• Terug

Belichaming van vele lichtwezens in de eindtijd

De aardse wereld dient ook de lichtwezens voor hun voltooiing. Want ze geeft de meeste mogelijkheden om het kindschap Gods te verkrijgen, dat ook een lichtwezen alleen door een leven in het vlees op deze aarde kan bereiken. Maar de gang over deze aarde als mens vereist dan niet de positieve ontwikkeling in de “je moet” toestand; doch een lichtziel kan zich direkt in het vlees laten verwekken, om nu de vrije wilsbeslissing af te leggen, waartoe haar vaak harde beproevingen worden opgelegd. Steeds weer dalen lichtzielen af naar de aarde en heel in het bijzonder in de laatste tijd voor het einde zijn veel van zulke belichamingen toegestaan, omdat juist deze moeilijke tijd van het aardse bestaan de hoogste graad van rijpheid waarborgt, evenals echter ook de dwalende mensen geestelijke leiders nodig hebben, die alleen zulke als mens belichaamde lichtwezens kunnen zijn.

Zo’n Lichtziel was ook Jezus Christus, Die een enorm grote en heilige Missie op Zich nam, welke de zwaarste eisen aan de wil van een mens stelde. Zijn Ziel was wel volmaakt toen Hij deze aarde betrad, maar toch had deze graad van licht geen invloed op het aardse bestaan van de Mens Jezus, daar anders Zijn Missie - de verlossing van de mensheid - aan waarde verloren zou hebben. Het waren uiterst zware eisen, die aan de Mens als zodanig werden gesteld. Hij moest, net als ieder ander mens, het lichaam met zijn wensen en begeerten overwinnen, die buitengewoon sterk in Hem ontwikkeld waren en wat dus buitengewone zelfbeheersing en kastijding vereiste. Zijn Ziel moest zeer grote verleidingen weerstaan; het was een voortdurende strijd, die de Mens Jezus in Zijn jeugd had te voeren tegen Zich Zelf. En daarom waren Zijn Liefde, de zachtmoedigheid en het geduld veel hoger te waarderen, dan die van een zacht mens zonder begeerten, die niets hoeft te overwinnen, omdat hem niets of weinig aanlokt. De Ziel van het Licht kende vanaf het allereerste begin Haar Missie en ging Haar weg over de aarde, toen de nood van de mensheid dit vroeg. Dus kwam Jezus op een tijd naar de aarde, waarin de onbeheerstheid onder de mensen de overhand had genomen en de mensen nu juist een voorbeeld moest worden gegeven, dat en hoe het mogelijk was, de onbeheerstheid de baas te worden.

Alles, ook het moeilijkste, vermag de liefde door haar kracht. Er bestaat niets onoverwinnelijks voor een mens, die in de liefde leeft. De liefde zelf is de kracht en kan dus ook de vrije wil tot ongehoorde kracht maken, zodat voor de mens alles mogelijk is. Wanneer er nu in de tijd van het einde buitengewoon talrijke belichaming van lichtzielen op aarde plaatsvindt, dan wordt aan deze allemaal een missie opgedragen, die liefde en wilskracht vereisen. Maar al deze zielen is hetzelfde eigen: het goddelijke Woord onder de mensen te verbreiden. Want door wetende zielen wordt hen op aarde het weten ontsloten, respectievelijk in herinnering gebracht. En het spoort hen aan, dit weten door te geven aan de medemensen, die in geestelijke duisternis voortgaan. En dus is dit een kenmerk van diegenen, die van boven zijn, dat ze ijverig deel hebben aan de verbreiding van het goddelijk Woord, maar let wel: van het Woord, dat in het geestelijke rijk zijn oorsprong heeft.

De leer van de Liefde, die Jezus Christus op aarde heeft verkondigd, was het door God Zelf door Jezus gesproken Woord en zal het ook blijven, tot in alle eeuwigheid. En van deze leer van de Liefde zal en moet steeds gewag worden gemaakt, waar een mens voor God wil opkomen. Belichaamde Lichtzielen nu vinden in de verbreiding van deze goddelijke Liefdeleer alleen hun geluk op aarde en dezen zijn de ware vertegenwoordigers van God op aarde. Wat buiten deze leer wordt onderwezen, is mensenwerk. Wie daarvoor opkomt, is niet afkomstig uit het rijk van het Licht; veeleer is het rijk van de duisternis zijn vaderland. En lichtzielen zullen steeds het verlangen hebben om tegen zulke leren op te treden, wat in de eindtijd buitengewoon vaak zal voorkomen.

