• Terug

De onsterfelijkheid van de ziel

Een juiste opheldering is nodig voor u, want dwaalleren vertroebelen uw geest en geven u een verkeerd beeld van mijn wil om te scheppen en mijn scheppingsgeest. Ze laten noch mijn liefde, noch mijn wijsheid herkennen en verhinderen u zo de liefdesvlam in uw hart te ontsteken die u beter vertrouwd maakt met Mij. Verkeerde leren kunnen tot ongelovigheid leiden, verkeerde leren kunnen elk geloof verwoesten wanneer ze niet worden rechtgezet. En daarom wil Ik u steeds weer duidelijkheid geven ter wille van uzelf, die toch alleen door het geloof en de liefde gelukzalig zult kunnen worden.

Wat zou u wel een leer moeten baten, welke de onsterfelijkheid van de ziel in twijfel trekt? De ziel is iets geestelijks, terwijl het lichaam materie is. Het lichaam kan wel sterven, dat wil zeggen vergaan en oplossen in zijn substantie, maar de ziel, het geestelijke, is onvergankelijk. Zij moet blijven bestaan, maar ontvlucht het lichaam zodra dit zijn taak als omhulling van de ziel op aarde heeft vervuld. Ze verlaat de materiële uiterlijke vorm om in geestelijke sferen haar ontwikkelingsgang voort te zetten, dat wil zeggen tot steeds hogere rijpheid te komen als ze een bepaalde graad van rijpheid op aarde heeft bereikt, ofwel, in de toestand van algehele onrijpheid als de gang over de aarde voor haar zonder resultaat was, al naargelang van haar wil in dezelfde toestand te blijven, ofwel weg te zinken in de duisternis, maar steeds in sferen die buiten de aards materiële wereld zijn op te vatten. Er bestaat dus voor de zielen wel een dode toestand, waaronder echter niet het opgelost zijn te verstaan is, maar alleen een toestand van volledige duisternis en krachteloosheid, een toestand van onmacht, maar altijd met het bewustzijn van het bestaan. Het bestaansbewustzijn verliest de ziel nooit, alleen kan het voor haar het summum van gelukzaligheid betekenen, zoals echter ook onuitsprekelijke kwellingen, steeds overeenkomstig de levenswandel die de mens op aarde heeft geleid. Het leven van de ziel beantwoordt dus aan het leven in het vlees op deze aarde. De werken van het vlees bepalen dus het lot en de verblijfplaats van de ziel na haar dood en de dag van de dood is de jongste dag voor de mens, waarna ze opstaat ten leven in het licht of in duisternis.

De ziel is iets geestelijks dat nooit ofte nimmer kan ophouden te bestaan, dat ook niet voorbijgaand is uitgewist, maar altijd en eeuwig leeft, alleen dat een bestaan in de duisternis geen leven genoemd kan worden, maar een geestelijke dood, er echter ook niet van een toestand van rust gesproken kan worden. Een rust tot aan de jongste dag is een verkeerde voorstelling, want de zielen die passief zijn, zijn dat alleen tot eigen kwelling, terwijl werkzaamheid het ware leven van een ziel is, maar dit een zekere graad van rijpheid vereist, die de ziel op aarde gemakkelijk kan bereiken wanneer ze van goede wil is. De zielen verblijven in het geestelijke rijk en kunnen toch voortdurend in de nabijheid van de aarde zijn, alleen bevinden ze zich buiten de materiële wereld, dus niet meer in een materiële vorm gebonden. Integendeel, ze zijn vrije geestelijke wezens als ze vol licht zijn, daarentegen nog gekluisterde wezens in de toestand van donkerte, omdat de totale krachteloosheid een keten voor hen betekent. Maar sterven kan de ziel nooit. Ze ontvlucht alleen het lichaam, dat daarmee zijn aardse leven heeft beëindigd.

Amen

Immortality of soul.... Wrong doctrine....

You need truthful explanations because misguided teachings darken your spirit and portray My creative will and creative spirit wrongly to you. They show neither My love nor My wisdom and thus prevent you from igniting the flame of love in your hearts which would bring you closer to Me. Wrong doctrines can lead to non-belief, wrong doctrines can destroy all faith if they are not corrected, and therefore I want to enlighten you time and again for your own sakes, since you can, after all, only become blessed through faith and love.

What is the use of any teaching which questions the immortality of the soul? The soul is something spiritual, whereas the body is physical.... The body can certainly die, that is, pass away and disintegrate in its substance, but the soul, the spiritual essence, is immortal. It has to continue, it will merely leave the body as soon as the body has served its task as a cover for the soul on earth. It will leave the physical external form in order to continue its process of development in spiritual spheres, to steadily increase its maturity if it has reached a certain degree of maturity on earth or, if its course of life was unsuccessful, to either remain in the same state of total immaturity or to descend into darkness, depending on its will, but always in spheres which should be understood as being outside the earthly-material world.

Thus, the soul will in fact experience a state of death, but this should not be understood as obliteration, it is merely a state of complete lack of light and strength, a state of helplessness, yet it will always be conscious of its existence. The soul will never lose its awareness of existence, it can merely mean either the epitome of beatitude or inexpressible agony for the soul, which is always consistent with the way of life the person had lived on earth. Hence the soul's life corresponds to its life in the flesh on this earth. Consequently, the deeds of the flesh determine the soul's fate and the place of residence after its death, and the day of death is the human being's Judgment Day, after which it will arise into a life of light or darkness....

The soul is something spiritual which can never ever cease to exist, it cannot be temporarily extinguished either but it will live eternally, with the exception that an existence in darkness cannot be called life but is spiritual death, yet neither can it be called a state of rest. A rest until Judgment Day is a wrong concept, because inactive souls experience this as personal torment, whereas a soul's true life is activity which, however, necessitates a certain degree of maturity, which a soul can easily attain on earth if it is of good will. The souls stay in the spiritual kingdom and can nevertheless always be in the vicinity of earth. They are merely outside of the physical world, thus they are no longer tied to a material form but are free spiritual beings if they are enlightened, otherwise they will be in a state of darkness, because complete lack of strength signifies constraint for them. But the soul can never die; it will merely escape its body, which thus will have completed its earthly life....

Amen