• Terug

Lichamelijke genoegens – Gebreken door ouderdom

Het is een duidelijke lichtzinnigheid om het aardse leven alleen vanuit het gezichtspunt van wat nuttig voor het lichaam is te beschouwen. Het is een moeilijke onderneming om zulke mensen het ware doel van het leven op aarde begrijpelijk te maken, want ze zullen nooit van lichamelijke genoegens af willen zien en daarom zullen ze ontoegankelijk zijn voor andere opvattingen en onderrichtingen. Het leven heeft voor hen voldoende inhoud, als het uit aardse genoegens bestaat.

Maar het ontwaken van een dwalend mens zal vreselijk zijn. Want het lichaam zal heel spoedig niet meer tegen de eisen van het aardse leven opgewassen zijn. Hij zal met het ouder worden zijn zwakheden en gebreken beseffen en er blijft van het aardse leven, waar zoveel belang aan gehecht wordt, niets over van wat duurzaam is, als zijn uiterlijke vorm, het lichamelijke omhulsel, gebrekkig begint te worden. Hij moet nu toch inzien, dat ook de prettigste aardse genoegens aan aantrekkingskracht verliezen, als het lichaam niet meer de jeugdige kracht bezit. Dus moet het leven nu ook doods en leeg en nutteloos voor hem lijken, zolang hij enkel aan zijn lichaam denkt.

En het is weer een genadegave, als het lichaam van de mens steeds sneller de aftakeling tegemoet gaat, want nu pas is er de hoop, dat de mens zich met zijn geest in verbinding stelt en contact zoekt met de krachten, die het nu nadenkend geworden mens liefdevol aannemen, hem de nutteloosheid van zijn huidige levenswandel laten zien en hem proberen te bewegen om zich ernstig met het geestelijke, met de opwaartse ontwikkeling van de ziel bezig te houden. Er wordt de mens nog voldoende gelegenheid geboden om de lichamelijke begeerten te onderdrukken of te bestrijden als hij gewillig is, dat wil zeggen, dat hij zich aan de goddelijke wetten onderwerpt en alleen nog deze wil laat gelden.

Maar het is veel verdienstelijker, wanneer de mens de aardse genoegens al bestrijdt, zolang hij jong is en vol levensvreugde zit, want des te eerder komt hij tot kennis, tot inzicht, want zijn streven is dan in volledige vrijheid van de wil actief geworden. Hij werd niet door een lichamelijke noodsituatie tot ontzegging gedwongen, maar hij ontzegt zich deze vreugden uit eigen beweging en zowel zijn geest, die zich nu met zijn gelijken verenigen kan, als ook zijn ziel, die ertoe gebracht wordt om anders te denken en te willen, zullen hem nu met alle vurigheid bedanken, want alleen zij kennen het juiste doel van het aardse leven. Zij herkennen ook de vreselijke noodsituatie van het uit dit leven weggerukt en onvolmaakt geestelijk wezen. Maar dit moet de mens eerst onder ogen gebracht worden, als hij zich vrij moet kunnen maken van de macht, die hem hindert op de weg naar boven.

Amen

Prazeres físicos.... Aflições da velhice....

É uma loucura óbvia olhar a vida terrena apenas do ponto de vista do que é benéfico para o corpo. É um começo difícil fazer tais pessoas compreenderem o verdadeiro propósito da vida terrena, pois elas nunca quererão excluir o gozo corporal e, portanto, serão inacessíveis a outros pontos de vista e ensinamentos, uma vez que o conteúdo da vida, se consistir em prazeres terrenos, é suficiente para elas. Mas o despertar de um homem errante será terrível. Pois o corpo logo não será mais capaz de lidar com as exigências da vida terrena, com a idade crescente reconhecerá suas fraquezas e enfermidades, e nada restará da vida terrena levada tão a sério que durará quando sua forma externa, a casca física, começar a se tornar frágil. Ele deve agora perceber que mesmo os mais belos prazeres terrenos perdem o seu encanto quando o corpo já não possui a sua força juvenil. Portanto, agora a vida também lhe deve parecer estéril, vazia e inútil, desde que ele se preocupe apenas com o corpo. E mais uma vez, é um dom de graça quando o corpo do ser humano se move cada vez mais rápido em direção à decadência, pois só agora há esperança de que o ser humano entre em contato com o seu espírito e entre em contato com as forças que amorosamente cuidam do ser humano agora pensativo, apresentam-lhe a inutilidade do seu modo de vida anterior e tentam persuadi-lo a ocupar-se seriamente com o espiritual, com o desenvolvimento superior da alma. Ao ser humano ainda é oferecida agora oportunidade suficiente para suprimir ou combater desejos físicos se ele estiver disposto, ou seja, se ele se subordinar às leis divinas e só permitir que essa vontade se aplique. Mas é muito mais meritório se o ser humano já luta contra os prazeres terrenos enquanto é jovem e cheio de vida, pois quanto mais cedo alcançar o conhecimento, a realização, pois então o seu esforço terá se tornado ativo em plena liberdade de vontade, não terá sido forçado a renunciar por adversidade física, mas renunciará a esses prazeres por sua própria vontade, e tanto o seu espírito que agora pode unir-se à sua própria espécie, assim como à sua alma, que está destinada a pensar e querer de modo diferente, agradecer-lhe-á com toda a sinceridade, pois só ela conhece a finalidade correta da vida terrena, reconhece também a terrível adversidade dos seres espirituais arrancados dessa vida e imperfeitos, mas que primeiro tem de ser levada aos olhos do ser humano para que ele possa libertar-se da força que o impede no caminho para cima....

Amém