• Terug

De geestelijke zon – Het woord van God

Wanneer in tijden van knechtschap van de ziel de liefde van de Heer zichtbaar tot uiting komt en Hij in het woord naar de aarde afdaalt, dan betekent dit een tevoorschijn komen van de geestelijke zon door de donkere wolken. De liefde van God Zelf is de zon, die de dag stralend helder verlicht, want Gods liefde wil de duisternis van de geest overwinnen. Ze wil dat iedereen, die daar maar naar verlangt, zich in het licht van de geestelijke waarheid bevindt. Deze zon verlicht alles. Ze staat geen duisternis toe. Ze gedoogt geen schaduw. Ze straalt overal helder licht uit en is buitengewoon weldadig voor de wandelaar op aarde, die voorheen moeizaam een weg zocht in de duisternis van de nacht.

Licht is leven, duisternis is dood. Licht is waakzaamheid, duisternis is slaap. In stralend zonlicht zal alles wat voorheen in de duisternis sluimerde tot leven ontwaken. En voor al het wezenlijke betekent het licht van de zon vervuld verlangen. Want in de duisternis lijdt het en verlangt het naar het licht. En Degene, Die in Zichzelf het licht is, doorbreekt de duisternis en Hij neemt de weg naar de aarde. Hij zoekt een vat, dat voor het opnemen van licht geschikt is en ontsteekt daarin een vlam, die tot in de wijde omtrek tot zegen van de mensheid schijnen zal.

Goddelijke wijsheid straalt als een zon op de aarde en wekt met haar schijnsel tot leven, wat voorheen in een diepe sluimer lag. Hoe onnoemelijk genaderijk bedenkt de eeuwige liefde de verdwaalde mensheid? Hoe zou ze moeten jubelen over het licht, dat uit de hemel komt en hoe dankbaar voor de stralen van de geestelijke zon, waar ze zich door laat verlichten en verwarmen?

Maar de mensheid is geestelijk blind. Ze slaat geen acht op het licht. Ze slaat geen acht op de weldadige, leven opwekkende stralen van de goddelijke liefde. Ze sluit de ogen en houdt de duistere toestand overeind. Ze vlucht voor het heldere schijnsel, omdat ze dat licht niet verdragen kan. Ze is niet rijp voor het goddelijke werkzaam zijn. Ze verdraagt de weldadige warmte van de zon niet, haar stralende licht niet. Ze voelt zich goed in de donkere nacht en zodoende kunnen er op aarde tegelijkertijd twee werelden bestaan. Een zonnige, buitengewoon lieflijke vallei, waar goddelijke liefde de mensen alles biedt, wat ze verlangen. En een vallei, waar duisternis, dorheid en onvruchtbaarheid de mensen een karig bestaan biedt en dit moet zuiver geestelijk begrepen worden.

Waar de zon van de geest niet schijnt, is de aarde zonder licht en er kan niets groeien of gedijen. Dat wil zeggen dat al het wezenlijke in nood is. Maar waar God Zelf Zijn stralen naar de aarde stuurt, daar zal licht en zon zijn, daar zal leven en vreugde zijn, daar zal de ziel tot leven ontwaken en in de stralen van de goddelijke liefdeszon tot een heerlijke vrucht rijpen.

Amen

Espiritual Sun.... Palavra de Deus....

Quando o amor do Senhor se expressa visivelmente em tempos de escravidão mental e Ele desce à terra na Palavra, isso significa uma saída do sol espiritual através das nuvens escuras.... O amor do próprio Deus é o sol que ilumina o dia, pois o amor de Deus quer conquistar as trevas do espírito, quer que quem o deseja caminhe na luz do sol espiritual. Este sol ilumina tudo, não tolera as trevas, não tolera as sombras, irradia luz brilhante por toda a parte e é, portanto, extremamente benéfico para o peregrino terreno que antes se esforçava para encontrar o seu caminho na escuridão da noite. Luz é vida, escuridão é morte.... Luz é vigilância, escuridão é sono.... Na luz solar radiante tudo despertará para a vida que antes estava adormecida na escuridão. E para toda a vontade a luz do sol significa desejo cumprido. Pois na escuridão ela sofre e anseia pela luz. E Ele, que é luz em Si mesmo, rompe as trevas e toma o caminho para a terra; Ele procura um recipiente adequado para receber a luz e acende ali uma chama que brilhará por toda a parte para a bênção da humanidade. A sabedoria divina brilha sobre a terra como um sol e vivifica com o seu brilho aquilo que antes se deitava em profundo sono.... Quão indizivelmente gracioso é o amor eterno da humanidade perdida.... Como deve regozijar-se com a luz que vem dos céus e como deve deixar-se iluminar e aquecer pelos raios do sol espiritual.... Mas a humanidade é espiritualmente cega, não presta atenção à luz, não presta atenção ao raio benéfico e revigorante do amor divino, fecha os olhos e mantém o estado de escuridão, foge do brilho brilhante porque não tolera a luz, não está madura para a actividade divina, não tolera o calor benéfico do sol, a sua luz radiante.... Sente-se à vontade na noite escura, e assim dois mundos podem existir na terra ao mesmo tempo, um vale ensolarado e extremamente adorável onde o amor divino oferece às pessoas tudo o que elas desejam.... e um vale onde a escuridão, a seca e a esterilidade oferecem às pessoas uma existência escassa e isto deve ser entendido puramente espiritualmente. Pois onde o sol do espírito não brilha, a terra não tem luz e nada pode crescer e florescer, ou seja, toda a disposição está em perigo.... Mas onde Deus mesmo envia os Seus raios para a terra, haverá luz e sol, haverá vida e alegria, ali a alma despertará para a vida e amadurecerá em deliciosos frutos nos raios do divino sol do amor....

Amém