• Terug

Toestand van licht of duisternis na het overlijden

Zodra uw aardse leven beëindigd is, speelt er zich een verandering rondom u en uw omgeving af. Het lichamelijke oog is verdwenen. Wat u nu ziet, ziet u met het geestelijke oog en dit is nu, al naar gelang de staat van rijpheid van de ziel, in staat om hetgeen zich om hem heen bevindt, te begrijpen. Het zal alles op kunnen nemen als de mens op aarde geestelijk gestreefd heeft en de ziel dus al een bepaalde graad van rijpheid bereikt heeft. Ze zal echter weinig zien, als de ziel nog onrijp is. Want dan is haar geestelijke oog nog gesloten. En is het dus nog donker en zonder licht rondom zo’n ziel. Ze ziet alles als schaduwen en ze dwaalt nu in een vertwijfelde toestand in het rond, zoals een mens, die van het licht in zijn ogen beroofd is, die nergens de weg vindt.

Dit is een treurige toestand en de ziel is er nu ver van verwijderd haar omgeving voor het goddelijke rijk aan te zien. Ze wandelt rusteloos in het rond tot ze na lange tijd op zielen stuit, die in dezelfde toestand verkeren. De zielen kunnen nu over hun lijden klagen en doen dat ook, al naar gelang hun inzicht. Ze zullen klagen en morren of vertwijfeld volledig apathisch blijven.

En toch is het samenzijn van zulke zielen de enige mogelijkheid om hun toestand te verbeteren, doordat ze elkaar over en weer raad geven en nadenken over middelen om uit deze duistere streek een uitweg te vinden. En zodra dit verlangen in hen actief wordt, verschijnen er lichtwezens in een omhulsel van hun lichtgestalte en geven hun adviezen voor de verbetering van hun toestand. In deze vertwijfelde toestand grijpen de zielen elke mogelijkheid aan, als ze niet totaal verstokt zijn en ze dan in steeds duisterder streken komen, in plaats van naar het licht te gaan.

Er is zo veel ellende en leed in dit duistere rijk, dat menige ziel het verlangen in zich voelt om te helpen en nu van hun kant alles doen om het leed te verminderen. Dan begint hun werkzaamheid in liefde, hetgeen ze op aarde verzuimd hebben. En met dit werkzaam zijn in liefde begint ook het geestelijke oog in staat te worden om te zien. Steeds meer zal de ziel in staat zijn te herkennen, wat er om haar heen is en zodoende zal ze ook wetend worden, want ze ziet nu wat geestelijke kennis oplevert. Ze heeft verlangen naar steeds helderder licht, treed daarom in verbinding met lichtwezens, ontvangt van hen uitgebreidere kennis, geeft in haar drang tot helpen de kennis door en is dus onophoudelijk in liefde werkzaam. Dus streeft ze nu opwaarts. Het wordt steeds lichter en helderder rondom zo’n ziel en spoedig is ze het duistere rijk ontvlucht om nu voortdurend in het licht te zijn.

Als de ziel door het lijden van de haar omgevende zielen besloten heeft om in liefde werkzaam te zijn, dan is haar toestand niet hopeloos meer. Maar het is ernstig voor de zielen, die verder in hun passiviteit volharden. Die alleen maar aan de eigen verschrikkelijke toestand denken en die onaangeroerd blijven bij het leed van anderen. Ze kunnen ook niet in deze toestand gelaten worden, omdat er zich anders nooit een streven in hen zou kunnen ontwikkelen. En daarom wordt hun toestand steeds duisterder, hun kwellingen steeds ondraaglijker, zodat ze uiteindelijk proberen om hun omgeving te ontvluchten, zodat door het eigen lijden ook het medelijden met anderen ontwaakt, vanwege hun lijden. Want de ziel kan zich alleen maar door een werkzaam zijn in liefde verlossen. Dat wil zeggen zich vrijmaken uit de duisternis en opstijgen naar het licht.

In zo’n toestand heeft de ziel bijzonder veel behoefte aan het gebed van de mensen op aarde, want dit geeft hun kracht en sterkt hun wil om opwaarts te gaan. Deze zielen zijn zo beklagenswaardig en hun kan door een gebed in liefde buitengewone hulp verleend worden. Maar hoeveel zielen, die op aarde nooit in liefde actief zijn geweest, moeten dit gebed ontberen? Dezen worden in het hiernamaals door weinig goede gedachten gevolgd en daarom is hun toestand ook zo buitengewoon troosteloos. En toch vermindert het strijden van de kant van de lichtwezens om zulke zielen niet. En ook de al verder gevorderde zielen ontfermen zich over hen en proberen hun hulp te brengen, want onophoudelijk daalt het lichtvolle naar de duisternis af om te verlossen, wat niet geheel weerspannig is.

Amen

죽음 후에 빛의 상태나 또는 어두운 상태.

너희가 이 땅의 삶을 마친다면, 너희와 너희의 환경에 변화가 일어난다. 육체의 눈은 닫힌다. 이제 보는 것은 영의 눈으로 보는 것이다. 각각의 혼의 성장정도에 따라 혼은 자신의 주변의 것들을 인식할 수 있다. 사람이 이 땅에서 영을 추구하여, 혼이 이미 어느 정도의 성장에 도달했다면, 그는 모든 것을 인식할 수 있게 될 것이다. 혼이 아직 성숙하지 못하다면, 혼은 단지 적게 볼 수 있게 될 것이다.

