• Terug

Liefdeloosheid - Strijd van de wereld tegen de leer van de liefde

Het gedrag van de mensheid is niet met de leer van Christus in overeenstemming te brengen, want deze eist werken van liefde, ze vraagt te leven voor elkaar, ze verlangt een verhouding van mensen met elkaar zoals die van broeder tot broeder. De huidige mensen staan echter allen vijandig tegenover elkaar, naar buiten toe vaak alsof ze elkaar bijstaan, evenwel in hun hart steeds alleen maar bedacht op eigen voordeel en de medemens beschouwend als tegenstander omdat hij zich door hem geschaad of benadeeld voelt. De mensheid is helemaal gespeend van liefde en daarom keert ze zich tegen het christendom, tegen de goddelijke leer van de liefde die ze niet meer in acht wil nemen. Want de liefde beoefenen betekent voor de mensen zelfoverwinning. Het betekent afstand doen van de materie, een achterstellen van de eigen wensen en begeerten, een opofferen van datgene wat de mens lief is.

De eigenliefde moet bestreden worden, de mens moet zichzelf opvoeden tot bescheidenheid om daardoor zijn medemens behulpzaam te kunnen zijn, dat bij hem geeft waarvan hij afstand doet. Dit is een offer dat alleen uit liefde gebracht kan worden en daarom moet de liefde beoefend worden. Maar slechts zelden brengt een mens nog dit offer voor zijn medemensen. Ieder denkt alleen maar aan zichzelf en daarom vindt hij de leer van Christus lastig en is hij het eens met het voornemen van de mensen deze uit te roeien.

Waar liefdeloosheid heerst, zal zonder bedenkingen de strijd tegen de goddelijke leer van de liefde gevoerd worden. En de liefdeloosheid is over de hele wereld verbreid, de mensen overtreffen elkaar in wreedheden die ze hun medemensen aandoen en dus is de hele wereld schuldig te noemen aan het grote wereldgebeuren, dat alleen maar in de liefdeloosheid van de mensheid begon en dat steeds grotere liefdeloosheid als gevolg had en daarom als het werk van de hel, als het werkzaam zijn van demonische krachten moet worden aangeduid. En de mensen beseffen het geestelijk lage niveau niet waarin ze zich bevinden. Ze kijken alleen naar de puur uiterlijke uitwerking van het wereldgebeuren, echter niet naar de geestelijke toestand van hen die door hun grote liefdeloosheid ook hun medemensen aanleiding geven tot liefdeloos handelen. En zolang deze wantoestand niet beseft wordt, kan hij ook niet worden opgeheven. Zolang de mens de liefdeloosheid niet als grootste kwaad inziet, zal hij zich ook niet inspannen om in de liefde te leven, dat wil zeggen: de medemens dit ten deel te laten vallen.

En dus zal hij ook de leer van Christus niet goedkeuren. Hij zal er afwijzend tegenover staan, omdat het naleven ervan hem aards geen voordeel oplevert. Maar zijn handelen zal ook dienovereenkomstig zijn. Weer wordt de liefde verdrongen en het gevolg ervan zal slechts weer grotere liefdeloosheid zijn. De ene mens zal de vernietiging van de andere nastreven. Hij zal geen geremdheid kennen, hij zal niet meer in staat zijn recht en onrecht te onderscheiden en daarom zichzelf in hardheid en wreedheden overtreffen. En elke liefde zal bekoelen en het geestelijke dieptepunt zal zakken tot het uiterste. En een wereld zonder liefde kan niet bestaan. Ze is overgeleverd aan de ondergang en met haar alles wat niet probeert zichzelf te verlossen door de liefde.

Amen

Lipsa de iubire.... Lupta lumii împotriva învățăturii iubirii....

Comportamentul omenirii nu poate fi pus în armonie cu învățătura lui Hristos, pentru că ea cere o activitate iubitoare, cere o viață pentru celălalt, cere o relație între oameni ca cea de la frate la frate. Dar oamenii din zilele noastre sunt cu toții ostili unii față de alții, deseori în aparență se susțin unii pe alții, dar în inima lor se gândesc doar la propriul avantaj și îi consideră pe semenii lor drept adversari, pentru că se simt lezați sau dezavantajați de ei. Umanitatea este lipsită de orice iubire și de aceea se opune și creștinismului, învățătura divină a iubirii, pe care nu mai vrea să o urmeze. Pentru că a practica iubirea înseamnă pentru oameni o depășire, înseamnă o despărțire de materie, o lăsare la o parte a propriilor dorințe și pofte, un sacrificiu a ceea ce este drag omului.... Iubirea de ego trebuie combătută, ființa umană trebuie să se educe pentru a fi lipsită de pretenții, pentru a putea servi semenilor săi, oferindu-le ceea ce el însuși își dăruiește. Acesta este un sacrificiu care nu poate fi făcut decât din iubire și, prin urmare, iubirea trebuie să fie practicată..... Cu toate acestea, doar rareori o persoană mai face acest sacrificiu pentru semenii săi.... Fiecare se gândește doar la el însuși și, prin urmare, învățătura lui Hristos este incomodă pentru el și este de acord cu planul oamenilor de a o eradica.... Acolo unde există lipsă de bunătate, acolo se va duce fără ezitare lupta împotriva învățăturii divine a iubirii. Iar lipsa de bunătate se răspândește în întreaga lume, oamenii se întrec unii pe alții în cruzimea pe care o exercită asupra semenilor lor și, astfel, întreaga lume este vinovată pentru marele eveniment mondial care a început doar cu lipsa de bunătate a omenirii și care are ca rezultat o lipsă de bunătate tot mai mare și, prin urmare, trebuie descrisă ca fiind lucrarea iadului, ca fiind lucrarea forțelor demonice. Iar oamenii nu recunosc nivelul spiritual scăzut în care se află. Ei se uită doar la efectele pur exterioare ale evenimentelor lumii, dar nu și la starea spirituală a celor care, prin marea lor lipsă de bunătate, îi determină și pe semenii lor să acționeze cu lipsă de bunătate. Și atâta timp cât această stare de lucruri nu este recunoscută, ea nu poate fi remediată; atâta timp cât o persoană nu recunoaște lipsa de bunătate ca fiind cel mai mare rău, ea nu va face nici un efort pentru a trăi în iubire, adică pentru a o dărui semenilor săi..... Și astfel, nici el nu va aproba învățătura lui Hristos, o va respinge pentru că urmarea ei nu-i va aduce niciun avantaj pământesc. Dar acțiunile sale vor fi în consecință.... dragostea va fi din nou suprimată și rezultatul va fi doar o mai mare lipsă de bunăvoință.... o persoană se va strădui să îi distrugă pe ceilalți, nu va cunoaște nicio inhibiție, nu va mai putea distinge între bine și rău și, prin urmare, se va întrece pe sine în duritate și cruzime, iar toată iubirea se va răci și nivelul spiritual scăzut se va prăbuși la extrem, iar o lume fără iubire nu poate exista, este condamnată și odată cu ea tot ceea ce nu caută să se răscumpere prin iubire....

Amin