• Terug

Verspreiding van het woord van God – De ziel is onvolmaakt

Het is de geestelijke verbondenheid onder elkaar, die jullie steunt in jullie streven naar de hoogte. U moet alles doorgeven wat u ontvangt en zo werken voor de Heer. De bekendmakingen van boven worden daardoor verspreid en ze zullen ook daar, waar men er verlangen naar heeft, met vreugde aangenomen worden. Het is uitermate leerzaam om deze bekendmakingen in ontvangst te nemen, want de mens zal binnen gevoerd worden in een kennis, die volledige opheldering verschaft over het heersen en werkzaam zijn van God in het gehele universum en het geestelijke leven van Zijn schepselen.

En wanneer de mens zich nu voorstelt, dat alleen de oneindige liefde van God hem zulke kennis geeft, dan moet hij eveneens hetgeen hem gegeven is in liefde doorsturen naar deze medemensen, die behoefte aan de waarheid hebben en er naar hongeren. Daarom brengt God Zelf Zijn schepselen zo samen, zodat iedereen die missie uitvoert, die God Zelf bepaalt.

Zijn mensenkind, dat Hem dienen wil, moet vaak de geest uit God in zich laten spreken en daarom ook alles doen om hetgeen hem toegestuurd wordt, door te geven. Ze moeten een ongewone redenaarsgave ontwikkelen en steeds hun gedachten naar God toekeren, dan worden ze duidelijk in hun gedachten geleid en ze kunnen dus onbezorgd onderwijzend optreden, want het is hun wil om God te dienen.

En de ware godsdienst bestaat hierin, dat Zijn woord verspreid wordt en zo ingang vindt onder de mensheid. Dit heerlijke woord, de grootste genadegave van de Heer, moet in dankbaarheid in ontvangst genomen worden, als het ook dat effect op het mensenkind moet hebben, dat hem door God toebedacht is. En deze kracht uit zich, doordat de mens tot inzicht komt, als hij zich, met de intentie de waarheid te leren kennen, aan het goddelijke woord wijdt.

Het overdragen van de waarheid uit God zal een moeilijk werk voor de mensen zijn. Hun staat echter wel veel geestelijke ondersteuning ter beschikking. En het zal blijken, dat al deze bekendmakingen buitengewoon veel makkelijker in het menselijke hart binnendringen, dan het boek van de Vader, dat weliswaar veel wijsheid in zich bevat, maar een sterke reiniging nodig heeft en dat dus diens kracht gemakkelijk verloren gaat, wat uit de oneindig vele toevoegingen, die enkel en alleen mensenwerk zijn, te herkennen is.

Wanneer nu de onderwijzende mens op aarde tegen weerstanden te strijden heeft, die hem hinderen bij het doorgeven van het goddelijke woord, dan moet hij van tevoren kracht putten uit dit heiligste woord. Hij moet zich zo veel mogelijk vrij proberen te maken van zulke leringen, die hem nog niet voldoende verklaard werden. En proberen alles, wat al geestelijk eigendom was, in overeenstemming te brengen met hetgeen hem geboden werd, maar datgene, wat zich hiermee niet laat verenigen kan hij gerust laten vallen als iets, wat tot nog toe niet opgehelderd is. Hij mag dus het leven in de belichaming als mens niet als het begin van het aardse leven beschouwen, maar hij moet weten, dat zijn ziel al een eindeloos lange weg gegaan is en de goddelijke genade haar nu de mogelijkheid geeft om dat te worden, wat haar bestemming is: tot een kind van God.

Pas de verklaring over de ziel en haar opdracht geeft volledige opheldering over de noodzaak van alle gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis, want anders zou de gewelddadige scheiding van de ziel van het lichaam een ongehoorde wreedheid van goddelijke zijde betekenen of een ongelijke vormgeving van de ziel veronderstellen, die de goddelijke Schepper de mensen bij de geboorte meegeeft, wat echter weer als onrechtvaardig ervaren zou kunnen worden.

Er kunnen buitengewoon verkeerde conclusies getrokken worden, als de gang van de ziel, die ze al afgelegd heeft, niet ingezien wordt en dan kan ook de zuivere waarheid niet aan de mensen, die niet van plan zijn om deze leer van de langzame ontwikkeling van de ziel tot aan de belichaming als mens aan te nemen, gegeven worden. Hun kan nooit opheldering gegeven worden over de eigenlijke bestemming van de schepping en het doel van het aardse leven.

