U moet steeds bedenken dat geen ding wat tot deze aarde behoort, blijvend is, en dat daarom ook de aarde zelf onbestendig is. Dat ze veranderen moet, wil ze niet geheel worden opgelost in haar oersubstantie. Het laatstgenoemde zal plaatsvinden na een eindeloos lange tijd, maar een verandering van de aarde is op handen. Evenals al het aardse materiële zijn opwaartse ontwikkeling doormaakt op een manier dat een bestaande vorm zich oplost om in een nieuwe vorm weer te ontstaan, evenzo is de aarde ook aan zo'n periodieke verandering onderworpen. De gezamenlijke scheppingen op de aarde gaan een nieuwe periode van ontwikkeling in, want niet alleen de in elke schepping gekluisterde geestelijke substanties streven opwaarts, maar ook de materie zelf maakt deze ontwikkeling door doordat ze steeds soepeler wordt. Ze neemt als omhulsel het geestelijke op, dat al weer sneller de vorm ontvluchten kan vanwege zijn rijpheid.
En zo moet ook eenmaal de harde materie die reeds een eindeloos lange tijd onveranderd bestaat haar ontbinding ondergaan. De ontwikkeling moet in zachtere materie voortgang vinden. Nieuwe harde materie moet geschapen worden als verblijfplaats voor dat geestelijke, dat in het stadium van erkenning (als mens) gefaald heeft, en zich in het kamp van GOD's tegenstander begeven heeft.
Zulke totale veranderingen van de uiterlijke vormen komen alleen in bepaalde tijdperken voor. Daarom kunnen de mensen het niet geloven omdat zulk een verandering zo lang geleden voorgevallen is, dat het niet als waarheid vastgesteld en beweerd kan worden.
Want een ontwikkelingsperiode is eindeloos lang, maar zal toch eenmaal ten einde lopen. Doch wanneer dat einde te verwachten is kan door mensen niet bewezen of berekend, maar ook niet betwist worden. Maar GOD vraagt ons er in te geloven omdat HIJ het Zelf door Zijn Woord de mensen verkondigd heeft, en er ook door zieners en profeten steeds weer op gewezen heeft.
Dat de ondergang van de aarde, d.w.z. haar totale omvorming alleen een zaak van geloof is heeft zijn reden daarin dat de mens in volledige wilsvrijheid de verandering van zijn ziel volbrengen moet. Deze vrijheid van wil zou echter direct belemmerd worden, wanneer men de tijd van het einde zou kunnen berekenen. Daarom is de afstand in tijd van begin tot het einde van een aardeperiode zo groot, omdat de mens beslissen moet aan zo'n einde te geloven of het totaal af te wijzen, opdat er geen dwang op hem wordt uitgeoefend.
Maar zodra hij nadenkt en al het komen en vergaan in de gehele schepping gadeslaat, ziet hij het oplossen en omvormen zich vaak herhalen, zo dat hij ook het scheppingswerk "aarde" zulk een verandering kan toekennen en het hem dan gemakkelijker valt aan het einde te geloven. Maar wanneer, dat wordt hem niet uitgelegd omdat het weten daarvan nadelig zou zijn voor de ziel. Maar GOD verkondigt een spoedig einde van deze aarde, dus is die mens er goed aan toe die Zijn Woord gelooft en zich daarop voorbereidt. Want hem zal die dag niet verrassen en de gedachte aan het einde zal voor hem heus niet meer schrikaanjagend zijn. Vooral met het oog op het zalige lot dat GOD de zijnen heeft beloofd, nà de omvorming van deze aarde.
Amen
VertalerVi uvijek trebate imati na umu kako ništa na ovoj Zemlji ne traje zauvijek, i prema tome cak sama Zemlja nece trajati, stoga se ona mora promijeniti ako nece potpuno dezintegrirati u njezinoj temeljnoj supstanci. Potonje ce se dogoditi nakon beskonacno dugog vremena, ali transformacija Zemlje ce se dogoditi uskoro. Baš kao što zemaljska materija ostvaruje njezin viši razvoj kroz razlaganje/raspadanje jedne postojece forme sa ciljem da bi se ponovno pojavila u novoj formi, tako je Zemlja kao takva takoder predmetom privremenih promjena, i sve ce tvorevine na Zemlji uci u novi stadij razvoja. Ne streme uzdignucu samo ograniceni duhovi unutar svakog djela stvaranja nego sama materija mora proci ovom stazom višeg razvoja time što postaje rastuce više mekša, tako zakriljujuci duh koji je, zahvaljujuci njegovoj zrelosti, sposoban brže napustiti njegovu formu. Posljedicno tome tvrda materija, koja je vec postojala jedno vrlo dugo vrijeme, mora eventualno biti takoder razložena. Njezin razvoj mora biti nastavljen u mekšoj materiji i nova tvrda materija mora biti proizvedena da bi sklanjala duhovnu supstancu koja je, u stadiju znanja/spoznaje.... kao ljudsko bice.... bila podbacila i sjedinila se sa Božjim neprijateljem.
Takve potpune transformacije zemljinih izvanjskih formi se jedino dogadaju unutar izvjesnih perioda vremena i prema tome ljudi u njih ne vjeruju, buduci se svaka takva transformacija dogodila toliko davno prije da se istina više ne može ustvrditi i poduprti. Premda je razvojni period beskonacno dug on ce unatoc tome jednog dana dokoncati.
Ljudi ne mogu potkrijepiti dokazima ili izracunati vrijeme kada se kraj može ocekivati a niti ga oni mogu zanijekati, ali Bog želi da ljudi vjeruju u njega buduci ga je On Osobno otkrio ljudima kroz Njegovu Rijec i, kroz vidjeoce i proroke, je opet i iznova naputio na njega. Da je uništenje Zemlje, to jest njezina totalna promjena, jedino stvar vjere je zbog cinjenice da ljudsko bice mora ostvariti promjenu njegove duše u potpunoj slobodi volje, a ova bi bila odmah ogranicena ako bi se vrijeme kraja moglo izracunati. Pocetak i kraj jednog zemaljskog perioda su toliko daleko udaljeni buduci ljudsko bice mora odluciti vjerovati ili ga odbaciti potpuno, bez da je prisiljen na ijedno. Ali cim on razmišlja o tome i promatra rast i raspadanje u prirodi on može vidjeti kako proces dezintegracije i transformacije sebe ponavlja tako cesto da ce on takoder primjeniti ovu promjenu na tvorevinu ‘Zemlju’ i naci ce laganim vjerovati u kraj. Ali njemu nece nikada biti receno kada ce se on dogoditi buduci bi takvo znanje bilo uništavajuce za dušu (Matej 24:36). Bog, medutim, otkriva kako se kraj ove Zemlje uskoro približava i dobro za onog koji vjeruje Njegovoj Rijeci i sebe priprema. Dan za njega nece doci neocekivano; misao o kraju ga više nece užasavati napomol blaženog stanja kojeg je Bog obecao Njegovim vlastitima nakon transformacije ove Zemlje.
AMEN
Vertaler