• Terug

Rechtvaardigheidsgevoel - Het veroordelen van de medemens

Het rechtvaardigheidsgevoel moet in de mens aanwezig zijn, daar hij anders geen oordeel kan vellen over een liefdeloos schijnende handelwijze. Wie zichzelf zo verheven voelt dat hij geen tegenspraak duldt omdat hij denkt onfeilbaar te zijn, zal ook nooit rechtvaardig denken, want hij kent de mens niet hetzelfde recht toe als zichzelf. Er is een groot onderscheid te maken tussen de mensen. Wie zichzelf en zijn handelen aan strenge kritiek onderwerpt, zal ook steeds zijn best doen andere mensen rechtvaardig te beoordelen. Maar wie alle fouten alleen bij de medemens zoekt en meent zelf zonder fouten te zijn, die beschouwt elke handelwijze alleen vanuit het standpunt van iemand die overal boven staat en dus is zijn oordeel verkeerd.

Ieder mens kan zich vergissen, ieder mens kan fouten maken. Maar hij moet zichzelf doorzien, dan kan hij tegen zijn fouten strijden en dus edeler worden. Maar wie niet een fout bij zichzelf ziet, streeft ook niet naar volmaaktheid. Als hij liefdeloos handelt, is hij zich daar niet van bewust, hij geeft er zich geen rekenschap van en is niet in staat zijn handelen rechtvaardig te beoordelen. Hij mist het rechtvaardigheidsgevoel, hij zal steeds zijn eigen handelen onaantastbaar vinden, maar de medemens vanwege een kleine fout trachten te kleineren. Het moet de mens duidelijk zijn dat hij niet het recht heeft de medemens een onedele handeling te verwijten zolang hij zelf niet op een moreel hoog peil staat. Hij moet steeds aan zijn eigen onvolmaaktheid denken wanneer hij de medemens diens tekortkoming wil verwijten.

Wie echter de rechtvaardigeidszin in zich draagt, die zal ook niet zo snel oordelen over de medemens. Want hij zal proberen zich in dezelfde situatie te verplaatsen en dan ook begrip hebben voor de zwakheden en fouten van de ander. Om dat te kunnen moet hij ook oprecht zijn, hij moet de dingen zien zoals ze zijn. Hij mag zichzelf niet te hoog aanslaan, de medemens echter niet te laag, want dan zal hij zijn eigen fouten met een andere maatstaf beoordelen dan de fouten van de ander en dat schakelt elk rechtvaardig denken en oordelen uit.

Het is zo onvergelijkelijk waardevol zichzelf streng aan te pakken. De mens blijft zichzelf dan trouw en hij zal niet door eigenliefde de medemens onrecht aandoen doordat hij diens handelwijze onrechtvaardig veroordeelt en zichzelf tegenover hem verheven voelt. En zo moet de mens eerst zichzelf en zijn handelen beschouwen, voordat hij dat van de medemens bekritiseert en zich tot diens rechter opwerpt.

Amen

Sentido de justiça.... Condenando o seu próximo ser humano....

O sentimento de justiça deve ser inerente ao ser humano, caso contrário ele não pode julgar uma forma de agir aparentemente pouco amorosa. Aquele que se sentetão exaltado que não tolera nenhuma contradição, porque se crê infalível, jamais pensará com justiça, pois não concede ao homem o mesmo direito que a si mesmo. Há uma grande diferença a ser feita entre as pessoas. Aquele que se sujeita e suas ações a críticas rígidas também sempre se esforçará para julgar as outras pessoas de forma justa. Mas aquele que procura todas as falhas apenas no seu semelhante e acredita estar livre de falhas, olha para cada linha de ação apenas do ponto de vista do sublime, e por isso o seu julgamento está errado. Todo homem pode errar, todo homem pode errar.... Mas ele deve reconhecer-se a si mesmo, então ele pode lutar contra as suas falhas e assim enobrecer-se.... Mas aquele que não reconhece uma falha em si mesmo, não se esforça pela perfeição. Se ele age de forma indelicada, não tem consciência disso, não se dá conta disso e é incapaz de julgar seus atos com justiça. Falta-lhe o sentido da justiça, sempre achará suas próprias ações invioláveis, mas tentará depreciar seu semelhante por erros menores. O homem deve ser claro sobre isso, que ele não tem o direito de censurar o seu semelhante por uma ação ignóbil, desde que ele próprio não se coloque em um nível moralmente elevado. Ele deve sempre pensar na sua própria inadequação quando quer censurar o seu semelhante. Mas aquele que tem um sentido de justiça não será tão rápido a julgar o seu semelhante, pois tentará colocar-se na mesma posição e depois também terá compreensão para as fraquezas e defeitos do outro. Para poder fazer isso, porém, ele também deve ser verdadeiro, ele deve ver as coisas como elas são.... ele não deve pensar muito bem de si mesmo, mas do seu semelhante demasiado baixo, pois então ele medirá as suas próprias falhas com uma bitola diferente das falhas do outro, e isso exclui qualquer pensamento e julgamento justo. É tão incomparavelmente valioso ser rigoroso consigo mesmo, que o ser humano permanece fiel a si mesmo, e não enganará o seu semelhante por amor próprio, condenando injustamente a sua conduta e sentindo-se superior a ele. E assim o ser humano deve primeiro olhar para si próprio e para as suas acções antes de criticar as acções do seu semelhante e elevar-se a si próprio para ser seu juiz....

Amém