• Terug

Waarde van de geestelijke en aardse kennis in het hiernamaals

Al het geestelijke heeft eeuwigheidswaarde en duurt eeuwig. Al het aardse vergaat met de lichamelijke dood van de mens. Vreugde en lijden gaan voorbij en daar hoeft dus niet al te veel betekenis aan gehecht te worden. Wat echter geestelijk verworven of verzuimd werd, is bepalend voor het verblijf in de eeuwigheid en daarom belangrijk voor de ziel van de mens.

Geestelijk streven zal nu altijd verwijzen naar het innerlijke leven van de mens en op alles, wat van de aardse materie gescheiden is. Wat dus noch met een genoeglijk aards leven, noch met één of ander lichamelijk verlangen verband houdt, maar het lichaam volledig uitschakelt en het alleen maar geestelijke vragen en een geestelijk beleven betreft. Geestelijk streven is alles wat met God in verband staat, wat dus het leven betreft, dat niet met de lichamelijke dood beëindigd is.

Want vergankelijk is alleen maar wat tot de aarde behoort, dus ook het gedachtengoed van de mens, dat alleen maar het aardse omvat. Wat de mens ook aan kennis opgenomen heeft, dat voor het aardse bestaan, voor de mens als zodanig, van waarde was, is vanaf het moment van zijn intrede in het hiernamaals volledig waardeloos. Het behoort tot een andere wereld. Bijgevolg is het onbruikbaar voor de nieuwe wereld.

En als de mens er nu aan denkt, wat hem dan aan geestelijk goed overblijft, zal hij kunnen begrijpen waarom hij op aarde geestelijke goederen na moet streven, geestelijke schatten moet verzamelen. Want hij verkeert in grote armoede, als hij niet eveneens geestelijke goederen opgenomen had. En meestal zal juist die mens, die aardse kennis bezit, zich weinig met geestelijke vragen inlaten en dus ook dienovereenkomstig arm aan geestelijke schatten naar het hiernamaals overgaan.

En het is voor zo’n ziel dan onnoemelijk bitter, haar gebrek te moeten erkennen, terwijl andersom menige ziel, die op aarde geen noemenswaardige kennis bezat omdat haar aandacht zich alleen maar op het uitrijpen van de ziel richtte, omdat aardse vragen haar niet zo raakten en haar verlangen niet naar aardse goederen en aardse kennis uitging, over geestelijke rijkdom beschikt. Deze ziel behoudt het resultaat van het leven op aarde ook in het hiernamaals. Ze hoeft niets op te geven, omdat het geestelijke goederen zijn wat ze verzameld heeft en omdat deze goederen onvergankelijk zijn en haar in eeuwigheid niet afgenomen kunnen worden.

Terwijl de aardse kennis in het hiernamaals voor niemand meer nuttig is, kan de ziel, die geestelijke goederen bezit, er onbeschrijflijk zegenrijk mee werken. Ze kan daar onwetende zielen van geven en ze vindt er zelf haar mooiste beloning in om diegenen, die in de grootste armoede het rijk aan de overkant betreden, te kunnen helpen, terwijl de mensen die aardse kennis nastreefden ook hun loon op aarde vonden: eer, aanzien en aardse rijkdom, wat allemaal met de lichamelijke dood tot een einde kwam. Want niets daarvan kunnen ze naar de eeuwigheid meenemen.

Maar hoe kort is het genot van aardse vreugden en hoe eindeloos lang is het leven na de dood? Voor welk schijngeluk hebben de mensen hun denkactiviteit ingezet en welke onbegrijpelijke zaligheid, die gemakkelijk door geestelijk streven verworven had kunnen worden, verspelen ze? En als de mens zich in de eerste plaats met dat bezig had gehouden, wat met God in verband staat, dan zou de aardse kennis hem tegelijkertijd moeiteloos gegeven worden, zodra hij het uit liefde voor de mensheid nastreeft. Dat wil zeggen door aardse kennis de medemensen zou willen dienen. Alleen deze aardse kennis heeft waarde en levert hem tegelijkertijd geestelijke rijkdom op.

Want zijn wil om de medemensen te dienen, zal dan gewaardeerd worden, wanneer de aardse kennis nietig geworden is. Maar de geestelijke nood van degenen, die nu ter wille van hun aards succes aardse kennis opnamen, zal in de eeuwigheid onbeschrijflijk zijn, want ze staan kaal en naakt in een omgeving, waar dat, wat ze bezitten, zonder enige waarde is. En het duurt een lange tijd, voordat ze besluiten om dat, wat hen ontbreekt, van in liefde werkzame zielen in ontvangst te nemen. Tot ze besluiten om dat te doen, wat ze op aarde hadden moeten doen: geestelijke goederen verzamelen om het in liefde door te kunnen geven aan degenen, die net als zij verzuimd hebben dit op aarde te doen.

Amen

저세상의 영적인 지식과 이 땅의 지식의 가치.

영적인 모든 것은 영원한 가치와 영원한 지속성을 가지고 있다. 이 땅의 모든 것은 육체의 죽음과 함께 사라진다. 기쁨과 슬픔이 사라지고, 이로써 중요하게 여길 필요가 없다. 그러나 영적으로 성취하거나, 무시한 일은 영원 가운데 머무르는 일에 결정적이고, 따라서 인간의 혼에 중요하다.

