De verblinding van de mensen gaat zo ver, dat ze niet meer in staat zijn te onderscheiden waar het recht ophoudt en de onrechtvaardigheid begint. Ieder mens oordeelt naar zijn gevoel en dit gevoel beantwoordt aan zijn levenswandel, zijn innerlijke gesteldheid en zijn instelling tot God en de wereld. Het ene is het gevolg van het andere. Het leven van de mens is doorslaggevend, hoe hij het handelen van de medemens beoordeelt. En bijgevolg wordt het onrecht niet meer als zodanig herkend en verafschuwd, maar wordt het geduld en goed gevonden, want de mensheid leeft niet meer in overeenstemming met de goddelijke Wil, maar ver verwijderd van de geboden Gods gaat ze haar weg, ver verwijderd van de geboden der liefde. Als ze er echter op gewezen wordt, de geboden Gods na te komen, wordt zelfs deze aanwijzing als onrecht beschouwd, terwijl de mens openlijk onrechtvaardigheden kan bedrijven, zonder dat dit wordt afgekeurd door de medemensen. En die eersten worden veroordeeld en openlijk gebrandmerkt. En dat is het verkeerde denken van de mensen, het afwijken van het rechte pad.
Maar hij, die rechtschapen denkt, zal zijn recht niet meer kunnen verdedigen. Hij zal zich moeten buigen, zodra hij de aardse macht vreest. En toch moet hij zich niet in de war laten brengen, hij moet handelen en spreken, wat zijn hart hem gebiedt. Hij zal weten, dat - als hij strijdt voor recht en rechtvaardigheid - hij zich inzet voor God, Die Zelf het meest rechtvaardige Wezen is en ditzelfde ook van de mensen vraagt. Hij zal weten, dat zijn zwijgen hetzelfde is als het dulden van ongerechtigheid; dat hij moet spreken, als hij daardoor onrechtvaardigheid kan verhinderen. Hij mag zich ook niet laten afschrikken door dreigingen van de wereld, als het erom gaat de ziel van de medemens te behoeden voor dwaling of verkeerde onderrichting, want deze hebben weer ontelbare verkeerde of onrechtvaardige handelingen tot gevolg. Recht is alles, wat de mens voor God kan verantwoorden of wat zijn geweten hem bij strengste zelfkritiek veroorlooft. Maar wie God Zelf als Rechter over zich, over zijn handelen en denken erkent, zal ook juist worden geleid door de stem van het geweten, die God als vermaner en waarschuwer ieder mens in het hart heeft gelegd.
Amen
Vertaler사람들의 눈이 너무 멀어, 그들이 더 이상 어디에 정의가 끝나고, 어디에서 불의가 시작이 되는 지를 구별할 수 없게 되었다. 모든 사람이 자신의 느낌에 따라 판단하고, 이 느낌은 그의 삶에 합당하고, 그의 내적인 생각과 그의 하나님과 세상에 대한 자세에 합당하다. 이는 하나가 다른 하나로 인해 나타나는 결과이다. 사람의 삶이 이웃사람의 행동을 어떻게 평가할지에 결정적 역할을 한다. 결과적으로 불의를 더 이상 불의로 깨닫고, 멸시하지 않고, 관용하며, 좋게 여긴다. 왜냐하면 인류가 더 이상 하나님의 뜻대로 살지 않고, 하나님의 계명과 사랑의 계명을 벗어나는 그들의 길을 가기 때문이다.
그러나 그들에게 하나님의 계명을 성취하라고 알려준다면, 그들이 이웃사람의 비난을 받지 않고 공개적으로 불의를 행할 수 있는 동안에 그들은 바로 이러한 알림을 불의한 것으로 여긴다. 알려주는 사람들은 심판을 받고, 공개적으로 낙인을 받을 것이다. 이는 올바른 길을 벗어난 사람들의 잘못된 생각이다. 그러나 올바르게 생각하는 사람은 자신의 권리를 더 이상 사용할 수 없을 것이다. 그가 세상의 권세를 두려워한다면, 그는 복종해야만 할 것이다. 그러나 그는 자신을 오류에 빠지게 해서는 안 된다. 그는 자신의 심장이 자신에게 주는 것을 행하고, 말해야 한다. 그가 정의와 공의를 위해 싸운다면, 그는 가장 공의로운 존재이고, 마찬가지로 똑같은 일을 사람들에게 요구하는 하나님을 위해 일하는 것임을 알아야 한다.
그는 침묵이 불의를 허용하는 일과 같다는 것을 알아야 하고, 그가 말을 함으로, 불의를 막을 수 있다면, 그는 말해야만 한다. 이웃 사람의 혼을 오류와 잘못된 가르침으로부터 보호하기 위한 일이라면, 그는 세상의 위협에도 불구하고 놀라 뒤로 물러서서는 안 된다. 왜냐하면 오류와 잘못된 가르침은 다시 셀 수 없이 많은 잘못되고 불의한 행동을 가져오기 때문이다. 의로움은 사람이 하나님 앞에 책임질 수 있는 모든 것이고, 또는 자신의 양심의 엄격한 판단이 그에게 허용하는 것이다. 그러나 양심의 소리가 하나님 자신을 자신에 대한, 자신의 행동과 생각에 대한 심판자로 인정하는 사람을 올바르게 인도할 것이다. 양심의 소리는 하나님이 경고자와 권면자로써 모든 사람의 심장 안에 넣어 준 것이다.
아멘
Vertaler