Het gaat voor jullie mensen om het oplossen van zulke belangrijke vraagstukken, dat alle dingen uiteengezet moeten worden, omdat alles in een bepaalde samenhang met elkaar staat. Niets van wat een mens doet, is onbelangrijk, als het effect hiervan met de ziel in verbinding gebracht kan worden. En iets kan dus schijnbaar goed zijn voor het welzijn van de mens, of het kan, menselijk gezien, onbelangrijk en toch voor de ontwikkeling van de ziel uiterst belangrijk zijn.
En juist nu ontaarden alle wantoestanden op een zodanige manier, dat de ziel in het ergste gevaar verkeert. Zonder scrupules wordt het voortleven van de ziel buiten beschouwing gelaten. Er wordt steeds alleen maar voor het aardse bestaan en zijn verbetering gezorgd en daardoor wordt de ziel steeds meer schade berokkend.
Het is een toestand, die een ingrijpen van goddelijke zijde noodzakelijk maakt, en dit kan alleen op zo’n manier gebeuren, dat de mensen de nutteloosheid van hun streven duidelijk gemaakt wordt, dat alle succes, dat ze tot nu toe behaald hebben met betrekking tot de vermeerdering van aardse goederen, binnen korte tijd broos geworden is. Ze moeten beseffen, hoe onstandvastig en waardeloos alles is, wat de inhoud van hun leven tot nog toe was, opdat ze hun hart daarvan losscheuren en iets nastreven, wat blijvende waarde heeft en dus onvergankelijk is.
Want elke waarschuwing om het wereldse streven te verminderen en alle zorg op de ziel te richten, is vergeefs, dus alleen een vreselijk vermanende en waarschuwende roep kan nog succesvol zijn. En dit is de enige hulp, die de ziel nog geboden kan worden. En bovendien moet ook de geest naar het inzicht in dit streven, dat onvermijdelijk tot de volledige ondergang van de menselijke ziel leidt, geleid worden.
Dit zijn de onverantwoorde maatregelen, die alles aangaan, wat geestelijke opheldering betekent en dus een einde maakt aan het streven van de geest. Deze maatregelen, die van heel verschillende aard zijn, hebben zo’n effect, dat de mens er steeds ijveriger op let om de aardse verplichtingen te vervullen en in dezelfde mate verwaarlozen ze de ziel. Deze maatregelen zijn dus tegen de eisen gericht, waar de ziel voor de opwaartse ontwikkeling voor geplaatst is, zodat degene, die deze maatregelen in acht neemt, nooit zo aan de ziel kan denken, zoals het bevorderlijk voor haar is.
De mens wordt in een uiterst gevaarlijke toestand gebracht, waar hij enerzijds de wereldse bepalingen moet nakomen, maar anderzijds gehoor zou willen schenken aan de stem van God en hij moet nu dus kiezen tussen het gebod van God of de mens. En dit zal hem uiterst deprimeren, als hij tenminste nog aan zijn ziel denkt. En alleen de Heer Zelf kan hem in deze nood helpen en hij mag dit vertrouwen op goddelijke hulp niet verliezen, anders zou elke bescherming hem in deze tijd kunnen ontbreken.
Jullie zullen deze woorden leren begrijpen als van jullie geëist wordt, wat jullie de grootste nood van het hart brengt, als jullie zwak zijn in het geloof, maar jullie je nog niet volledig van God gescheiden hebben. Het vervullen van deze geboden gaat volledig tegen de leer van Christus in. Een volledig nieuwe moraalleer zal het denken van de mens nog meer misvormen, en dat, wat een uiterst schadelijk effect voor de ziel heeft, zal de mens toegestaan worden.
En juist die grote nood van de ziel geeft God aanleiding tot geweldige veranderingen van de huidige levensomstandigheden, want dan is er nog de hoop aanwezig, dat de mens de wil van God herkent en ernaar streeft om die wil te vervullen, terwijl de mensheid dus alleen nog de wil van de heersers van de wereld herkent en hun verlangen vervult.
Het gevaar schuilt vooral daarin, dat zelfs degenen, die nog in het geloof staan, zich ideeën over wat goed is eigen maken, die geheel tegen Gods rechtvaardigheidszin ingaan. Dat ook in hen het beoordelingsvermogen al verzwakt is. Dat ze niet meer in staat zijn om te herkennen wat goed en verkeerd is en dat ze zich daarom positief opstellen ten opzichte van een handelen, dat geheel en al hun afschuw tevoorschijn zou moeten roepen.
Zo’n mens is nu dubbel geboeid. Hij moet eerst tegen volledig misvormd denken strijden, voordat hij aan zijn eigenlijke zielenarbeid kan beginnen. En talloze mensen verkeren in dit gevaar. En God wil hen op een buitengewone manier te hulp komen, opdat ze hun onrijpe geestelijke toestand nog herkennen, zolang ze nog op aarde verblijven.
