• Terug

Deemoed - Arrogantie - Gevaar

De deemoedige schenk IK Mijn genade - de verwaande onttrek IK haar - want de verwaandheid verstikt de liefde, terwijl de deemoed liefde wekt. En daarom komt ook de deemoedige Mijn hele Liefde toe die hem nu met genade zonder mate overstelpt. Voelt de mens liefde in zijn hart voor zijn medemens, dan kan hij tegenover hem niet aanmatigend zijn, maar beschouwt hem als zijn broeder en hij is hem van dienst uit liefde. Daarom zal ook de deemoedige werken van naastenliefde verrichten waarvoor IK hem zegen en beloon - weer met Mijn Liefde en Genade.

Wie arrogant is, diens hart is hard en gevoelloos, hij is niet behulpzaam, maar hij wil heersen en wordt daarom door MIJ niet aangezien, omdat dit gevoel - de begeerte om te heersen - aanleiding was van de afval van weleer van MIJ - die alleen door diepe deemoed tegenover MIJ kan worden goedgemaakt, bijgevolg de deemoed ook terugkeer naar MIJ betekent.

Het geestelijke was diep gezonken door arrogantie - in het stadium als mens heeft het echter weer een bepaalde hoogte bereikt, waarbij nu echter het grootste gevaar bestaat weer in hoogmoed te vervallen, zichzelf iets aan te matigen, wat tegenover de medemens tot uitdrukking komt in liefdeloosheid. Dat de mens zich door de hoogmoed ook van alle hulpmiddelen berooft om opwaarts te klimmen, dat hij daardoor Mijn genade verspeelt, is het grootste gevaar, waarop IK u steeds opmerkzaam maak, opdat u niet weer in de diepte stort door eigen schuld. Alles wat verwaand is, hoort nog bij Mijn tegenstander, die volhardt in de grootste weerstand tegen MIJ en meent MIJ ten val te kunnen brengen. Als eens de hoogste lichtdrager werd hij tot Mijn tegenstander, omdat hij zich boven MIJ verhief - hij geloofde zich boven MIJ te kunnen stellen en stortte zo in de diepste afgrond.

De verwaandheid is de eerste schrede naar een bodemloze val - de deemoed daarentegen de ladder die omhoog leidt, de zekerste brug naar MIJ - want wie IK Mijn genade schenk, bereikt zeker zijn doel, omdat Mijn genade hulp betekent, Mijn bijstand en Mijn leiding.

Denk aan uw zonde van weleer, die u van MIJ scheidde, denk aan Mijn overgrote Liefde, Die u tot Mij wil trekken - denk aan uw zwakheid en onvolmaaktheid en denk aan de grote afstand waarin u zich bevindt, dan zult u in diepste deemoed uw hoofd buigen en verlangend uw handen naar MIJ uitstrekken en dan pak IK u vast met Mijn Liefde en genade en geef u alles wat u nodig hebt om de afstand tot MIJ te verkleinen - om tot MIJ te komen van WIE u eens bent uitgegaan.

Doch wee, wanneer u zich nooit bewust wordt van de afstand tot MIJ, wanneer u meent te verheven te zijn om tot MIJ te bidden in diepste deemoed - dan kan er geen genade tot u komen, dan bent u nog in de macht van hem die u ten val bracht, dan kunt u nooit vrij worden van de zonde van arrogantie van weleer, want zonder Mijn Genade kunt u nooit ofte nimmer zalig worden.

Amen

L’umiltà – L’arroganza – Il pericolo

All’umile dono la Mia Grazia, all’arrogante la sottraggo, perché l’arroganza soffoca l’amore, mentre l’umiltà risveglia l’amore. Perciò all’umile appartiene anche tutto il Mio Amore, che ora riversa su di lui la Grazia senza misura. Se l’uomo sente amore nel cuore per il suo prossimo, allora non può essere arrogante verso di lui, ma lo considera come suo fratello e lo serve per amore, perciò l’umile svolgerà anche delle opere d’amore al prossimo, per cui lo benedico e ricompenso con il Mio Amore e la Mia Grazia. Chi è arrogante è di cuore duro ed insensibile, non serve, ma vuole dominare e perciò non viene guardato da Me, perché questo sentimento, di servire nella bramosia, era motivo della caduta d’un tempo da Me, che può essere soltanto espiato attraverso profonda umiltà verso di Me, quindi l’umiltà significa ritorno a Me. Lo spirituale era profondamente sprofondato attraverso l’arroganza, ma nello stadio come uomo ha già di nuovo raggiunto una certa Altitudine, dove però c’è il grande pericolo di ricadere nella superbia, di elevare sé stesso, cosa che si manifesta nel disamore verso il prossimo. Ma che l’uomo si deruba anche di tutti i mezzi ausiliari verso l’Alto attraverso la superbia, che con ciò si gioca la Mia Grazia, è il pericolo più grande, che vi faccio sempre notare, affinché non precipitiate nuovamente nell’abisso per vostra propria colpa. Tutto ciò che è arrogante appartiene ancora al Mio avversario, che rimane nella più grande ribellione contro di Me e crede di poter farMi precipitare. E’ diventato Mio avversario come più sublime portatore Luce di un tempo, perché si è elevato al di sopra di Me, credeva di poter mettersi al di sopra di Me ed è precipitato nell’abisso più profondo. L’arroganza è il primo passo nella caduta senza fondo, l’umiltà invece è la scala verso l’Alto, il Ponte più sicuro verso Me, perché a chi dono la Mia Grazia, costui raggiunge certamente la sua meta, perché la Mia Grazia significa Aiuto, la Mia Assistenza e la Mia Guida. Ricordate il vostro peccato di un tempo che vi ha separato da Me, ricordate il Mio ultragrande Amore che vuole attirarvi a Me; ricordate la vostra debolezza ed imperfezione e ricordate della grande distanza in cui vi trovate, allora nell’umiltà più profonda chinerete il vostro capo estenderete nostalgici le vostre mani verso di Me e poi vi afferro con il Mio Amore e Grazia e vi do tutto ciò di cui avete bisogno, per diminuire la distanza da Me, per arrivare a Me da dove avete avuto la vostra Origine. Ma guai se non vi rendete mai conto della distanza da Me, se vi credete troppo eminenti per pregare a Me nella più profonda umiltà. Allora non può giungervi nessuna Grazia, allora siete ancora nel potere di colui che vi ha portato alla caduta, allora non potete mai liberarvi dal peccato dell’arroganza di un tempo, perché senza la Mia Grazia non potete mai e poi mai diventare beati.

Amen