• Terug

Het aflossen van de zondenschuld door kinderen en kindskinderen

Het gevolg van de zonde is ook haar straf. Dat moet zo begrepen worden dat elke zonde gevolgen heeft die weer een verderf brengende uitwerking voor de zondaar hebben, om welke reden dan van een rechtvaardige straf kan worden gesproken. Maar deze straf is dan niet door GOD aan de mens opgelegd, integendeel heeft hij ze zelf naar zich toegetrokken, omdat hij de onmiddellijke aanleiding daartoe heeft gegeven.

Nu kan echter de uitwerking van de zonde ook langere tijd op zich laten wachten, maar ze komt onherroepelijk, alleen dat ze dan niet de mens zelf treft, maar zijn kinderen en kindskinderen, dat dezen dus een straf moeten dragen die generaties tevoren veroorzaakt werd.

Dit is een schijnbare onrechtvaardigheid GOD's, maar het gaat dan steeds om zielen die om rijp te worden, bijzonder zware levensvoorwaarden nodig hebben en die voor zichzelf bijzonder zware levensomstandigheden hebben gekozen. Ze dragen a.h.w. onverdiend leed en staan ook met de zielen van hen die dit leed hebben veroorzaakt in geestelijke verbinding. Ze worden dus door die zielen beïnvloed een schuld af te lossen die hen in het rijk hierna is gevolgd en waarvan het tenietdoen in het hiernamaals uitermate veel tijd zou eisen. En GOD neemt de genoegdoening door kinderen en kindskinderen aan.

Wanneer de mens zijn schuld zelf op aarde kan aflossen, dan bestaan daar ontelbare mogelijkheden voor, d.w.z. de mens moet met de gevolgen van de zonde klaarkomen, hij zal dan in zekere zin hetzelfde lot moeten lijden dat hij anderen heeft bereid, hij zal het leed moeten dragen dat hij anderen heeft aangedaan, steeds zal de zonde in haar uitwerkingen hem zelf weer treffen en hij zal zich daar niet tegen kunnen verweren.

Maar dan bespaart hij zijn nakomelingen al dit lijden dat hij zelf heeft veroorzaakt. Maar gaat hij met deze schuld binnen in het rijk hierna, dan vindt hij daar niet eerder rust, tot hij weer de mensen die op aarde nauwe banden met hem hebben ertoe heeft bewogen door beïnvloeding van gedachten, zijn vroegere zonde op de aarde uit te boeten, wat dezen dan een aards noodlot oplevert dat de zonden van de vaderen duidelijk herkenbaar laat worden.

Van kinderen en kindskinderen wordt de verzoening voor de begane zonde aangenomen om in de mensen het verantwoordelijkheidsgevoel te wekken, wanneer ze de grootte van een schuld onderschatten. De zondaars in het hiernamaals lijden buitengewone kwellingen, wanneer ze de mensen op aarde voor hun schuld zien boeten en daarom wordt de schuld tweevoudig uitgeboet en in overeenstemming daarmee sneller aflost, zoals omgekeerd een mens die op de hoogte is van de zonden van zijn voorvaderen niet zo zwaar hoeft te lijden onder de straf, omdat ze hem rechtvaardig voorkomt en zijn ziel daardoor sneller tot rijpheid komt op aarde.

Maar uitermate makkelijk is het voor 'n zondaar van zijn schuld verlost te worden als hij deze in diep geloof in JESUS CHRISTUS aan Zijn voeten legt, als hij HEM innig vraagt om vergeving, nadat hij er ernstig berouw over heeft en zijn best doet zich te beteren. Dan zullen ook de gevolgen van zijn zonden wegblijven, hij zal niet bang hoeven te zijn dat zijn schuld door zijn nakomelingen moet worden afgelost. Hij zal vrij worden van zijn schuld ter wille van JESUS CHRISTUS, DIE voor de zonden van de mensen aan het kruis is gestorven.

