• Terug

Het verstand van de verstandigen zal worden verworpen

Het wapen van de wijze der wereld is de bewijsvoering en met dit wapen is hij steeds in staat zich in de wereld te handhaven, d.w.z. zijn wijsheid is onaantastbaar zodra hij het verworven weten met bewijzen kan staven. En wie twijfelt aan dit weten geldt als dwaas. Daarentegen is geestelijk weten niet met bewijzen aan te tonen, het is niet d.m.v. onderzoek te verkrijgen en niet systematisch aan de medemens over te dragen, want geestelijk weten is geen product van het verstandsdenken van de mens, maar een product van een liefdevol hart. Dus heeft het geestelijk weten niets gemeen met de aardse wijsheid en kan derhalve ook niet door wijzen van de wereld worden beoordeeld, want dezen staan geheel vreemd tegenover het geestelijk weten, ze zijn niet bekwaam enige kritiek te leveren, zolang ze niet zelf door aktief werkzaam te zijn in de liefde, in de kring van de wetenden zijn opgenomen. En zo zal de wijze der wereld zijn wijsheid niet kunnen gebruiken om bewijzen te leveren, om geestelijke waarheden te te weerleggen. Want hij zal een tekort moeten toegeven, hij zal moeten toegeven dat zijn werelds weten niet toereikend is om in geestelijk gebied binnen te dringen.

Maar het geestelijk goed verkregen door werkzaam te zijn in de liefde, zal aardse wijsheid omvergooien zodra deze wijsheden betrekking hebben op buiten de aarde liggen gebieden. Geestelijk weten zal andere resultaten opleveren dan wat de wijzen der wereld hebben verworven, dus zal de geestelijk wetende ook elke bewijsvoering mijden en voor ontoereikend houden en het verstandsdenken van de mensen eveneens beschouwen als niet dienend als maatstaf, en daarom wordt het wereldse weten niet erg gewaardeerd door mensen die in het geestelijk weten zijn doorgedrongen. Want ze zien in, dat dit onvolmaakt en gebrekkig is, daar het er niet in het minst toe bijdraagt, de mensen binnen te leiden in het inzicht, en goddelijke wijsheden daar nooit of te nimmer door kunnen worden verkregen.

Maar daarenboven zal ondanks bewijsvoering de wijsheid der wijzen van de wereld verkeren in dwaling. Want de mensen die nooit op de goddelijke GEEST acht hebben geslagen, wier gedachten zich dus nooit ophielden naar geestelijke richtingen toe, zullen nu moeten inzien, dat mensen zonder wereldse scholing in weten de meerdere van hen zijn en dus zullen ze ook datgene als waarheid moeten erkennen wat hun onderzoekingen en de resultaten ervan tegenspreekt. Ze zullen moeten inzien dat de werkzaamheid van het verstand niet alleen garant staat voor de juiste wijsheid. Het verstand van de verstandigen zal worden verworpen en de wijsheid van de wijzen vernietigd. En dat in overeenstemming met de geestelijke instelling van de alleen maar werelds onderzoekende tegenover GOD, daar zonder de verlichting van de GEEST geen mens de waarheid kan bezitten en zonder de erkenning en het willen gaan naar GOD, de mens niet kan worden verlicht, omdat dit laatste een toestromen van de Kracht uit GOD is, dat alleen daar kan plaats vinden waar geopende opnamevaten voor dit toestromen klaar staan, daar anders de stroom van Kracht geen verblijfplaats vindt om opgenomen te worden.

Alle geestelijke voortbrengselen waarbij niet de geestelijke Kracht uit GOD werd gevraagd of benut, hebben geen waarde en ze zullen ook steeds weer worden voorbijgestreefd of verworpen, want het verstandelijk denken blijft niet bij een resultaat stil staan, omdat het van de waarheid ervan nooit volledig is overtuigd. Geestelijke resultaten daarentegen die met medewerking van de goddelijke GEEST zijn ontstaan, blijven ook altijd en eeuwig onveranderlijk omdat ze beantwoorden aan de waarheid en ook als zodanig worden ingezien door de mensen die serieus worstelen om de waarheid. Elke goddelijke waarheid blijft ver af bij de mens die alleen verstandelijk denkt, hij begeert ze niet en als ze hem wordt aangeboden, herkent hij ze niet, en dus wordt hij noch wijs noch waarheidslievend en zo zal hem ook zijn wapen, de bewijsvoering uit zijn handen worden ontwrongen, want tegenover de geestelijke resultaten, die een rechtstreekse uitstraling van GOD zijn, zal ook de bewijsvoering niet kunnen bestaan, want zijn tegenstanders strijden met een wapen, dat deze niet bezit.