Amen

Encarnação de muitas almas leves no fim dos tempos....

O mundo terreno também serve os seres leves para a sua perfeição. Pois dá a Deus as maiores possibilidades de alcançar a infância, que um ser de luz também só pode alcançar através de uma vida na carne sobre esta terra. A caminhada nesta terra como ser humano, porém, não pressupõe então o desenvolvimento da ascensão num estado de compulsão, mas uma alma leve pode testemunhar directamente na carne para agora tomar a livre decisão da vontade, para a qual lhe são muitas vezes impostos testes duros. Uma e outra vez as almas de luz descem à terra, e especialmente na última vez antes do fim muitas dessas encarnações são permitidas, porque precisamente este tempo difícil da vida terrena garante os mais altos graus de maturidade, mas tal como as pessoas erradas precisam de guias espirituais, que só tais seres de luz encarnados como seres humanos podem fornecer. Jesus Cristo foi também uma tal alma de luz que assumiu uma missão extremamente grande e santa que colocou a maior exigência à vontade de uma pessoa. A sua alma era certamente perfeita quando entrou nesta terra, mas este grau de luz não teve influência na vida terrena do homem Jesus, caso contrário a sua missão, a redenção da humanidade, teria perdido o seu valor. Foram estabelecidas condições extremamente difíceis para o ser humano enquanto tal.... Ele, como qualquer outro ser humano, teve de superar o corpo com os seus desejos e anseios, que se desenvolviam nele de forma extremamente forte e que, por isso, exigiam um autocontrolo e mortificação excessivamente grandes. A sua alma teve de resistir a tentações muito grandes, foi uma batalha constante que o homem Jesus teve de travar contra si próprio na sua juventude. E, portanto, o seu amor, doçura e paciência deveriam ser valorizados muito mais alto do que os de uma pessoa gentil e sem desejos que não precisa de superar nada porque nada ou pouco o tenta. A alma da luz sabia da sua missão desde o início e depois seguiu o seu caminho terreno quando a adversidade da humanidade o exigiu.... Assim, Jesus veio à terra numa altura em que a impulsividade se tinha tornado galopante entre a humanidade e as pessoas tinham de receber um exemplo de como era possível dominar a impulsividade. O amor é capaz de superar tudo, mesmo as coisas mais difíceis, através do seu poder.... Não há nada de intransponível para uma pessoa que vive apaixonada. O próprio amor é força e pode, portanto, também moldar o livre arbítrio em força inaudita, para que tudo seja possível para o ser humano. Quando uma encarnação extraordinariamente numerosa de almas leves ocorre agora na terra no tempo do fim, então é dada uma missão a todas elas que requer amor e força de vontade. Mas todas estas almas têm a mesma característica: espalhar a Palavra divina entre as pessoas. Pois através do conhecimento das almas o conhecimento é-lhes tornado acessível na terra, ou melhor, é-lhes trazido à memória, e são instados a transmitir esse conhecimento aos seus semelhantes que caminham na escuridão espiritual. E assim esta é uma característica daqueles que são de cima, que participam avidamente na propagação da Palavra divina, mas lembrem-se.... a Palavra que teve origem no reino espiritual.... O ensino do amor que Jesus Cristo proclamou na terra foi a Palavra dita pelo próprio Deus através de Jesus e assim permanecerá por toda a eternidade. E este ensino do amor deve e deve ser sempre mencionado onde quer que uma pessoa queira defender Deus. Só as almas encarnadas da luz encontram a sua felicidade terrena na difusão deste ensino divino do amor, e são os verdadeiros representantes de Deus na Terra. O que é ensinado fora deste ensino é o trabalho dos seres humanos. Quem o apoia não vem do reino da luz, mas está em casa no reino das trevas. E as almas da luz terão sempre o desejo de tomar medidas contra tais ensinamentos, o que acontecerá com demasiada frequência nos últimos dias...._>Ámen