• Terug

Overtreding tegen de goddelijke Ordening Zonde - Bekentenis - Vergeving

De kleinste overtreding tegen de goddelijke Ordening doet zich gevoelen als verlies van kracht volgens de goddelijke wet dat, wat zich geheel bevindt in de ordening van GOD, vervuld is met kracht en die diegene kwijtraakt die Zijn wet van ordening niet in acht neemt. Want dit laatste is een negatief streven dat ook zijn gevolgen moet hebben die daaraan beantwoorden. Een overtreding tegen de goddelijke ordening kan echter alleen dat worden genoemd, wat geheel bewust wordt uitgevoerd, d.m.v. gedachten of handelingen, wat dus wordt ingezien als zijnde tegen GOD. Dus kan "zonde" ook alleen dat worden genoemd wat wordt gedaan in het volle bewustzijn een onrecht te begaan, dus moet de mens op de hoogte zijn van recht en onrecht en datgene vrij doen wat hij inziet dat onrecht is, om een zonde te hebben begaan.

Deze definitie is belangrijk, omdat bij zondenvergeving een diep berouw hoort, dat alleen maar kan worden gevoeld, wanneer de mens zijn zonde inziet en een in onwetendheid van de schuld begane overtreding tegen de goddelijke ordening, hem niet als zonde wordt aangerekend. Daarom is de schuldbekentenis absoluut noodzakelijk als de mens vergiffenis wil krijgen, en deze schuldbekentenis moet verbonden zijn met het diepste berouw, ze moet dus uit het hart komen, niet slechts met de mond worden uitgesproken, omdat er anders geen vergeving kan worden verkregen.

Dus aan vergrijpen die niet strijdig zijn met de goddelijke Ordening, maar die door mensen tot zonde worden bestempeld op grond van door mensen uitgevaardigde wetten, kunnen wel van de kant van de mensen straffen worden opgelegd, maar ze behoren niet tot de zonden waarvoor vergiffenis door GOD moet worden afgebeden, omdat GOD Zelf ze niet als zonde beschouwt en ook nooit een mens als zonde zal aanrekenen. Want een overtreding tegen de goddelijke ordening bestaat altijd alleen daarin, dat de mens zondigt tegen de liefde tot GOD en de naaste.

Alles wat uit liefde voor GOD en de naaste wordt gedaan, kan nooit in strijd zijn met de goddelijke Ordening, zoals omgekeerd alles wat tegen het gebod van de liefde in wordt gedaan, niet in goddelijke ordening kan verkeren, omdat de liefde de grondwet is en daar de goddelijke ordening op is gebaseerd. Leg daar dus steeds de maatstaf aan, als het begrip "zonde" voor u onduidelijk is.

Een zonde moet worden goedgemaakt, wanneer de mens geen vergeving ten deel valt, maar daarom moet ze als zonde worden ingezien en verafschuwd, om de vergeving ervan te verkrijgen, en daarom moet de mens ook weten wat onder zonde is te verstaan, hij moet weten, of en wanneer hij de liefde tot GOD heeft overtreden, of en wanneer hij tegen de naaste heeft gezondigd. En deze zonden moet hij naar JEZUS CHRISTUS dragen en HEM innig vragen dat ze hem worden vergeven, terwille van Zijn bloed. Dan zal hij worden vergeven, dan zal hij vrij worden van zijn schuld.

Amen

Violation against the divine order.... sin.... confession - forgiveness....

The slightest infringement of divine order has the effect of a loss of strength according to divine law, that what moves completely within God's order is full of strength, and he who does not observe His law of order loses it. For the latter is a negative striving which must also have a corresponding effect. But a violation of the divine order can only be called that which is carried out fully consciously, mentally or through actions, which is thus recognized as being contrary to God. Thus 'sin' can also only be called that which is done in full awareness of a wrong; thus man must know about right and wrong and freely do what he recognizes as wrong in order to have committed a sin. This definition is important because forgiveness of sin requires deep repentance, which can only be felt when a person recognizes his sin and a violation of divine order committed in ignorance of guilt is not imputed to him as sin. Therefore, confession of guilt is indispensable if the human being wants to be forgiven, and this confession of guilt must be connected with deepest remorse; it must therefore come from the heart and not only be spoken with the mouth, otherwise forgiveness cannot be obtained. Thus offences which do not contravene divine order but which are stamped as sin by people on the basis of humanly decreed laws can certainly be punished by people but they do not belong to the sins for which forgiveness should be requested from God, because God Himself does not regard them as sin and will never impute them to a person as sin either. For a violation of divine order only ever consists of a human being committing an offence against love for God and his neighbour.... Anything done out of love for God and one's neighbour can never violate divine order, just as, conversely, anything that contravenes the commandment of love cannot be within divine order, because love is the fundamental law and divine order is built upon it. Therefore, if the term 'sin' is unclear to you, always apply the standard to it..... A sin must be atoned for if the person is not forgiven, but therefore it must be recognized as sin and detested in order to find forgiveness, and therefore the human being must also know what is meant by sin, he must know if and when he has transgressed against the love for God, if and when he has sinned against his neighbour. And he must carry these sins to Jesus Christ and sincerely ask Him to forgive him for the sake of His blood.... Then he will find forgiveness, then he will be free from his guilt....

Amen