왜냐하면 영의 눈이 아직 닫혀 있기 때문이다. 이런 혼의 주변은 어둡고, 빛이 없게 될 것이다. 혼은 모든 것을 그림자처럼 보고, 이제 마치 시력을 잃어 갈바를 알지 못하는 사람처럼, 절망적인 상태에서 방황하게 될 것이다. 이는 슬픈 상태이다. 혼의 환경이 하나님의 나라라고 볼 수 있는 상태로부터 혼은 멀리 떨어져 있다. 혼은 오랜 시간이 지난 후에 자신과 같은 상태에 있는 혼을 만날 때까지 평안이 없이 방황을 한다.

혼들은 이제 그들의 형편을 원망할 수 있고, 그들의 깨달음 정도에 따라 원망을 한다. 혼은 원망하며 불평하거나 또는 전적으로 무관심한 가운데 절망에 빠지게 될 것이다. 그러나 이런 혼들이 서로 만나, 그들 서로 간에 조언을 하며, 빛이 없는 영역으로부터 벗어나기 위해 숙고하는 일이 그런 혼들의 상황을 개선할 수 있는 유일한 가능성이다. 이러한 갈망이 혼들 안에서 활발하다면, 빛의 존재가 자신들의 빛의 형체를 가리고 나타나, 혼들에게 그들의 형편을 나아지게 만들 수 있는 조언을 해준다.

혼들이 전적으로 강퍅하지는 않고, 빛의 영역에 도달하는 대신에 항상 어두운 영역에 도달한다면, 이런 절망스러운 상태에서 혼들은 모든 가능성을 붙잡는다. 이런 빛이 없는 나라에 많은 환란과 고난이 있다. 이로써 몇몇의 혼들이 자신 안에서 도우려는 갈망을 느끼고, 이제 고난을 줄이기 위해 그들이 할 수 있는 모든 일을 행하게 된다.

그러면 혼이 이 땅에서 하지 않았던 사랑을 행하는 일을 시작한다. 이런 사랑을 행하는 일을 통해 영의 눈이 볼 수 있게 되기 시작한다. 혼은 항상 더욱 자신의 주변을 깨달을 수 있게 될 것이다. 그러므로 혼은 알게 될 것이다. 왜냐하면 혼이 이제 영적인 지식이 주는 것을 보기 때문이다. 혼이 밝은 빛을 항상 갈망한다면, 이로써 혼은 빛의 존재와 연결되어, 빛의 존재로부터 계속되는 지식을 얻고, 도우려는 갈망으로 지식을 전해주고, 이로써 쉬지 않고 사랑을 행한다. 다시 말해 혼이 이제 높은 곳을 추구한다. 이런 혼은 항상 더욱 밝아지고, 선명하게 될 것이고, 이제 항상 빛 가운데 거하기 위해 곧 어두움의 나라를 벗어난다.

혼이 자신을 둘러싸고 있는 혼들의 고난을 통해 한번 사랑을 행하려는 결정을 한다면, 혼의 상태는 더 이상 희망이 없게 되지 않는다. 그러나 마찬가지로 아무 일도 행하지 않는 가운데 머무는, 단지 자신의 끔찍한 상태만을 생각하고, 다른 혼들의 고난을 전적으로 측은하게 느끼지 못하는 혼들은 더 어려워질 것이다.

그들을 이러한 상태로 머물게 할 수 없다. 그들이 이런 상태로 머물게 한다면, 그들 안에 다른 자극이 절대로 발전될 수 없기 때문이다. 그러므로 그들의 상태는 항상 빛이 없어질 것이고, 그들의 고난은 항상 견딜 수 없을 것이다. 그러므로 그들이 결국에 가서 자신의 환경을 벗어나려고 시도하고, 이와 함께 자신의 고난에 대한 그리고 다른 사람의 고난에 대한 동정심이 깨어나게 된다. 왜냐하면 혼은 단지 사랑을 행함을 통해 자신을 구원할 수 있기 때문이고, 어두움으로부터 자유롭게 되어, 빛을 향해 올라갈 수 있기 때문이다.

이런 상태에 있는 혼들을 위해 이 땅의 사람들의 아주 특별한 기도가 필요하다. 왜냐하면 기도가 혼에게 능력을 주고, 혼의 위를 향하려는 의지를 강하게 해주기 때문이다. 이런 상태에 있는 혼은 아주 불쌍하고, 사랑으로 드리는 기도를 통해 이런 혼에게 특별한 도움을 줄 수 있다. 그러나 이 땅에서 전혀 사랑을 행하지 않은 결과로써 선한 생각이 저 세상에 적게 도달하는, 그러므로 그들의 상태가 절망적으로 삭막한 많은 혼들은 얼마나 기도를 받지 못해야만 하는가! 그러나 빛의 존재들이 이런 혼들을 위해 애쓰는 일을 중단하지 않고, 또한 이미 더 성장한 혼들이 이런 혼들을 생각하고, 그들에게 도움을 주려고 시도한다. 왜냐면 빛이 충만한 존재들이 전적으로 저항하지 않는 혼들을 구원하기 위해 쉬지 않고 어두움 가운데로 임하기 때문이다._>아멘