영적인 추구가 이제 항상 인간의 내면의 삶과 이 땅의 물질과 분리된 모든 것을, 그러므로 즐거운 이 땅의 삶이나, 육체의 욕망과는 아무런 관련이 없고, 육체와는 전혀 상관이 없는, 단지 영적인 질문과 영적인 체험과 관련되어 있음을 알려주게 될 것이다. 영적인 추구는 하나님과 관련된 모든 일이고, 즉 육체의 죽음으로 끝나지 않는 삶과 관련된 모든 일이다.

왜냐면 이 땅에 속한 것만이 단지 소멸되는 것이기 때문이다. 그러므로 이 땅에 해당되는 것만을 생각하는 사람의 생각도 소멸되는 것이다. 인간이 이 땅에서 존재하기 위한, 이로써 인간에게 가치가 있던, 획득한 지식이 어떤 지식이든, 인간이 저세상으로 들어간 순간부터 완전히 가치가 없게 된다. 이런 지식은 다른 세계에 속하므로, 새로운 세계에는 쓸모가 없게 된다.

이제 사람이 자신에게 남아있는 영적인 재물이 무엇인지 생각해본다면, 그는 자신이 왜 이 땅에서 영적인 재물을 위해 노력해야 하고, 영적인 보물을 모아야 하는 지를 이해할 수 있게 될 것이다. 왜냐면 그가 이 땅에서 동시에 영적 재물을 취하지 않았다면, 가장 크게 빈곤한 상태에 처하기 때문이다. 대부분 이 땅의 지식을 가진 사람은 영적인 질문에 적게 신경을 쓴다. 따라서 영적 재물이 부족한 가운데 저세상으로 넘어가게 될 것이다.

그런 혼이 자신의 부족함을 깨달아야만 하게 되는 일은 말할 수 없이 쓰라린 일이다. 반면에 이와는 반대로 언급할 가치가 있는 세상지식이 없는 여러 혼들은 넘치는 영적인 부를 가지고 있다. 왜냐하면 혼들이 혼의 성숙에만 주의를 집중했기 때문이다. 왜냐면 세상적인 질문이 혼에게 큰 영향을 미치지 않았고, 혼의 소원이 이 땅의 재물과 이 땅의 지식을 향한 소원이 아니었기 때문이다. 이런 혼은 이 땅의 삶에 이룬 성공을 저세상에서도 유지한다. 이런 혼은 어떤 것도 희생할 필요가 없다. 왜냐면 혼이 모은 것은 영적인 재물이고, 이런 재물은 불멸한 것이고, 혼에게서 영원히 빼앗을 수 없는 것이기 때문이다.

반면에 이 땅의 지식은 저세상에서 더 이상 어느 누구에게도 쓸모가 없고, 영적인 재물을 소유한 혼은 영적인 재물로 말할 수 없을 정도로 유익한 일을 할 수 있다. 혼은 무지한 혼에게 영적인 재물을 줄 수 있고, 가장 빈곤한 상태에서 저세상의 나라에 들어가는 사람들을 도울 수 있다는 점에서, 가장 아름다운 보상을 얻을 수 있다. 반면에 세상 지식을 추구했던. 또한 이 땅에서 그에 대한 상급과 명예와 명성과 세상적인 부를 얻은 사람들은 육체의 죽음으로 끝이 난다. 왜냐면 그들이 어떤 것도 영원으로 가져갈 없기 때문이다.

그러나 이 땅의 쾌락을 누리는 기간이 얼마나 짧은가! 죽음 후의 삶은 얼마나 오래 지속이 되는가! 사람들이 어떤 겉모양의 행운을 위해 그들의 생각을 향하게 하는가! 사람들이 영적인 추구를 통해 쉽게 얻을 수 있는 측량할 수 없는 축복을 잃는가! 사람이 먼저 하나님과 관련된 것을 다루면, 인류를 향한 사랑으로 세상 지식을 추구하면, 그에게 쉽게 세상 지식이 전해질 것이다. 다시 말해 그는 이 땅의 지식을 통해 이웃 사람을 섬기기를 원한다. 이런 세상 지식만이 유일하게 가치가 있고, 동시에 영적인 재물을 얻게 한다. 왜냐면 이웃 사람을 섬기려는 그의 의지가, 이 땅의 지식이 쓸모 없게 되었을 때, 인정을 받기 때문이다.

그러나 세상의 성공을 위해서만 세상 지식을 얻은 사람의 영적 고난은 영원토록 말할 수 없게 될 것이다. 왜냐하면 그들은 알몸으로서 있고, 자신이 가진 것이 아무런 가치도 없는 환경에 처하기 때문이다. 그가 사랑하는 혼으로부터 부족한 것을 받으려는 결정을 하기까지, 그들이 자신들처럼 세상에서 해야할 일을 하지 못한 사람들에게 사랑으로 줄 수 있기 위해, 이 땅에서 했어야 할, 영적인 재물을 모으는 일을 하려는 결정을 하기까지, 오랜 시간이 걸린다._>아멘