수는 어두움 속에 거하는 사람들 때문에 떠났던 나라로 돌아갔다.

위로 향하려는 의지는 항상 옳은 길을 찾는다. 그러나 사람들에게 이런 의지가 부족했고, 의지가 아래로 향해 있었다. 왜냐면 부정적인 세력들의 역사가 항상 어두움의 영역에서 성공하고, 이런 세력들은 단지 하나의 목표인 존재가 하나님께 돌아가는 일을 막기 위해 존재로부터 깨달음을 빼앗는 일을 추구하기 때문이다. 존재의 의지가 어두움의 권세자와 그의 역사에 제동을 걸 수 있었지만 그러나 그는 그렇게 하지 않는다. 그 자신이 너무 연약하고 모든 불리한 영향에 저항이 없이 노출되어 있고, 빛의 세계는 이를 알고 있었고, 한 원래 창조된 영이 자신의 의지와 자신의 사랑으로 하나님의 대적자의 악한 영향력에 대항하기 위해 자신을 제공했다.

이제 하나님 자신에 의해 생성된 형상들인 하나님의 두 자녀가 싸웠다. 왜냐면 그들이 더 이상 같은 뜻과 사랑이 아니었기 때문이다. 그렇지 않으면 그들은 서로 대적하지 않았을 것이다. 그러나 이 싸움은 빛의 존재가 먼저 ​​신적인 힘을 빼앗는 겉형체를 입는 방식으로 이뤄져야만 했다. 빛의 존재가 인간으로서 모든 타락한 영들을 인간이 되게 만든 자와 싸워야만 했다. 빛의 존재가 하나님의 대적자보다 강하면 대적자의 힘이 꺽이고, 그러면 사람들에게 하나님의 대적자를 물리칠 희망이 있게 되고 이로써 또한 아버지의 집으로 돌아가는 길이 열리게 되었다.

세상적인 육체를 가진 인간 예수의 혼이 높은 곳에서 어떤 것을 가져와 이 땅에 비춰주었다. 그것은 하나님의 사랑의 힘이었다. 어떤 존재도 사랑을 빼앗기지 않는다. 사랑은 언제든지 타오르게 할 수 있지만 그러나 자신의 의지에 의해 꺼질 수도 있고, 이 사랑이 빛의 나라로 가는 다리이다. 왜냐면 사랑이 위로 향해 영원한 사랑 자체인 하나님께 향하기 때문이다. 사랑은 항상 사랑이 있는 곳을 구하고, 이제 절대로 하나님을 대적하는 일을 하지 않는다.

사랑이 빛의 존재가 이 땅으로 내려가게 했고, 사랑이 영원한 사랑과 연결되어 머물렀다. 예수 그리스도를 통해 빛의 나라와 어두움의 나라 사이에 다리가 세워졌다. 그러나 어두운 이 땅의 존재들은 이 다리를 볼 수 없다. 그들은 예수 그리스도의 인도를 활용하지 않고, 빛의 나라를 향한 올바른 인도자를 찾았다는 믿음으로 예수 그리스도에게 동참하지 않고, 예수 그리스도의 사랑에 응답하지 않고, 자신의 대적자를 물리친 예수 그리스도 안의 선생님을 인정하지 않고, 그런 역사에 대해 감사하며 자신이 예수 그리스도에게 순종하지 않고, 예수 그리스도 안의 삶과 죽음과 그리고 빛과 어두움을 다스리는 주님을 보지 못하고, 예수 그리스도를 하나님의 아들이자 세상의 구세주로 인정하지 않는다.

빛의 나라과 어두움의 나라 사이의 간격은 예수 그리스도가 그에게 열어 준 유일하게 아버지께 인도하는 길을 따르지 않는 모든 사람에게 돌이킬 수 없는 상태로 머문다. 왜냐면 아직 전적으로 모두 ​​하나님의 대적자의 영향을 받는 그가 자신의 저항을 포기하고, 그의 무한한 사랑이 어두움에서 빛으로 이끄는 길을 찾은 예수 그리스도에 의해 구속될 때까지, 그가 영원한 질서의 법을 자원하여 따를 때까지 그는 하나님의 대적자로부터 자유롭게 되지 못할 것이기 때문이다.

아멘