• Terug

Doel van de schepping – Bewijs van liefde – Verkeerde wil

Stelt u zich zo goed als u kunt de grootte van het scheppingswerk voor en herken daaraan de almacht van de goddelijke liefde. Want alles wat u ziet, is geschapen voor jullie, die nog onvolmaakt zijn en daarom eindeloos ver verwijderd zijn van God. Maar Zijn liefde wil jullie niet op deze afstand laten blijven en liet daarom iets als middel ontstaan om de afstand tot Hem te verminderen. De schepping is een bewijs van Zijn liefde en genade, want er is geen andere weg voor het zich tegen Hem verzettend geestelijke, om het weer naar Hem toe te leiden, dan juist de gang door de schepping, die een bepaalde onderwerping aan de goddelijke wil vereist en dit betekent al een nadering tot God.

Echter wordt de wil van het wezen nooit gedwongen om God te naderen. Het wordt het wezen alleen maar in het bewustzijn gebracht wat het betekent om zijn vrije wil niet meer te kunnen gebruiken om het aan te sporen de vrije wil weer te kunnen gaan gebruiken. Dit laatste moet het wezen zelf bewerkstellingen. Zodoende werd het naderen van God nooit tegen de wil van het wezen teweeggebracht, als dit eenmaal plaatsgevonden heeft, want het wezen heeft daar zelf toe besloten en liet nu de wil actief worden.

En om in het wezen het verlangen naar de vrijheid van de wil op te wekken, moest het de lange weg door de schepping gaan en de gebonden toestand als kwelling leren ervaren, want alleen dan kon het bewust de vrijheid nastreven. Elk scheppingswerk is daarom als een liefdesbewijs van God te beschouwen, want het dient er toch toe om het wezen uit zijn van God verwijderde toestand te verlossen, die voor het wezen noch gelukkig makend, noch bevredigend is.

Wat uit God voortgekomen is, heeft goddelijke gevoelens en goddelijke taken. En het vervullen van deze taken veroorzaakt het grootste geluksgevoel. Maar als het wezen door eigen schuld zo ver van God verwijderd is, dat het zijn taak niet meer herkent, dan moet het geluksgevoel in overeenstemming daarmee verminderen. Het wezen is dus onvolmaakt geworden en de staat van onvolmaaktheid bezorgt hem kwellingen.

De liefde van God wil elk wezen terugbrengen en hem weer zijn oorspronkelijke overvloed aan kracht toesturen om het voor zijn eigenlijke opdracht bekwaam te maken en tegelijkertijd het wezen weer in de staat van gelukzaligheid te brengen. En dit kan alleen maar gebeuren, wanneer het wezen zelf zijn wil, die verkeerd is, opgeeft en zich aan de goddelijke wil onderwerpt.

Maar het wezen heeft zijn vermogen om het te beseffen verloren door zijn verwijdering van God en dus moet hem zijn verkeerde wil duidelijk tot bewustzijn gebracht worden en daarom liet God de schepping ontstaan, die de wil van het wezen net zo lang bindt, tot het wezen het gebonden zijn als kwellend ervaart en daarvan vrij zou willen komen. Dan begint zijn wil zich weer naar God toe te keren en de verwijdering van Hem wordt steeds minder.

En hoewel het scheppingswerk ook schijnbaar een vastbinden van de wil is, is dit toch de enige mogelijkheid om het wezen het verkeerde van zijn vroegere wil te laten ervaren en te laten beseffen, want pas het besef brengt de wil ertoe om een andere richting in te slaan. Maar de wil van het wezen kan nooit gedwongen worden, omdat anders de volmaaktheid onmogelijk weer bereikt zou kunnen worden.

Eeuwig en altijd is de eindeloze liefde van God aan het werk om alles wat van Hem afvallig geworden is, weer naar Zich toe te leiden. En alles wat er is, wat voor de mens als scheppingswerk zichtbaar is, bewijst alleen maar de grote liefde van God voor de wezens, die door eigen schuld met God braken, maar hun verbondenheid met Hem kunnen ze nooit verliezen. Ze moeten alleen maar weer tot het bewustzijn van de verbondenheid met God komen. En dit is het doel van het scheppingswerk, dat daarom enkel de eindeloze liefde, goedheid en barmhartigheid van God toont.

Amen

창조의 목적. 사랑의 증거. 잘못된 의지.