Want wat God in de mens legt, wat Hij Zelf geschapen heeft, is volmaakt. Maar iets volmaakts heeft geen opdracht meer nodig om tot de hoogte te geraken, want het volmaakte heeft de hoogte al bereikt. Dus vanwaar zou de gang door het aardse leven zijn, wanneer het wezen, de ziel, al volmaakt is?! Maar de ziel, die zich in de mens belichaamt, is ver van de volmaaktheid verwijderd, dus niet zo van God uitgegaan, zoals ze aan het begin van de belichaming geaard was. Derhalve moet ze van tevoren al een gang over de aarde afgelegd hebben en de mens moet juist daarover onderricht worden, omdat pas dan de opdracht van de mens op aarde begrijpelijk voor hem wordt.

Daarom moet de leer, die de mensen van boven aangeboden wordt en die pas een zuiver beeld geeft van het belang van het leven op aarde en de toestand van de menselijke ziel voor de belichaming, zonder bezwaar aangenomen worden. En deze kennis moet verspreid worden en de leer moet zonder aarzelen als waarheid aangenomen worden en de mensen zullen dan hun verantwoordelijkheid in het aardse leven herkennen en hun leven in overeenstemming met de goddelijke wil vormgeven.

Amen

Spreading the word of God.... soul is imperfect....

It is the spiritual bond among yourselves that supports you in your striving for the heights. You should pass on everything you receive and thus work for the lord. The proclamations from above will thereby be spread, and they will also be accepted with joy wherever there is a desire for them. It is immensely instructive to receive these proclamations, for the human being is introduced to knowledge which provides complete information about God's reign and activity in the entire universe and the spiritual life of His living creations. And if the human being now imagines that only God's infinite love imparts such knowledge to him, then he must likewise lovingly pass on what has been imparted to him to those fellow human beings who are in need of truth and hungry for truth. God Himself therefore brings His creatures together in such a way that each one carries out the mission which God Himself determines. His earthly child who wants to serve Him must often let the spirit from God speak within itself and therefore also do everything to pass on what it receives. They must develop an unusual gift of speech and always turn their thoughts to God, then they will be visibly guided in their train of thought and can therefore safely appear as teachers, for it is their will to serve God. And the true service of God consists of His word being spread and thus finding its way into humanity. This precious word, the lord's greatest gift of grace, must be received with gratitude if it is also to have the effect on the earthly child which God intended it to have. And this power manifests itself in that realization comes to the human being when he surrenders himself to the divine word with the will for truth. The imparting of truth from God will be a difficult work for people, yet much spiritual support is at their disposal. And it will turn out that all these proclamations penetrate the human heart far more easily than the book of the fathers, which certainly contains much wisdom but requires the strictest purification, and thus its strength is easily lost, which can be regocnized from the infinitely many additions which are merely the work of man. If the teacher on earth has to fight resistance that prevents him from imparting the divine word, he must first draw strength from this most holy word. He must try to free himself as far as possible from those teachings that have not yet been sufficiently explained to him and try to harmonize everything that is already his spiritual property with what he has been given.... but what cannot be reconciled with it must be unhesitatingly dropped as something that has not yet been clarified. He must therefore not regard life in embodiment as a human being as the beginning of life on earth, but he must know that his soul has already travelled an endlessly long path and that divine grace now gives it the opportunity to become what its destiny is, a child of God.... Only the explanation of the soul and its task provides the fullest insight into the necessity of all world-historical events, for otherwise the forcible separation of the soul from the body would signify an unheard-of cruelty on the part of God or presuppose a different moulding of the soul, which the divine creator incorporates into the human being at birth, but which could again be perceived as injustice. Extremely erroneous conclusions can be drawn if the course of the soul is not regocnized beforehand, and then the pure truth cannot be conveyed to people who are unwilling to accept this teaching of the soul's gradual development until embodiment as a human being. They can never be given information about the actual purpose of creation and the purpose of life on earth. For what God puts into man, what He Himself has created, is perfect. Something perfect, however, needs no task in order to reach the heights, for the perfect has already reached the heights. So what would be the point of going through earthly life if the being.... the soul.... is already perfect!? But the soul that embodies itself in the human being is far removed from perfection, i.e. it did not originate from God as it was at the beginning of its embodiment. Consequently, it must have already travelled a path beforehand, and the human being must be informed about it so that he can first understand the task of the human being on earth. Thus the teaching which is offered to people from above and which first gives a clear picture of the importance of earthly life and the state of the human soul before embodiment has to be accepted without hesitation. And this knowledge should be spread and the teaching unhesitatingly accepted as truth, and then people will regocnize their responsibility in earthly life and shape their lives in accordance with divine will....

Amen