Amen

Abtragen der Sündenschuld durch Kinder und Kindeskinder....

Die Folge der Sünde ist auch ihre Strafe. Es ist dies so zu verstehen, daß jede Sünde ihre Folgen nach sich zieht, die wieder verderblich sich für den Sünder auswirken, weshalb dann von einer gerechten Strafe gesprochen werden kann. Diese Strafe ist aber dann nicht von Gott über den Menschen verhängt, sondern er selbst hat sie sich zugezogen, weil er den unmittelbaren Anlaß dazu gegeben hat. Es kann nun aber auch die Auswirkung der Sünde längere Zeit auf sich warten lassen, doch sie kommt unweigerlich, nur daß sie dann nicht den Menschen selbst trifft, sondern seine Kinder und Kindeskinder, daß also diese eine Strafe ertragen müssen, die Generationen zuvor verschuldet wurde. Es ist dies eine scheinbare Ungerechtigkeit Gottes, doch es handelt sich dann immer um Seelen, die zu ihrem Ausreifen besonders schwere Lebensbedingungen brauchen und die sich für ihren Lebensweg besonders schwere Lebensverhältnisse erwählt haben. Sie tragen gleichsam unverdientes Leid und stehen auch mit den Seelen derer, die dieses Leid verschuldet haben, in geistiger Verbindung. Sie werden also von jenen Seelen beeinflußt, eine Schuld abzutragen, die ihnen ins jenseitige Reich gefolgt ist und deren Tilgen im Jenseits übermäßig viel Zeit erfordern würde. Und Gott nimmt die Sühne von Kindern und Kindeskindern an.... Kann der Mensch seine Schuld auf Erden selbst abtragen, so gibt es unzählige Möglichkeiten dazu, d.h., es muß der Mensch mit den Folgen der Sünde fertig werden; er wird dann gewissermaßen dasselbe Schicksal erleiden müssen, das er anderen bereitet hat.... er wird das Leid tragen müssen, das er anderen zugefügt hat; es wird immer die Sünde in ihren Auswirkungen ihn selbst wieder treffen, und er wird sich nicht wehren können dagegen. Doch dann erspart er seinen Nachkommen alle diese Leiden, die er selbst verschuldet hat. Geht er aber mit dieser Schuld ins jenseitige Reich ein, so findet er dort nicht eher Ruhe, bis er wieder die ihm auf Erden nahestehenden Menschen dazu bewogen hat durch gedanklichen Einfluß, seine einstige Sünde auf der Erde zu büßen, was jenen dann ein Erdenschicksal einträgt, das deutlich die Sünden der Väter erkennbar werden läßt. Von Kindern und Kindeskindern wird die Sühne für die begangene Sünde angenommen, um in den Menschen das Verantwortungsgefühl zu erwecken, sowie sie die Größe einer Schuld unterschätzen.... Es leiden die Sünder im Jenseits übergroße Qualen, so sie die Menschen auf Erden für ihre Schuld büßen sehen, und es wird die Schuld daher zweifach gebüßt und entsprechend schneller abgetragen, wie umgekehrt ein Mensch, der um die Sünden seiner Väter weiß, nicht so schwer trägt an der Strafe, weil sie ihm gerecht erscheint und seine Seele dadurch schneller zur Reife gelangt auf Erden. Überaus leicht aber ist es für einen Sünder, seiner Schuld ledig zu werden, so er sie in tiefem Glauben an Jesus Christus Ihm zu Füßen legt, so er Ihn innig bittet um Vergebung, nachdem er sie ernstlich bereut hat und sich zu bessern bemüht.... Dann werden auch die Folgen seiner Sünden ausbleiben, er wird nicht zu fürchten brauchen, daß seine Schuld von seinen Nachkommen abgetragen werden muß.... . Er wird frei werden von seiner Schuld um Jesu Christi willen, Der für die Sünden der Menschen am Kreuz gestorben ist....

Amen