• Terug

De knaap Jezus, God en mens

Vraag om opheldering en ze zal u worden gegeven. Op wie de geest Gods neerdaalt, die is ook in staat waarheidsgetrouw antwoord te geven op vragen die hem worden gesteld in geestelijk opzicht. Het mysterie van de menswording van God is een zo moeilijk probleem voor de mensen op aarde, dat ze nooit volkomen kunnen worden onderricht, tenzij ze van de geest Gods zelf de uitleg in ontvangst nemen, zodat de uitleg door de ontvanger van geestelijke boodschappen wel kan worden begrepen, maar de medemensen niet begrijpelijk kan worden toegezonden.

De mens Jezus werd weliswaar op wonderbaarlijke wijze geboren en Zijn geboorte was begeleid door bovenaardse verschijnselen van allerlei aard, maar toch was en bleef het lichaam voorlopig aards materieel. De ziel was afkomstig uit het lichtrijk en was bijgevolg zonder zonde ter wereld gekomen. En derhalve kon God zich zelf door deze ziel openbaren. Hij kon werkzaam zijn, omdat er niets aanwezig was wat Zijn werkzaam zijn als hindernis in de weg zou hebben gestaan.

Dus was er in het kind Jezus God en mens tegelijk. Al wat voor het menselijk oog zichtbaar was, was mens. Maar Die het Kind het leven gaf, Die de mensen aantrok en hen tot aanbidding bracht door Zijn nabijheid, was God. De eeuwige Godheid zelf openbaarde zich en werd ook herkend door diegenen die van goede wil waren, wier harten in staat en gewillig waren om lief te hebben en die zich daarom openden voor de geest van God om in hen werkzaam te zijn.

Ten tijde van de geboorte van Jezus kwamen alleen mensen in Zijn nabijheid die door de geest Gods erheen werden geleid, die dus God zelf waardig keurde het Kind te zien, wie Hij door het Kind naderbij kwam en in wie Hij ook het bewustzijn wekte in de nabijheid Gods te zijn. Maar iemand anders dan zulke mensen zou het Kind alleen zuiver menselijk zijn voorgekomen, niet anders dan andere kinderen, zoals het ook volgens Zijn aardse lichaam was.

En zo zagen de mensen Hem ook in Zijn jeugd en latere jaren, want Hij trad niet openlijk met Zijn goddelijkheid op de voorgrond, met Zijn van Gods geest vervulde wezen, hoewel Hij zich steeds meer met God verenigde door Zijn voorbeeldig leven in liefde dat ook Zijn lichaam vergeestelijkte en tot een opnamevat van de goddelijke geest maakte. Maar het was de mens Jezus die zich zelf door werkzaam te zijn in liefde moest vormen tot een waardig omhulsel van Gods geest opdat deze zich in alle volheid in Hem kon bergen en door Hem onbeperkt werkzaam kon zijn. Wat uit Hem sprak, wonderen verrichtte en zelf de dood gebood, was God zelf. Wat voor de mensen zichtbaar was, was mens.

Het geloof aan de goddelijke zending van de mens Jezus deed ook de mensen God in Hem herkennen, zowel als kind alsook in Zijn leerjaren, waar eveneens weer diegenen Hem herkenden die dezelfde geest hadden, die dus een leven leidden volgens de goddelijke wil en zich daarom ook voor Zijn goddelijk wezen openden. Voor hen was het zonder twijfel dat God zelf zich in Hem borg en door Hem werkzaam was. Maar de menselijke buitenkant liet ook in die eerstgenoemden soms twijfel bovenkomen. Want ook zij konden het mysterie van de menswording Gods, van de volledige aaneensluiting van God en mens, niet vatten - zoals het ook nooit helemaal kan worden uitgelegd aan de mensen die niet geestelijk gewekt zijn. Dezen zouden het wel met hun ziel kunnen begrijpen, maar het kan nooit zuiver verstandelijk zo worden voorgesteld, zoals het voor een volledig begrip nodig zou zijn. Maar nooit ofte nimmer kan en mag het kind Jezus de Godheid worden ontzegd, want Dit was de hoogste genade waardig, dat God zelf zich in Hem borg, dat Hij zich openbaarde aan diegenen die Hem liefhadden en naar Zijn wil leefden.

