• Terug

Verharde harten

Verhardt uw hart niet en wees bereidwillig om aan iedereen te geven. En als u gevraagd wordt, denk er dan niet over na of u aan het verzoek wil voldoen, maar voldoe eraan, voor zover het in uw macht ligt. U moet zich steeds in de nood van anderen verplaatsen en er steeds aan denken om deze naar vermogen te verlichten. Dan oefent u zich in de liefde en deze liefde zal u eens vergolden worden, want ‘zoals u toemeet, zal u ook weer toegemeten worden’, spreekt de Heer.

De mens, die liefhebbend werkzaam is, is in de nabijheid van God en zijn geest wordt verlicht overeenkomstig zijn werkzaamheid in liefde. Want de liefde werkt bevrijdend, dus ze heft de duistere toestand op, die het gevolg is van de gebonden, niet-bevrijde toestand. Alles, wat in de zonde wandelt, moet bevrijd worden. En zonde is alles, wat in de liefdeloosheid zijn oorsprong heeft. Bijgevolg moeten werken van liefde de mensen zuiveren van de zondenschuld, omdat God Zelf de zonden van hen delgt, als ze inzien en om vergeving vragen.

Maar het beseffen van de zonde en de vraag om vergeving zal zonder werkzame liefde niet denkbaar zijn, want de ziel van een verhard mens beseft haar schuld niet. Ze huldigt de eigenliefde en dit is de grootste hindernis voor het beseffen van de waarheid. De mens wordt door de macht van het kwaad in zijn eigenliefde gesterkt en dus gevoelloos voor het lijden van de medemensen. En er is geen andere mogelijkheid voor de redding van zo’n ziel, zowel op aarde als ook in het hiernamaals. Zonder liefde kan ze niet vrij worden van de dwang, die haar kwelt. Ze moet zelf meehelpen om de toestand van andere wezens draaglijk te maken. Pas dan worden haar boeien losser en is de eerste stap naar zelfverlossing gedaan.

Wanneer de mensen er toch aan zouden willen denken, dat hun toestand van lijden groter moet worden, als ze de levensproeven, die de Heer iedereen oplegt, niet doorstaan. Wanneer ze zouden willen inzien, dat de ziel eerst geven moet, voordat ze ontvangen kan. Ze zal zelf de weldaad van de liefde gewaarworden, dus ze moet er ook aan bijdragen om andere niet verloste wezens hulp te brengen en dat zowel aards als geestelijk. De mens moet niet geloven, dat hij zelf uit de bron van erbarming kan putten, terwijl hij de medemensen dezelfde verkwikking ontzegt.

De geestelijke nood is heel groot en dus moet ook de lichamelijke nood voelbaar zijn, opdat de mens als zodanig de bitterheid hiervan gewaarwordt en erop bedacht is om het lijden zo veel mogelijk te verminderen. Maar het lijden zonder belangstelling te kunnen zien, getuigt van een verharde staat van de ziel, die nog heel erg ver verwijderd is van de verlossing.

Om zo’n ziel te redden, moet God gewelddadige middelen aanwenden en het lijden van deze ziel nog vergroten, opdat het hart in hem ontwaakt en de wil om helpend in te grijpen om dit grote lijden te verminderen in hem werkzaam wordt. Pas dan is de vonk van de goddelijke liefde in hem ontstoken en kan het een vlam worden, die zuiverend en verlossend werkt en alle slechte gevoelens in het hart verstikt. De liefde moet werkzaam worden in de mens, opdat het hem tenslotte bevrijdt.

Amen

Corações Endurecidos....

Não endureçam os vossos corações e estejam dispostos para com todos. E se lhe perguntarem, não pense se quer cumprir o pedido, mas conceda-o na medida em que estiver ao seu alcance. Vocês devem sempre se colocar na posição de necessidade da outra pessoa e estar sempre atentos para aliviá-la o melhor possível, então vocês praticarão o amor e um dia serão recompensados por esse amor, pois "conforme vocês medem, vocês serão medidos novamente", diz o Senhor.... A pessoa que é amorosamente ativa está perto de Deus e seu espírito se ilumina de acordo com sua atividade de amor. Porque o amor é redentor, assim também levanta o estado de escuridão que é o resultado do estado banido, não redimido. Tudo o que anda no pecado será redimido.... e o pecado é tudo o que surge da falta de amor. Consequentemente, as obras de amor devem purificar o ser humano da culpa do pecado, já que o próprio Deus cancela os pecados daqueles que os reconhecem e pedem perdão. Contudo, o reconhecimento do pecado e o pedido de perdão serão inconcebíveis sem amor activo, pois a alma de uma pessoa endurecida não reconhece a sua culpa.... presta homenagem ao amor-próprio, e este é o maior obstáculo ao reconhecimento da verdade. Através do poder do mal o ser humano é fortalecido no seu amor-próprio e assim se torna insensível ao sofrimento do seu semelhante. E não há outra possibilidade de salvação para tal alma, tanto na Terra como no além. Sem amor não se pode libertar da compulsão que a atormenta. Ela própria tem de dar uma mão para tornar a situação suportável para outros seres, só então as suas grilhetas se soltarão e o primeiro passo para a auto-redenção será dado. Se ao menos as pessoas considerassem que seu estado de sofrimento deve ser aumentado se não provarem a si mesmas nas provações da vida que o Senhor impõe a todos. Se ao menos eles percebessem que a alma deve dar antes de poder receber. Sentirá o benefício do próprio amor, devendo assim contribuir também para levar ajuda a outros seres não redimidos, e que, tanto na Terra como na espiritualidade.... O ser humano não deve acreditar que ele próprio pode tirar da fonte da compaixão enquanto nega ao seu semelhante o mesmo refresco. As dificuldades espirituais são muito grandes e, portanto, as dificuldades físicas também devem ser sentidas, para que o ser humano sinta a amargura disso em si mesmo e esteja ansioso para aliviar o sofrimento na medida do possível. Mas ser capaz de ver o sofrimento sem simpatia atesta um estado de alma endurecido que ainda está muito longe da redenção. Para salvar uma alma assim, Deus tem de usar meios violentos e aumentar ainda mais o seu sofrimento, para que o coração nela desperte e a vontade nela se torne activa para intervir com ajuda, a fim de aliviar este grande sofrimento. Só então a centelha do amor divino terá sido acesa nele e pode tornar-se uma chama que tem um efeito purificador e redentor e sufoca todos os maus sentimentos no coração. O amor deve tornar-se ativo no ser humano, para que ele possa receber a redenção final.

Amém