너희가 창조 역사의 위대함을 깨닫을 수 있을 때, 창조 역사의 위대함을 깨달으라. 그 안에 하나님의 사랑의 전능함을 깨달으라. 너희가 보는 모든 것은 아직 온전하지 못한 상태에 있는, 따라서 끝없이 하나님으로부터 멀리 떨어져 있는 너희를 위해 창조되었다. 그러나 하나님의 사랑은 너희를 이런 먼 거리에 두기를 원하지 않기 때문에 자신과 거리를 줄이는 수단으로 무언가를 창조했고, 창조물은 그의 사랑과 은혜의 증거이다. 왜냐하면 창조물의 과정을 거치는 일 외에 하나님께 대적하는 영적인 존재를 하나님께 인도할 다른 방법이 없기 때문이다. 창조물의 과정을 거치는 일은 어느 정도 하나님의 뜻에 순복하는 일이 요구되고, 이는 이미 하나님과 가까워지는 것을 의미하기 때문이다.

그러나 존재의 의지는 결코 하나님께 접근하도록 강요를 받지 않는다. 단지 존재가 자유의지를 다시 얻도록 장려하기 위해, 존재에게 더 이상 자유의지를 사용할 수 없다는 것이 무엇을 의미하는 지를 의식하게 해준다. 존재가 자유의지에 도달하는 일은 스스로 이뤄야만 한다. 그러므로 존재의 의지가 하나님께 다가가는 일이 일어난다면, 이런 일이 절대로 존재의 뜻에 반하여 일어나서는 안 되고, 존재가 그렇게 하기로 스스로 결심하고, 의지를 이제 행동으로 옮겨야 한다. 존재의 의지의 자유를 향한 갈망이 깨어나게 하기 위해 존재는 창조물을 거치는 먼 길을 가야만 했고, 묶임을 받은 상태를 고통으로 경험하는 법을 배워야만 했다. 왜냐하면 그러면 단지 존재가 의식적으로 자유를 위해 추구할 수 있기 때문이다.

그러므로 모든 창조물은 하나님의 사랑의 증거로 봐야만 한다. 왜냐하면 모든 창조물은 존재를 행복하게 하지도 않고, 만족스럽게 하지도 못하는, 하나님으로부터 멀리 떨어져 있는 상태로부터 존재를 구속하는 일을 섬기기 때문이다. 하나님으로부터 나온 것은 신적인 감각과 신적인 과제가 있다. 이런 과제를 성취시키는 일이 최고의 행복감을 갖게 한다. 그러나 존재가 자신의 잘못으로 인해 하나님으로부터 멀리 떨어져 더 이상 자신의 과제를 깨닫지 못한다면, 그에 따라 행복한 느낌도 감소해야만 한다. 다시 말해 존재는 온전하지 못하고, 온전하지 못한 상태는 존재를 고통스럽게 한다.

하나님의 사랑은 모든 존재를 다시 돌아오게 하고, 존재가 자신의 실제 과제를 수행할 수 있도록 하기 위해, 동시에 존재를 다시 행복의 상태가 되게 하기 위해, 그에게 그의 원래의 풍성한 힘을 주기를 원한다. 이런 일은 존재 자신이 스스로 잘못된 의지를 포기하고, 하나님의 의지에 순복할 때 단지 일어날 수 있다. 그러나 존재는 하나님과의 간격을 통해 그의 깨닫는 능력을 잃었기 때문에, 그의 잘못된 의지를 분명하게 의식하게 해줘야만 한다. 그러므로 하나님은 창조물을 생성했다. 창조물은 존재가 묶임을 고통이 충만한 것으로 느끼고, 이로부터 자유롭게 되기를 원할 때까지 존재의 의지를 묶는다.

그러면 그의 의지는 다시 하나님께 향하기 시작하고, 하나님과의 거리는 점점 더 줄어든다. 창조의 작품이 겉으로 보기에는 의지를 묶는다 할지라도, 이런 묶는 일이 존재가 한때 잘못 행한 자신의 의지를 느끼고, 깨닫게 하는 유일한 가능성이다. 왜냐하면 깨달음이 비로소 의지가 다른 방향으로 향하도록 정하기 때문이다. 그러나 존재의 의지에 절대 강요를 할 수 없다. 왜냐하면 강요를 한다면, 존재가 온전함에 다시 도달하는 일이 불가능해지기 때문이다.

하나님의 무한한 사랑이 언제나 항상 자신으로부터 멀어진 모든 존재들을 다시 돌이키게 하기 위해 일을 한다. 존재하는 모든 것은, 사람들에게 창조물로 보이는 것은 단지, 자신의 잘못으로, 자신의 의지로, 하나님을 떠난, 그러나 그들이 하나님께 속한 소속을 절대로 잃을 수 없고, 단지 하나님께 속했다는 의식에 다시 도달해야 하는 존재를 향한 하나님의 큰 사랑을 증명한다. 하나님께 속했다는 의식에 다시 도달하는 일이 창조 역사의 목적이다. 그러므로 창조물은 하나님의 무한한 사랑과 선함과 긍휼을 나타낸다.

아멘