Het zal duidelijk zichtbaar worden wat door het werkzaam zijn van de GEEST is aangekondigd en zodoende het bewijs leveren dat enkel en alleen daar de waarheid is, waar de GEEST GOD's wordt verlangd en deze waarheid de kennis van de wijzen der wereld veruit overtreft, zodat de mensen inzien dat de wijsheid niet afhankelijk is van het menselijk verstand, integendeel alleen van het juiste standpunt tegenover GOD en een daaraan beantwoordende levenswandel. Want dan alleen zal de Kracht uit GOD, Zijn GEEST, verlangd en ook werkzaam kunnen worden.

Amen

"As mentes do entendimento serão descartadas...."

A arma do sábio mundano é a prova, e com esta arma ele é sempre capaz de se afirmar no mundo, ou seja, a sua sabedoria é inviolável, desde que possa provar o conhecimento que adquiriu com as provas. E qualquer um que duvide desse conhecimento é considerado um idiota.... O conhecimento espiritual, por outro lado, não pode ser substanciado com evidências, não pode ser obtido através da pesquisa e não pode ser transmitido aos semelhantes de forma planejada, porque o conhecimento espiritual não é o produto do pensamento intelectual do ser humano, mas o produto de um coração amoroso. Assim, o conhecimento espiritual não tem nada em comum com a sabedoria terrena e, portanto, também não pode ser julgado por sábios mundanos, pois são completamente alheios ao conhecimento espiritual; eles são incapazes de qualquer crítica enquanto eles próprios não tiverem sido aceitos no círculo do conhecedor através da atividade amorosa ativa. E assim o sábio mundano não poderá usar a sua sabedoria como prova para refutar verdades espirituais. Pois ele terá que admitir uma falha, ele terá que admitir que seu conhecimento mundano não é suficiente para penetrar no território espiritual. Mas o conhecimento espiritual adquirido através da atividade do amor reverterá a sabedoria terrena, assim que essas sabedorias se relacionarem com áreas que se encontram fora da Terra. O conhecimento espiritual produzirá resultados diferentes dos obtidos pelos sábios mundanos; assim, o conhecedor espiritual contornará todas as evidências e as considerará pouco confiáveis e, da mesma forma, considerará inadequado o pensamento intelectual das pessoas; e, portanto, o conhecimento mundano não é altamente valorizado pelas pessoas que penetraram no conhecimento espiritual. Pois eles o reconhecem como inadequado, pois não contribui minimamente para guiar as pessoas ao conhecimento e a sabedoria divina nunca poderá ser obtida através dele. Além disso, apesar da evidência, a sabedoria dos sábios mundanos se tornará um erro. Pois as pessoas que nunca prestaram atenção ao espírito divino, cujos pensamentos, portanto, nunca se moveram em direções espirituais, terão agora que reconhecer que as pessoas sem treinamento mundano são superiores a elas em termos de conhecimento, e assim também terão que reconhecer como verdade o que contradiz suas pesquisas e seus resultados..... Eles terão de reconhecer que a actividade intelectual por si só não é uma garantia de verdadeira sabedoria.... "A compreensão dos inteligentes será rejeitada e a sabedoria dos sábios será anulada...." E isto de acordo com a atitude espiritual do inquiridor mundano para com Deus, pois sem a iluminação do espírito nenhum ser humano pode ser verdadeiro e sem reconhecer e lutar para com Deus o ser humano não pode ser iluminado, pois este último é um influxo de força de Deus, que só pode ter lugar onde há vasos abertos para este influxo, caso contrário o fluxo de força não encontra estação receptora.... Todos os produtos espirituais para os quais a força espiritual de Deus não foi exigida ou utilizada são desprovidos de valor, e também serão repetidamente revisados ou rejeitados, pois o pensamento intelectual não se detém em um resultado, porque nunca está completamente convencido da sua verdade. Os resultados espirituais, por outro lado, que surgiram com a cooperação do espírito divino, permanecem sempre e para sempre imutáveis, porque correspondem à verdade e são também reconhecidos como tal por pessoas que lutam seriamente pela verdade. Toda verdade divina permanece distante do ser humano apenas com o pensamento intelectual, ele não a deseja e não a reconhece se ela lhe for oferecida, e assim não se tornará sábio nem amante da verdade, e assim a sua arma, a apresentação de provas, também será arrancada de sua mão, pois mesmo a apresentação de provas não será capaz de resistir aos resultados espirituais que são uma emanação direta de Deus, pois seus oponentes lutam com uma arma que ele não possui. O que é anunciado através do funcionamento do espírito aparecerá visivelmente, e assim a evidência será dada de que só a verdade é onde o espírito de Deus é desejado, e esta verdade ultrapassa de longe o conhecimento dos sábios mundanos, para que as pessoas percebam que a sabedoria não depende do intelecto humano, mas apenas da atitude correta para com Deus e de um modo de vida correspondente.... Pois só então a força de Deus, Seu espírito, será desejada e também será capaz de se tornar eficaz...._>Amém