• Terug

Geschillen van het leven zijn genade

Wie voor God heeft gekozen, blijft ook in Zijn genade. Want elk geschil van het leven is genade, die zijn klim omhoog moet bevorderen. Alleen door voortdurende strijd kan de mens rijper worden, tot zijn leven een ononderbroken dienen in liefde is geworden. Elke weerstand vergroot zijn wilskracht als hij hem probeert te overwinnen. Hij vergroot zijn drang om werkzaam te zijn, zonder welke het leven een achteruitgang zou zijn, omdat activiteit alleen het alomvattende begrip van het leven is. Maar zonder weerstand zou ook de drang om werkzaam te zijn verlammen en zou het aardse leven niet tot het resultaat voeren dat zijn einddoel is: tot de rijpheid van de ziel, die alleen in de strijd en in voortdurende werkzaamheid rijp kan worden, vooropgesteld dat de werkzaamheid een dienen in liefde is en niet wordt uitgevoerd in vernietigende zin.

Maar wie op God aanstuurt zal nooit het gebod van de naastenliefde buiten beschouwing laten en zo ook elk geschil van het leven proberen te overwinnen, zonder de naaste schade te berokkenen. Dus zijn strijd om het bestaan wordt geleverd met inachtneming van het gebod van de naastenliefde. En dit is doorslaggevend, of alle noden en wederwaardigheden van het leven die God uit genade de mens oplegt, ook als genade werkzaam zijn, of ze als toetsstenen op de weg van het aardse leven worden overwonnen en dus de ziel van de mens voordelen opleveren. Want de genade moet ook als genade worden onderkend. Maar wie God tracht te bereiken, neemt alles berustend aan wat hem door God wordt opgelegd. En voor hem zal elk leed alleen een bewijs van de Liefde van God zijn, dat hem de rijpheid van ziel moet opleveren.

Amen

As discórdias da vida são graces....

Quem decidiu por Deus também permanece em Sua graça, pois toda adversidade da vida é graça que é promover a sua ascensão às alturas. Somente através de constantes lutas o ser humano pode amadurecer até que sua vida se tenha tornado um serviço ininterrupto no amor. Toda a resistência aumenta a sua força de vontade, se ele procura superá-la.... aumenta seu desejo de atividade, sem a qual a vida seria um declínio, porque só a atividade é o epítome da vida. Sem resistência, porém, o impulso de atividade também afrouxaria e a vida terrena não levaria ao sucesso que é seu propósito final.... até à maturidade da alma, que só pode amadurecer em luta e actividade constante.... desde que a actividade seja um serviço apaixonado e não realizado num sentido destrutivo. Mas quem se esforça por Deus nunca desconsiderará o mandamento do amor ao próximo e, assim, tentará também superar todas as adversidades da vida sem prejudicar o seu próximo.... Assim, a sua luta pela vida será levada a cabo com o devido respeito pelo mandamento do amor ao próximo. E isto é decisivo para saber se todas as dificuldades e adversidades da vida, que Deus impõe às pessoas por graça, funcionam também como graça, se são vencidas como pedras de toque no caminho da vida terrena e assim trazem vantagem à alma do ser humano. Pois a graça também deve ser reconhecida como graça. Mas quem se esforça por Deus aceita humildemente tudo o que Deus lhe impõe, e para ele todo o sofrimento será apenas uma prova do amor de Deus que lhe trará a maturidade da alma...._>Amém