Amen

L'Enfant Jésus Dieu et Homme

Vous demandez un éclaircissement, et il vous sera donné. Celui sur qui l'Esprit de Dieu s’abaisse, celui-ci sera aussi en mesure de donner une Réponse selon la Vérité à des questions qui sont posées d’un point de vue spirituel. Le Mystère de Dieu devenu Homme est un grave problème pour les hommes terrestres qui ne peuvent jamais être définitivement instruits, à moins qu'ils reçoivent de l'Esprit de Dieu Lui-Même l'Explication, pour qu'elle soit bien comprise du recevant des Messages spirituels, mais elle ne pourra pas être transmise de façon compréhensible au prochain. L'Homme Jésus naquit certes d’une manière merveilleuse, et Sa naissance fut accompagnée de phénomènes extra-terrestres de toutes sortes. Malgré cela le Corps était et restait d'abord terrestre et matériel ; l'Âme provenait du Royaume de la Lumière et donc il était venu dans le monde sans péché, et par conséquent Dieu Lui-Même pouvait Se révéler par cette Âme, Il pouvait agir, parce qu'il n'existait rien qui s’opposait comme entrave à Son Action. Donc Dieu et l’Homme étaient en même temps dans l'Enfant Jésus, tout ce qui était visible par l’œil humain était l’Homme, mais Celui Qui a donné la vie à l'enfant, Qui attirait les hommes et les poussait à l'adoration par Sa Proximité, était Dieu. L'éternelle Divinité Elle-Même S’est révélée et a été reconnue par ceux qui étaient de bonne volonté, par les cœurs de ceux qui étaient capables d’aimer et de bonne volonté pour aimer et qui donc s'ouvraient à l'Esprit de Dieu pour qu’Il Agisse en eux. Au temps de la naissance de Jésus seulement des hommes que l'Esprit de Dieu considéra dignes de contempler l'Enfant furent guidés dans Sa Proximité, ils s'approchèrent de l'Enfant et en eux se réveilla même la conscience d'être près de Dieu. Aux autres hommes l'Enfant serait apparu comme les autres enfants, comme Il était selon Son Corps terrestre. Et c’est ainsi que les hommes le virent dans Sa Jeunesse et dans les années suivantes, parce qu'il ne se manifestait pas en évidence avec Sa Divinité, avec Son Être rempli de l'Esprit de Dieu, bien qu’Il s'unissait toujours davantage avec Dieu à travers Sa vie d'amour exemplaire, bien qu’Il spiritualisait aussi Son Corps et en faisait un Vase d'accueil pour l'Esprit divin. Mais c’était l'Homme Jésus qui dut le former Lui-Même au moyen d’une activité d'amour en une Enveloppe digne de l'Esprit de Dieu, pour que Celui-ci puisse prendre demeure en Lui en toute plénitude et puisse agir de façon illimitée par Lui. Celui qui parla par Lui, qui exécuta des Miracles et lui demanda même la mort, était Dieu Lui-Même, ce qui était visible aux hommes, était l'Homme. La foi dans la Mission divine de l'Homme Jésus fit reconnaître aux hommes Dieu en Lui, aussi bien comme Enfant que même dans Ses Années d'Enseignement, où le reconnurent de nouveau ceux qui étaient du même esprit, qui donc menèrent une vie selon la Volonté de Dieu et qui donc s'ouvraient aussi à Son Être divin. Pour eux il n’y avait pas de doute que Dieu Lui-Même se cachait en Lui et agissait par Lui. Mais la forme humaine extérieure fit se lever des doutes même en eux, parce qu’eux-mêmes ne réussissaient pas à saisir le Mystère de Dieu devenu Homme et de la totale unification de Dieu et de l’Homme, comme il ne peut ne pas être expliqué complètement aux hommes qui ne sont pas spirituellement réveillés. Ceux-ci pourraient le saisir certes avec leur âme, mais il ne pourrait jamais être représenté à l’entendement comme il serait nécessaire pour la pleine compréhension. Mais à l'Enfant Jésus il ne doit jamais et encore jamais être nié la Divinité, parce que Celui-ci était digne de la Grâce la plus sublime, parce que Dieu Lui-Même se cachait en Lui, et Il se révélait à ceux qui L'aimaient et vivait selon Sa Volonté.

Amen