• Terug

Zedeloosheid - Ongeschreven wetten

Een algemene zedeloosheid begeleidt de tijd van de liefdeloosheid van de mensen, en ook dit is een teken van geestelijk verval, dat de mensen geen enkel respect meer hebben voor de fijnere gevoelens van de medemensen en zich dus tegenover hen helemaal niet inhouden. En een geslacht dat zonder zeden en zonder hoge moraal is, gaat z'n ondergang tegemoet.

Dit is weliswaar onbegrijpelijk voor de mensen, daar zij ingetogenheid slechts als menselijke bijzaak beschouwen en vinden dat een uitleven van alle driften bij de tijd hoort. En ze worden in deze mening gesterkt door de totaal valse opvatting dat de zedenwetten de mensen alleen maar hinderen in het zich uitleven en daarom moeten worden afgeschaft.

Nooit of te nimmer zal een volk blijven bestaan als het voor zichzelf helemaal geen wetten tot richtsnoer wil maken, die de mensen een zedelijk halt toeroepen en zij in het kader van een zekere maatschappelijke ordening hun leven leiden. Dit zijn ongeschreven wetten die echter tot nu toe door de mensen werden geaccepteerd, daar ze allen zowel de noodzaak als ook de zegen van zulke wetten inzagen en terwille van de menselijke ordening zich daar zonder tegenspraak naar voegden.

Deze wetten raken steeds meer in vergetelheid, ofwel worden ze door de mensen opzettelijk verworpen omdat ze voor een uitleven van de instinctieve driften hinderlijk zouden zijn. En daarin is duidelijk een achteruitgang van de geestelijke ontwikkeling te herkennen, want hoe meer de mens op zijn instincten is gericht, des te minder is hij gericht op GOD, hij begeert de wereld, d.w.z. alles wat het lichaam welbehagen verschaft en laat vanwege het lichaam elk rekening houden met de medemensen vallen.

En het gevolg daarvan is dat de mens een prooi wordt van geestelijke krachten die op aarde een leven van ongeremd genot geleid hebben, die hun begeerten op de eerste plaats stelden en dus een zondig leven leidden. Deze geestelijke krachten hebben grote invloed op die mensen en ze gebruiken deze op een wijze, dat de mens steeds minder acht slaat op de ongeschreven wetten, dat hij zonder nadenken zich aan een lichtzinnige levenswandel overgeeft, dat er voor hem ook geen grenzen bestaan dan alleen het voldoen aan zijn begerigheid. Voor de geestelijke ontwikkeling is zo'n instelling wat betreft de vreugden van de wereld nooit bevorderlijk, want wat het lichaam verlangt, zal steeds tot nadeel van de ziel zijn.

Tevens zal echter een geestelijk streven bespot en belachelijk gemaakt worden, en dat weer, zonder enige scrupules, omdat de mensen het gevoel voor fatsoen en goede zeden verloren hebben. Dus wordt ook de mening van de enkeling niet geacht, veeleer beschouwd als van de tegenpartij en daarom verworpen, vaak op schaamteloze wijze. Want zedeloosheid en geestelijk verval gaan hand in hand.

De mensen spreken wel van vooruitstrevendheid, maar ze zijn het minder dan ooit. Ze spreken van geestelijke vooruitgang en zijn toch ver achtergebleven, want daaronder verstaan ze niet de vooruitgang van de ziel, maar alleen een misvormd denken, dat hun toch waard toeschijnt om na te streven. Ze trachten een nieuwe moraal op te bouwen die een lichtzinnige levenswandel in de hand werkt en streven ernaar dit als ideaal voor te stellen. En dus zullen er nieuwe wetten worden afgekondigd en oude wetten ongedaan gemaakt en hiermee in overeenstemming zal ook de mensheid veranderen en elke norm verliezen voor een deugdzaam GODgevallig leven, dat de mens een vooruitgang van de ziel moet opleveren.

Amen

Imoralitate.... Legi nescrise....

O imoralitate generală însoțește perioada de lipsă de bunăvoință a oamenilor, iar acesta este și un semn al decăderii spirituale, faptul că oamenii nu mai manifestă nici un fel de considerație față de sensibilitatea semenilor lor și, prin urmare, nu se forțează față de ei. Iar o generație fără maniere și fără o morală profundă se îndreaptă spre ruină. Acest lucru este de neînțeles pentru oameni, deoarece ei consideră că moralitatea este un simplu accesoriu uman și consideră că trăirea tuturor instinctelor este în concordanță cu vremurile. Și sunt întăriți în aceste opinii complet greșite că legile morale nu fac decât să-i împiedice pe oameni să acționeze și, prin urmare, trebuie abolite. Nicio națiune nu va exista vreodată dacă nu dorește să se ghideze după legi care să ofere oamenilor un sprijin moral și să le permită să-și trăiască viața în cadrul unei anumite ordini sociale. Acestea sunt legi nescrise care, cu toate acestea, au fost acceptate de oameni până în prezent, deoarece toată lumea a recunoscut atât necesitatea, cât și binecuvântarea unor astfel de legi și, de dragul ordinii umane, le-a acceptat fără rezistență. Aceste legi sunt din ce în ce mai mult uitate, sau sunt respinse cu bună știință de către oameni, deoarece reprezintă un obstacol în calea trăirii instinctuale. Iar în acest lucru se poate observa un declin în dezvoltarea spirituală, căci cu cât o persoană este mai pasională, cu atât mai puțin se străduiește pentru Dumnezeu; ea dorește lumea, adică tot ceea ce face ca trupul să fie confortabil, și de dragul trupului abandonează orice considerație pentru semenii săi. Iar consecința este că ființa umană cade pradă forțelor spirituale care au trăit o viață de plăceri neîngrădite pe Pământ, care și-au satisfăcut dorințele și astfel au dus o viață păcătoasă. Aceste forțe spirituale au o mare influență asupra acelor oameni și îi folosesc în așa fel încât ființa umană respectă din ce în ce mai puțin legile nescrise, încât se lasă pradă unui mod de viață ușor, fără ezitare, încât nu există pentru ea alte limite decât satisfacerea poftelor sale. O astfel de atitudine față de plăcerile lumii nu este niciodată favorabilă dezvoltării spirituale, deoarece ceea ce cere trupul va fi întotdeauna în detrimentul sufletului. În plus, însă, o strădanie spirituală va fi ridiculizată și batjocorită, și asta din nou fără nici o inhibiție, pentru că oamenii și-au pierdut simțul decenței și al bunelor moravuri.... Așadar, nici punctul de vedere al individului nu este respectat, ci privit ca fiind contradictoriu și, prin urmare, respins, adesea în cel mai nerușinat mod. Căci imoralitatea și decăderea spirituală merg mână în mână. Oamenii vorbesc despre faptul că sunt iluminați, dar sunt mai puțin iluminați ca niciodată. Ei vorbesc de progres spiritual și totuși sunt mult în urmă, pentru că nu înțeleg prin aceasta progresul sufletului, ci doar o gândire educată care totuși li se pare de dorit. Ei caută să construiască o nouă moralitate care promovează un mod de viață ușor și se străduiesc să o prezinte ca fiind ideală. Și astfel vor fi promulgate legi noi și vor fi răsturnate legi vechi, iar omenirea se va schimba și ea în consecință și va pierde orice măsură pentru o viață virtuoasă și plăcută lui Dumnezeu, ceea ce ar trebui să-i aducă ființei umane progresul sufletului....

Amin