• Terug

Erupties - Daad van bevrijding voor het geestelijke in de vaste vorm

Eeuwigheden zijn er al vergaan en eeuwigheden zullen er nog verlopen, eer de vergeestelijking heeft plaatsgevonden van al datgene, wat oersubstantie van de schepping is. Dit proces is zo onvoorstelbaar moeilijk en het vraagt oneindig lange tijd, omdat de aanvankelijke weerstand van het geestelijke niet met geweld kan worden gebroken. Integendeel, dit geestelijke moet zelf besluiten de weerstand op te geven. En daarom kan er op geen enkele wijze versneld worden ingegrepen. Alleen door buitengewoon harde druk op het geestelijke kan diens wil om te weerstaan afnemen. En daarom zijn de zichtbare scheppingen van een gesteldheid, dat ze in hun beginstadium bijna onverwoestbaar lijken en hun oplossing weer alleen door gewelddadige gebeurtenissen mogelijk is.

Zulke gewelddadige oplossingen vinden door Gods Wil plaats, wanneer het geestelijke zo ver volgzaam is geworden, dat het de ondraaglijke toestand van dwang niet meer nodig heeft. Dan maakt God de boeien ervan losser, doordat de voormalige vaste vorm uiteenvalt en zich in nieuwe uiterlijke vormen weer aaneensluit, die echter niet meer de zo kwellende toestand voor het geestelijke betekenen als tevoren.

Elke gewelddadige ontbinding van de eertijds vaste vorm is een daad van bevrijding voor het erin gekluisterde geestelijke. Maar tegelijkertijd worden ook scheppingen, die al rijper geestelijks bevatten, aan een verandering onderworpen. Want een gewelddadig uiteenvallen van de harde substantie is een gebeuren, dat merkbaar is voor al het geestelijke in de verste omtrek. Het is geen geleidelijk verval op zich, maar een essentiële uitbraak van het geestelijke, dat God voor momenten de vrijheid geeft, die het benut om datgene, wat het gevangen houdt, open te breken.

Zulke erupties brengen geweldige veranderingen met zich mee, van de scheppingen die door de verwoesting worden getroffen. Al het geestelijke - ook het al verder ontwikkelde - raakt daardoor zijn oude vorm kwijt, verbindt zich met vrij geworden geestelijks en neemt weer zijn intrek in een nieuwe uiterlijke vorm, al naar gelang de wil van dit geestelijke om zich aan te passen aan een dienende bestemming.

En zo wordt door een dergelijke gewelddadige ontbinding het geestelijke ertoe gebracht een dienende functie uit te oefenen, die voor het geestelijke een losser maken van zijn huidige keten betekent. Daarom is elke gewelddadige verwoesting met een vrij worden, resp. positieve ontwikkeling van het in de vorm gekluisterde geestelijke verbonden, en het wordt door deze met vreugde begroet.

Alleen voor het geestelijke, dat zich in het laatste stadium van de ontwikkeling bevindt, is het een gebeuren vol leed. Want het berooft dit geestelijke van elke verdere mogelijkheid zich te ontwikkelen op de aarde en brengt daarom schrik en ontzetting teweeg, als dit het laatste verblijf in de vorm niet heeft benut, zolang het hem mogelijk was. Doch terwille van het onrijpe geestelijke zijn zulke erupties nodig, dat anders niet uit zijn vaste vorm kan worden verlost. Want zodra het na oneindig lange tijd van weerstand tegen God besluit om te dienen, geeft God het daar ook de mogelijkheid toe.

Amen

Les Éruptions sont un acte de libération pour le spirituel dans la forme solide

Des Éternités se sont passées, et des Éternités passeront encore, avant qu'ait eu lieu la spiritualisation de tout ce qui est substance d’Ur de la Création. Ce processus est inconcevablement fatigant et demande infiniment de temps parce que la résistance initiale du spirituel ne peut pas être cassée violemment, mais celui-ci doit se décider tout seul à y renoncer, et donc il ne peut être accéléré d’aucune manière. Seulement au moyen d'une extraordinaire pression sur le spirituel sa volonté de résistance peut être paralysée, et donc les Créations visibles sont d'une consistance qui, dans leur stade initial semblent presque indestructible et leur dissolution est de nouveau seulement possible par des processus violents. Ces dissolutions violentes ont lieu au travers de la Volonté de Dieu lorsque le spirituel est devenu malléable au point de ne plus avoir besoin d’un état de contrainte insupportable. Alors Dieu détend les chaînes de celui-ci en désagrégeant la forme solide et en la remodelant de nouveau dans de nouvelles formes extérieures qui ne constituent plus pour le spirituel l'état atroce d'avant. Toute violente dissolution d'une précédente forme solide est pour le spirituel lié un acte de libération, mais en même temps de telles Créations sont aussi subordonnées à un changement qui cachera en elle du spirituel déjà plus mûr. Parce qu'une dissolution violente de la substance dure est un processus qui est perceptible pour tout le spirituel dans un très vaste cercle. Ce n’est pas un délabrement progressif, mais une éruption élémentaire de spirituel, auquel Dieu concède pour quelques instants une liberté qu’il exploitera pour casser ce qui le tient lié. De telles éruptions nécessitent des changements violents pour ces Créations qui sont frappées de destruction.

Tout le spirituel, même celui déjà avancé dans le développement, libéré donc de sa vieille forme, s'unit avec du spirituel devenu libre et prend de nouveau séjour dans une nouvelle forme extérieure, selon la volonté du spirituel de s'adapter à une tâche de service. Et ainsi à travers une telle dissolution violente le spirituel est de nouveau poussé à l'exercice d'une activité de service, ce qui signifie un relâchement de sa précédente chaîne. Donc une destruction violente est liée avec une libération, c'est-à-dire avec un développement vers le Haut du spirituel lié dans une forme, et cela est accueilli joyeusement par lui. Seulement pour le spirituel qui se trouve au dernier stade développement c’est un événement douloureux, parce qu'il prive ce spirituel de toute possibilité ultérieure de développement sur la Terre et fait jaillir des frayeurs et de la terreur si celui-ci n'a pas exploité son dernier séjour dans la forme autant que cela était possible. Mais pour le spirituel non mûr de telles éruptions sont nécessaires, sinon il ne peut pas être libéré autrement de sa forme lorsque, après un temps infiniment long, il décide d’abandonner sa résistance contre Dieu en servant, alors Dieu lui en donne la possibilité.

Amen