• Terug

Krachteloosheid in het hiernamaals = goddelijke Wet

Werkeloos blijft de ziel die geen kracht ontvangt. En deze werkeloze toestand kan niet anders verholpen worden dan door daden van liefde, waarvoor echter de wil bij de ziel ontbreekt wanneer zij zich in het hiernamaals in deze krachteloze toestand bevindt. Op aarde kan deze wil aangespoord worden door het Woord van GOD. Het kan de mens worden voorgesteld dat een werzaam zijn in liefde voor hem tot zegen is. En hij kan nu het Woord van GOD ter harte nemen, hij kan er over nadenken en uit eigen beweging besluiten werken van liefde te verrichten - want op aarde ontbreekt het hem niet aan kracht om dat wat hij wil tot uitvoering te brengen. En dan wordt de ziel geestelijke kracht gezonden en die ondersteunt haar in de ontwikkeling.

Maar anders is het in het hiernamaals waar de krachteloze ziel niets anders kan doen dan alleen willen. En het hangt er van af hoe deze wil is, of het wezen kracht krijgt toegevoerd. De ziel is dus in het hiernamaals afhankelijk van de hulp van rijpere wezens, terwijl de mens op aarde onafhankelijk van geestelijke krachten kan handelen al naar eigen goeddunken. Daarom mag de mens niet zorgeloos doorleven in de mening dat, als hij op aarde zijn doel niet bereikt, hij in het hiernamaals kan inhalen wat hij op aarde verzuimd heeft aan zijn ontwikkeling. Dit is een valse hoop die hem eens bitter zal berouwen, ofschoon de toestand in het hiernamaals niet geheel hopeloos blijft. Het zijn onuitsprekelijke kwellingen die de ziel door moet maken, en die zij op de aarde gemakkelijk kan voorkomen door serieus omhoog te streven.

Krachteloosheid is van onbeschrijfelijke troosteloosheid, het is een toestand die de ziel niet naar believen kan opheffen - daar zij op de liefde van andere wezens is aangewezen. En deze liefde is soms maar vaag te herkennen voor de ziel, en in overeenstemming met haar eigen liefde voor de zielen die evenals zij lijden.

Zodoende kan een liefdeloze ziel eeuwigheden in haar toestand van krachteloosheid moeten doorbrengen zonder dat een weldoend wezen haar nadert, als zij gestadig in eigenliefde volhardt. Als zij alleen aan zichzelf en aan haar lot denkt, en voor het lot van de zielen om haar heen geen medegevoel heeft. Haar kan volgens goddelijke wet niet anders geschonken worden dan zoals zij zelf aan andere zielen geeft, en haar eigenliefde is een belemmering voor de lichtwezens om haar te naderen en haar verlichting te brengen.

En omdat zij zelf niet bereid is te geven of te helpen, kan ook haar niet worden gegeven noch kan zij worden geholpen. En dat is het bitterste, dat de ziel nu ook niet het Woord van GOD kan worden overgedragen, dat haar uit haar geestelijke blindheid zou kunnen voeren. Want het Woord van GOD is licht en door haar liefdeloosheid is de ziel nog niet ontvankelijk voor licht. Op aarde daarentegen, wordt het Woord van GOD ook de liefdeloze mensen aangeboden - want dit is de genade die GOD aan de onverlosten op aarde geeft, die het kunnen aannemen of ook afwijzen al naar eigen goeddunken. Terwijl in het hiernamaals de genade van GOD alleen in zoverre dat wezen beroert, dat hem de keuze wordt gelaten te willen en liefdevolle gedachten in zich op te wekken, waarna hem dan evenzo kracht wordt gegeven.