Amen
VertalerEs geht um das Lösen so wichtiger Probleme für euch Menschen, daß alle Dinge erörtert werden müssen, da alles in einem gewissen Zusammenhang miteinander steht. Nichts ist unwichtig, was der Mensch tut, so die Auswirkung dessen mit der Seele in Verbindung gebracht werden kann. Und so kann etwas scheinbar für das Wohl des Menschen sein, oder es kann, menschlich gesehen, belanglos sein und ist doch für die Entwicklung der Seele äußerst schwerwiegend. Und es arten gerade jetzt alle Mißstände so aus, daß die Seele in äußerster Gefahr ist. Es wird skrupellos das Fortleben der Seele außer acht gelassen, es wird nur immer für das irdische Dasein und seine Verbesserung gesorgt und dadurch der Seele immer mehr Schaden zugefügt. Es ist ein Zustand, der einen Eingriff von göttlicher Seite erforderlich macht, und dies kann nur in einer Weise geschehen, daß den Menschen die Nutzlosigkeit ihres Strebens klargemacht wird, daß aller Erfolg, den sie bisher erzielt haben in bezug auf irdische Gütervermehrung, binnen kurzer Zeit hinfällig ist. Sie müssen erkennen, wie unbeständig und wertlos alles das ist, was ihr Lebensinhalt bisher war, auf daß sie ihr Herz davon losreißen und etwas anstreben, was bleibenden Wert hat, also unvergänglich ist. Denn jede Mahnung, das weltliche Streben zu verringern und der Seele alle Sorge zuzuwenden, ist vergeblich, also kann nur noch ein gewaltiger Mahn- und Warnruf von Erfolg sein.... und es ist dies die einzige Hilfe, welche der Seele noch geboten werden kann. Und ferner muß auch der Geist geleitet werden zum Erkennen jener Bestrebungen, die unweigerlich zu völligem Niedergang der menschlichen Seele führen. Es sind dies die unverantwortlichen Verfügungen, die alles das betreffen, was geistige Aufklärungen bedeutet.... und also ein Streben des Geistes unterbinden. Es wirken sich diese Verfügungen, die ganz verschiedener Art sind, so aus, daß der Mensch immer eifriger darauf bedacht ist, irdischen Anforderungen nachzukommen, und im gleichen Maß die Seele vernachlässigt, daß also diese Verfügungen wider die Anforderungen gerichtet sind, welche der Seele gestellt sind zur Höherentwicklung.... daß, wer jene Verfügungen befolgt, nimmermehr die Seele so bedenken kann, wie es für sie zuträglich ist. Es wird der Mensch in eine äußerst gefahrvolle Lage gebracht, daß er einerseits den weltlichen Verfügungen nachkommen soll, andererseits der Stimme Gottes Gehör schenken möchte und er nun also wählen muß zwischen Gottes- und Menschengebot. Und dies wird ihn äußerst bedrücken, so er seiner Seele überhaupt noch gedenkt. Und es kann ihm in dieser Not auch nur der Herr Selbst helfen, und dieses Vertrauen auf göttliche Hilfe darf er nicht verlieren, ansonsten ihm jeglicher Schutz in dieser Zeit fehlen möchte. Ihr werdet diese Worte verstehen lernen, so von euch gefordert wird, was euch in größte Herzensnot versetzt, so ihr schwach seid im Glauben, jedoch euch von Gott noch nicht völlig getrennt habt. Es wird das Erfüllen dieser Gebote völlig gegen die Lehre Christi gehen, es wird eine völlig neue Morallehre das Denken der Menschen noch mehr verbilden, und es wird dem Menschen erlaubt sein, was sich äußerst schädigend auswirkt für die Seele. Und eben die große Not der Seele veranlaßt Gott zu gewaltigen Veränderungen der jetzigen Lebensverhältnisse, denn es ist dann noch eine Hoffnung vorhanden, daß der Mensch erkennt den Willen Gottes und bestrebt ist, ihn zu erfüllen, während so die Menschheit nur noch den Willen der Weltlich-Herrschenden erkennt und deren Begehr erfüllt. Die Gefahr liegt besonders darin, daß selbst jene, die noch im Glauben stehen, sich Rechtsbegriffe zu eigen machen, die gänzlich wider Gottes Gerechtigkeitssinn gehen.... daß auch in ihnen schon die Urteilskraft geschwächt ist, daß sie nicht mehr zu erkennen vermögen, was recht und unrecht ist, und sie sich daher bejahend einstellen zu einem Handeln, daß ihren ganzen Abscheu hervorrufen sollte. Es ist ein solcher Mensch nun doppelt gefesselt.... er muß erst gegen völlig verbildetes Denken ankämpfen, ehe er seine eigentliche Seelenarbeit beginnen kann. Und in dieser Gefahr sind zahllose Menschen, denen Gott zu Hilfe kommen will in außergewöhnlicher Weise, auf daß sie noch erkennen ihren unreifen Geisteszustand, solange sie noch auf Erden weilen....
Amen
Vertaler