• Terug

Wil en genade (Wat is het eerste?)

De goddelijke Liefde tracht de mensen het licht te brengen en ze nemen het licht niet aan. Doch de wil van de mens is vrij en dus kan hij niet door middel van dwang tot inzicht worden gebracht. Dus de genade Gods die de mensen toestroomt wordt niet benut, omdat de wil zich daartegen verzet. Bijgevolg moet de wil als eerste gelden. De genade Gods kan pas werkzaam worden als de mens van zins is deze bij zich werkzaam te laten zijn. Er is geestelijke duisternis in de wereld, want al wil God de mensen voortdurend met Zijn genade bedenken, ze slaan er geen acht op en het blijft donker in hen en zonder licht.

En daarom moeten de mensen op een andere manier leren beseffen hoe weinig ze door de Geest Gods zijn verlicht. Ze moeten zelf op tegenstrijdigheden stuiten van de zijde waar ze de waarheid en het licht vermoeden. Ze moeten zich voor vragen gesteld zien, waarvan de beantwoording zich aan hun kennis onttrekt, zodat ze nu vanzelf de weg gaan die hun het inzicht oplevert. Want Gods liefde en zorg leidt Zijn schepselen onophoudelijk zo, dat ze tot de waarheid kunnen komen wanneer in hen de wil ernaar actief wordt.

De gaven van de Geest zijn waarlijk de enige garantie voor de zuivere waarheid en wat daar niet mee overeenstemt, kan zonder bezwaar als onwaarheid worden afgewezen. De gaven van de Geest moeten met elkaar in onderling verband staan. Ze moeten helder en begrijpelijk uitsluitsel geven over het werkzaam zijn en besturen van God in het universum, zowel in het aardse als in het geestelijke rijk. Maar ze moeten ook als zodanig worden aangenomen. Dat wil zeggen: de goddelijke oorsprong moet worden erkend, willen ze op de mensen als een uiting van de kracht van God inwerken. Want de gaven van de Geest zijn genadegaven, uit overgrote Liefde van God de mensen aangeboden, opdat de weg omhoog gemakkelijker kan worden afgelegd.

Maar doeltreffend kunnen deze genadegaven alleen zijn, wanneer de mens ze ook als zodanig in ontvangst neemt, wanneer hij geen weerstand biedt doordat hij ze afwijst, zich daarentegen gelovig aan hun werking overgeeft, waartoe zijn wil noodzakelijk is. Maar biedt de mens weerstand, dat wil zeggen: verweert hij zich er innerlijk tegen, dan is de uitwerking uitgesloten, daar anders de mens tegen zijn wil naar het licht, dat wil zeggen: naar het weten werd geleid, dus zijn wilsvrijheid beknot werd. Genade is een geschenk, dus een gave, waarop de mens geen aanspraak maakt. Toch vraagt God van de mensen dat op Zijn genadegave acht wordt geslagen, dat ze wordt afgesmeekt en dankbaar in ontvangst wordt genomen, wanneer ze als genade werkzaam moet zijn. Bijgevolg is het ook juist wanneer de genade Gods als op de eerste plaats wordt gekenmerkt. Maar als de genade niet werkzaam is, wordt ze door de mensen ook niet als genade ervaren.

Amen

La Volonté et la Grâce (Ce qui vient en premier ?)

L'Amour divin cherche à apporter la Lumière aux hommes, mais ceux-ci n'acceptent pas la Lumière. Or la volonté de l'homme est libre, et donc il ne peut pas être forcé à la connaissance ; donc la Grâce de Dieu qui afflue à l'homme n'est pas utilisée si la volonté se rebelle. Donc la volonté doit valoir en premier. La Grâce de Dieu peut devenir efficace seulement lorsque l'homme veut que celle-ci soit efficace en lui. L’obscurité spirituelle règne dans le monde, parce que même si Dieu veut toujours pourvoir les hommes avec Sa Grâce, ils ne s’en occupent pas, et l’obscurité et l'absence de Lumière subsistent en eux. Et donc les hommes doivent apprendre à connaître d’une autre manière combien peu ils sont éclairés par l'Esprit de Dieu. Eux-mêmes doivent se heurter contre des contradictions de la part de ceux qui présument être dans la Vérité et la Lumière. Ils doivent être mis devant des questions dont les réponses se soustraient à leur connaissance, de sorte que maintenant ils parcourent tout seul la voie qui leur apporte la connaissance, parce que l'Amour et la Providence de Dieu guident continuellement Ses créatures de sorte qu’elles puissent arriver à la Vérité si leur volonté est mobile. Les Dons de l'Esprit sont vraiment l'unique garantie pour la pure Vérité, et ce qui ne coïncide pas avec la Vérité, peut être sans autre refusé comme non-vérité. Les Dons de l'Esprit doivent être reliés entre eux, ils doivent donner un éclaircissement limpide et compréhensible sur l’Action, sur le Règne de Dieu dans l'Univers, que ce soit sur la terre comme dans le Royaume spirituel. Mais ils doivent aussi être accueillis comme tels, c'est-à-dire, que doit être reconnue leur Origine divine s'ils doivent agir sur les hommes en tant que manifestation de la Force de Dieu. Parce que les Dons de l'Esprit sont les Dons de la Grâce, offerts aux hommes par le très grand Amour de Dieu, pour que la voie vers le Haut puisse être parcourue plus facilement. Mais ces Dons de Grâce peuvent être efficaces seulement si l'homme les reçoit même comme tels, lorsqu’il ne prête aucune résistance en les refusant, et se confie croyant à leur effet, mais pour cela sa volonté est nécessaire. Toutefois si l'homme prête résistance, c'est-à-dire s'il s'oppose intérieurement, alors l'effet est exclu, autrement l'homme serait mené à la Lumière, c'est-à-dire au savoir, contre sa volonté, donc sa liberté de volonté serait diminuée. La Grâce est un Cadeau, donc un Don, sur lequel l'homme n'a aucun droit : mais Dieu exige des hommes que soit respecté Son Don de Grâce, qu’il soit demandé par la prière et accepté avec gratitude s'il doit agir en tant que Grâce. Par conséquent il est juste que la Grâce de Dieu soit considérée en premier, mais si la Grâce n'est pas efficace, alors elle n'est pas perçue par l'homme comme une Grâce.

Amen