• Terug

Vrije wil noodzakelijk voor de verlossing – (Zelfverlossing)

Op grond van de vrije wil heeft de mens het in zijn macht zichzelf te verlossen. Hij is alleen zwak en krachteloos omdat hij geen gebruik maakt van het genademiddel, dus zonder gebruikmaking van geestelijke kracht. Genade is alles, wat God in Zijn liefde aan de mens geeft, als de mens hiernaar verlangt. In de genade van God te staan, betekent voortdurend door Zijn liefde verzorgd te worden en deze liefde grijpt overal in, waar de mens in gevaar verkeert. Als er gevaar voor zijn ziel dreigt, zal de goddelijke liefde hem helpen, voor zover de mens zich niet tegen deze hulp verzet.

Het doeltreffendste genademiddel is het gebed. Het gebed is het middel om mateloos genaden te kunnen ontvangen, dat wil zeggen steeds weer kracht en hulp in alle nood en leiden van de ziel te ontvangen. Het gebed brengt teweeg, dat de goede geestelijke wezens zich behulpzaam aan de mensen ter beschikking stellen, dat wil zeggen dat ze de kracht, die ze in alle overvloed bezitten, afgeven aan de mensen, die hier in het gebed om vragen. Want dan is de vrije wil van de mens bezig geweest om kracht uit God te vragen. Het gebed is dus een middel om mateloos genaden te ontvangen.

En een ander genademiddel is het werkzaam zijn in liefde. Want met elk werk van onbaatzuchtige naastenliefde stroomt de goddelijke genade hem in de vorm van goddelijke liefde toe en deze spoort de mens tot steeds actievere liefdadigheid aan en enkel door de liefde verlost de mens zichzelf. Zodoende wordt de kracht in de mens des te sterker, naarmate hij zich in de liefde oefent en daardoor de genade van God in ontvangst neemt, dat wil zeggen dat zijn kracht voor zijn zelfverlossing toeneemt. Er kan geen kracht of genade naar de mens toestromen, die alleen maar één of andere formaliteit vervult. Het innerlijke van het hart moet hem aansporen om te bidden en lief te hebben. Alleen dan kan hem genade geschonken worden.

En bezorgdheid, ziekte en ellende zijn bewijzen van de goddelijke liefde, want ze moeten de mensen in de toestand brengen om de genademiddelen te gebruiken, dus in het gebed om hulp te smeken en actief in de naastenliefde te worden. En God leidt de mensen zo, dat ze het verlangen in zich dragen om in de stralen van de goddelijke zon te staan. Hij biedt hun in zekere zin de genademiddelen aan, opdat ze zich hiervan bedienen.

Maar het geestelijk volmaakte heeft dezelfde wil als God en spant zich als uitvoerende van die wil op dezelfde manier in om de wezens op aarde te beïnvloeden, opdat ze zich van het genademiddel bedienen. Ze sporen de wil van de mens aan om liefhebbend werkzaam te zijn en God om Zijn krachtschenking te smeken. Pas dan wordt de vrije wil goed gebruikt. De mens is dan in staat om zichzelf te verlossen, want hij doet alles met behulp van God. Hij doet een beroep op de genade van God en leeft zodoende in en met God.

Amen

O livre arbítrio é indispensável para a salvação.... (Auto-salvação)....

Em virtude do livre arbítrio, o ser humano tem o poder de se redimir, ele só é fraco e impotente sem a aplicação dos meios da graça, sem o fornecimento de força espiritual. Graça é tudo o que Deus no Seu amor dá ao ser humano se ele o desejar.... Estar na graça de Deus significa ser constantemente cuidado pelo Seu amor, e este amor intervém onde quer que o ser humano esteja em perigo. Se a sua alma está em perigo, o amor divino o ajudará, desde que o próprio ser humano não se oponha a essa ajuda. O meio de graça mais eficaz é a oração. A oração é o meio de receber graças desmedidas, ou seja, força e ajuda uma e outra vez em todas as necessidades e sofrimentos da alma. A oração faz com que os bons seres espirituais se coloquem à disposição do ser humano, ou seja, para dar a força que possuem em abundância à pessoa que pede força na oração. Pois então o livre arbítrio do ser humano tem sido ativo para pedir força a Deus. A oração é, portanto, um meio de receber uma graça desmedida. E um outro meio de graça é a actividade do amor..... Pois com cada obra de amor altruísta ao próximo a graça divina flui para ele sob a forma de amor divino, e isto impele o ser humano a um amor cada vez mais ativo, e somente através do amor o ser humano se redime, assim a força no ser humano se torna mais forte quanto mais ele pratica o amor e assim recebe a graça de Deus, ou seja, mais força para a sua redenção. Nenhuma força ou graça pode fluir para uma pessoa que meramente cumpre qualquer forma, o seu coração mais íntimo deve instá-lo a rezar e a amar..... Só então a graça lhe pode ser dada. E a preocupação, a doença e a aflição são provas do amor divino, pois visam levar o ser humano ao estado de aplicar os meios da graça, implorar assim ajuda na oração e tornar-se ativo no amor ao próximo. E assim Deus dirige as pessoas de tal modo que elas desejam permanecer nos raios do sol divino da graça, Ele, por assim dizer, oferece-lhes os meios da graça para que façam uso deles. A pessoa espiritualmente perfeita, porém, é da mesma vontade de Deus e, como executor da vontade, faz o mesmo esforço para influenciar os seres na Terra de tal forma que eles fazem uso dos meios da graça.... estimulam a vontade do ser humano de ser amorosamente ativo e de apelar a Deus para a Sua concessão de força.... somente então o livre arbítrio é usado corretamente, então o ser humano é capaz de se redimir, pois ele faz tudo com a ajuda de Deus, ele faz uso da graça de Deus e assim vive em e com Deus....

Amém