• Terug

Daadkrachtige hulp van lichtwezens en mensen

De geestelijke staat van de mens vereist daadkrachtige hulp, zowel van de zijde van de lichtwezens alsook van de mensen op aarde, die een bepaalde geestelijke rijpheid verworven hebben en nu in staat zijn om de medemensen te helpen in hun nood. De inzet van hun gehele persoon is daarvoor nodig. Maar als hij het gevaar herkent, waarin zijn medemens verkeert, is hij ook tot elk offer bereid, als hij in de liefde staat, wat immers de voorwaarde is voor een geestelijke rijpheidsgraad, waarin hij verlossend werkzaam kan zijn.

De lichtwezens hebben eveneens de taak om voor de aardse mensen te zorgen. Ze trachten alle mogelijke hulp te brengen in de vorm van aards leed, dat de mensen nadenkend moet laten worden en hun gedachten naar de eeuwigheid moet laten keren. En zodoende is elke gebeurtenis, die de mensen pijnlijk treft, te beschouwen als een noodzakelijk geworden hulpmiddel voor het uit de wereld helpen van de geestelijke nood.

Er is nog maar een heel klein deel dat God in het hart draagt, maar de meeste mensen glimlachen alleen maar bij de vermelding van de goddelijke naam, omdat het hen volledig aan geloof ontbreekt. Zodra het aardse leven draaglijk is voor de mens, denkt hij niet over geestelijke vraagstukken na. Hij wordt volop door het aardse leven geclaimd, zodat de gedachten aan God en zijn levensdoel op aarde slechts hoogst zelden in hem opduiken en deze zullen ook snel weer verworpen worden, want hij voelt zich daar onbehaaglijk bij, zolang het aardse leven hem nog vervulling brengt.

Maar als het noodlot met zijn harde hand in dit leven ingrijpt, dan komt aards genot hem banaal voor. Zijn gedachten beginnen zich naar andere regionen te bewegen. Lijden brengt de mens dichter bij God en daarom kan het hem niet bespaard blijven in een tijd, waarin de mensheid ver van God verwijderd is. Waar de invloed van de lichtwezens te gering is, waar de mens niet door zijn medemens gehoord wordt, daar probeert God door narigheid en lijden de mensen meegaand te maken, als Hij hen niet ten onder wil laten gaan, maar hen voor de eeuwige dood wil behoeden.

En dit zal de mensheid nog moeten verdragen. Ze zal nog onnoemelijk leed over de aarde zien komen, dat vaak ondraaglijk lijkt en veel pijn veroorzaakt. Maar de liefde van God bepaalt het zo om de mensenzielen te helpen. De waarheid van God kent de wegen die naar Hem leiden en niets van wat er gebeurt, is zonder zin en doel. Daarom moet de mens, wat er ook gebeuren mag, steeds weten dat narigheid en nood, zorgen en kwellingen de enige hulpmiddelen zijn om de bedreigde zielen aan het verderf te ontrukken. Want het worstelen om de zielen mag niet verminderen. Alles moet werkzaam zijn om hun hulp te bieden en er mag geen moment getalmd worden als het erom gaat de dwalende mens bij te staan. Want de tijd dringt en daarom zal de hand van God steeds merkbaarder ingrijpen, zodat de mensen in de nood de weg naar God vinden en hun zielen niet verloren gaan.

Amen

Ajuda energética através de seres leves e humanos....

A situação espiritual das pessoas requer ajuda ativa dos seres de luz, bem como das pessoas terrenas que alcançaram uma certa maturidade espiritual e agora são capazes de ajudar os seus semelhantes na sua adversidade. O compromisso de toda a sua pessoa é necessário para isso. Mas se ele reconhece o perigo em que o seu semelhante se encontra, também está preparado para fazer todo o sacrifício, desde que ele próprio esteja apaixonado, que é o pré-requisito para um grau de maturidade espiritual em que ele possa redimir-se. Os seres de luz estão igualmente preocupados com as pessoas terrenas e procuram trazer toda a ajuda possível sob a forma de sofrimento terreno, que se destina a fazer as pessoas pensarem e voltarem os seus pensamentos para a eternidade. E assim todo acontecimento que afeta dolorosamente as pessoas deve ser considerado como uma ajuda necessária para remediar as dificuldades espirituais. É apenas uma parte muito pequena que carrega Deus no seu coração, mas a maioria das pessoas só sorri ao mencionar o nome divino porque lhes falta completamente a fé. Enquanto a vida for suportável para o ser humano, ele não pensa em problemas espirituais, ele está tão plenamente ocupado com a vida terrena que os pensamentos de Deus e o seu propósito de vida terrena só muito raramente surgem e também rapidamente são novamente rejeitados, pois o deixam desconfortável enquanto a vida terrena ainda lhe traz realização. Mas se o destino intervém nesta vida com uma mão dura, então o prazer terreno parece banal para ele, seus pensamentos começam a vaguear em outras regiões.... O sofrimento conduz o ser humano para mais perto de Deus, e por isso não pode ser poupado num momento em que a humanidade está longe de Deus. Onde a influência dos seres de luz é muito pequena, onde o ser humano não é ouvido pelos seus semelhantes, Deus tenta fazer as pessoas complacentes através da tristeza e do sofrimento, Ele não quer que pereçam, mas quer protegê-los da morte eterna. E a humanidade ainda terá de suportar isso, ainda verá vir sobre a Terra sofrimento indescritível, muitas vezes aparentemente insuportável e causador de muita dor, mas o amor de Deus assim o decreta para ajudar as almas das pessoas, a verdade de Deus conhece os caminhos que levam a Ele, e nada do que acontece é sem sentido e sem propósito. Portanto, venha o que vier, o ser humano deve sempre saber que a tristeza e a adversidade, a preocupação e o tormento são o único meio de arrancar da ruína as almas em perigo de extinção. Pois a luta pelas almas não deve diminuir, tudo deve ser feito para lhes trazer ajuda, e não se deve hesitar uma hora quando se trata de ajudar o povo perdido. Pois o tempo urge e a mão de Deus intervirá, portanto, cada vez mais, para que as pessoas encontrem Deus na adversidade e não percam a sua alma....

Amém