Menige ziel is echter zo verhard dat zij niet in staat is liefdevolle gedachten te hebben, dan is het voor haar een ondraaglijke toestand die zij vanuit zichzelf niet kan beëindigen. Deze zielen zijn echter door andere lotgenoten omgeven aan wier lot hun liefde zich kan ontsteken - en daardoor kunnen zij voor zichzelf steeds een verbetering in hun eigen toestand tot stand brengen, zodra zij de liefde in zich laten ontluiken. Want reeds de zwakste wil om deze lotgenoten te helpen bezorgt hun kracht. En zodra zij aandacht schenken aan deze kracht worden zij ook actiever in het verrichten van liefdedaden, en de hulpverlening aan andere zielen geeft hun een innerlijk gevoel van blijdschap.

En dan is ook de toestand van krachteloosheid, de staat van volledige werkeloosheid overwonnen. Dan kan hun ook het Woord van GOD worden gebracht, d.w.z. wezens die onderwijzen kunnen in hun nabijheid komen en hun vertellen welke geboden GOD gegeven heeft en waarom deze vervuld moeten worden. Het onderwijzend werkzaam zijn van de lichtwezens moet nu beginnen opdat de onwetende zielen licht en kracht ontvangen, d.w.z. een kennis, die zij nu door kunnen geven in liefderijke zorg voor het lot van de lijdende zielen.

Maar eeuwigheden lang kunnen zulke krachteloze zielen gebrek moeten lijden. En toch is deze toestand gemakkelijk te voorkomen als de mens op aarde de gelegenheid gebruikt, om in een zekere rijpheid het hiernamaals in te gaan. Want dat verschaft hem licht en kracht en stelt hem in staat in het geestelijke rijk ook anderen gelukkig te maken.

Amen

저 세상에서 무기력한 상태. 법칙.

힘을 받지 못하는 혼은 일하지 못하고 머문다. 이런 일하지 않는 상태는 단지 사랑의 역사 외에 다른 방법으로는 절대로 해결될 수 없다. 그러나 혼이 저 세상에서 무기력한 상태에 빠지면, 혼에게 사랑을 행할 의지가 부족하다. 그러나 이 땅에서는 하나님의 말씀을 통해 이런 의지에 자극을 줄 수 있고, 사람에게 사랑을 행하는 일이 축복이 됨을 그에게 소개해줄 수 있다. 그는 이제 하나님의 말씀을 심장에 담아 둘 수 있고, 말씀에 대해 생각하고, 이제 자신이 동인이 되어, 사랑을 행하려는 결심을 할 수 있다. 왜냐면 이 땅에서는 그가 원하는 것을 행동으로 옮길 수 있는 힘이 그에게 부족하지 않기 때문이다. 그러면 혼에게 영적인 힘이 주어지고, 혼이 성장하도록 지원한다.

그러나 저 세상에서는 다르다. 저 세상에서 무기력한 혼은 원하기만 할 뿐, 다른 어떤 일도 할 수 없다. 의지가 어떠한 지에 따라 존재에게 힘이 주어질 지가 달려 있다. 그러므로 저 세상에 있는 혼은 성숙한 존재의 도움에 의존되어 있는 반면에 이 땅의 사람은 영의 세력과 상관이 없이 자신의 의지대로 행할 수 있다. 그러므로 사람이 이 땅에서 자신의 목표에 도달하지 못하면, 저 세상에서 자신의 성장을 위해 행하지 않은 일을 행할 수 있다는 오류에 빠져, 염려 없이 머물러서는 안 된다. 비록 저 세상의 상태가 전적으로 희망이 없지 않을지라도, 이 희망은 언젠가 쓰라리게 후회하게 될 거짓된 희망이다.

혼이 이 땅에서 진지하게 높은 곳을 추구함으로, 쉽게 피할 수 있었지만, 피하지 않아, 견뎌야만 하는 고통은 말할 수 없게 크다. 무능력함은 어떠한 말할 수 없게 위로 받을 수 없는 상태이고, 이런 상태는 혼이 마음대로 자신을 도울 수 없는, 다른 존재의 사랑에 의존되어 있는 상태이다. 이런 혼에게 사랑이 아주 적게 있고, 함께 고통 당하는 이웃에 대한 그의 사랑도 마찬가지로 적다. 혼이 계속하여 자기 사랑에 머문다면, 혼이 단지 자신을, 자신의 운명을 생각하고, 자신 주변의 혼의 운명에 동정심이 없다면, 이처럼 사랑이 없는 혼은 사랑을 행하는 존재가 그에게 가까이 다가오지 않으면서, 영원한 기간 동안 자기 사랑에 머물러야만 하게 될 수 있다. 혼은 하나님의 법칙에 따라 단지 자신이 다른 혼을 돕는 대로, 자신을 위한 도움을 받을 수 있다. 혼의 자기 사랑이 빛의 존재가 혼에게 가까이 다가가는 일을 막고, 혼에게 어떤 것도 주거나 또는 도움을 줄 수 없게 한다. 왜냐면 혼 자신이 베풀거나 또는 도우려는 자세가 되어 있지 않기 때문이다.

혼이 이제 자신의 눈이 먼 상태로부터 벗어나게 해줄 수 있는 하나님의 말씀이 그에게 전해질 수 없게 되는 일은 가장 끔찍한 일이다. 왜냐면 하나님의 말씀은 빛이고, 혼의 사랑 없음으로 인해, 혼이 아직 빛을 받을 수 없기 때문이다. 반면에 이 땅에서는 사랑이 없는 사람들에게도 하나님의 말씀이 제공이 된다. 왜냐면 이는 하나님이 이 땅에서 구원받지 못한 사람들에게 보장해주는 은혜이기 때문이다. 그러나 사람들의 의지에 따라 사람들은 이 은혜를 영접하거나 또는 거부할 수 있다. 반면에 저 세상에서는 존재가 원하고, 사랑하려는 생각을 자신 안에서 깨어나게 하고, 이로써 그에게 마찬가지로 능력이 전해질 수 있게 만드는 정도에 따라 하나님의 은혜가 역사한다.

그러나 많은 혼들은 아주 강팍해져, 어떠한 사랑하려는 생각을 할 능력이 없다. 그러면 혼에게는 이 상태가 견딜 수 없는 상태이고, 혼 스스로 이 상태를 끝낼 수 없다. 그럴지라도 혼은 같이 고통을 당하는 동료들에 의해 둘러싸여 있다. 동료들의 운명이 혼의 사랑을 불타오르게 할 수 있다. 그러므로 혼이 자신 안에서 사랑이 울어 나오게 한다면, 언제든지 스스로 자신의 형편을 나아지게 만들 수 있다. 왜냐면 같이 고통을 당하는 동료들 도우려는 가장 작은 의지가 이미 혼에게 힘을 주고, 혼이 이런 힘의 공급에 주의를 기울이면, 혼은 사랑을 행하는 일을 시작할 수 있기 때문이다. 다른 혼들을 돕는 일이 혼에게 내적인 행복감을 준다.

그러면 무능력한 상태와 전적으로 일하지 않는 상태는 극복된다. 그러면 혼에게 하나님의 말씀이 전해질 수 있다. 즉 가르치는 존재가 혼에게 가까이 다가갈 수 있고, 어떤 하나님의 계명이 주어 졌는지, 왜 이 계명을 성취해야만 하는지, 혼에게 알려 줄 수 있다. 알지 못하는 혼이 빛과 능력을 받기 위해, 혼이 이제 고통을 당하는 혼의 운명을 사랑으로 돌보는 가운데 이제 전해줄 수 있는 지식을 받기 위해, 빛의 존재들의 가르치는 일이 이제 시작돼야만 한다. 그러나 이런 무능력한 혼이 영원한 기간 동안 고통을 당해야만 하게 될 수 있다. 사람이 이 땅에서 성숙해져, 저 세상으로 들어갈 수 있게 해주는 기회를 활용한다면, 자신에게 빛과 능력을 줄 수 있는 기회를 활용한다면, 저 세상에서 축복된 일을 할 수 있게 해주는 기회를 활용한다면, 그는 이런 상태를 쉽게 피할 수 있다._>아멘