• Terug

Afwijzen van de goddelijke genade – Makkelijkere levensweg

Laat het een waarschuwing voor u zijn, dat u het niet ongestraft moet wagen om de genade van God af te wijzen, want u zult geestelijk zwak blijven. U zult blind rondlopen. En dat alleen is al een strafgericht voor uw ziel, die u zelf veroorzaakt hebt. En begrijp het goed: U ontneemt uzelf iets onnoemelijks kostelijks.

In de genade van God te staan, betekent voor de mens op aarde een verlichting, die hij zelf in het geheel niet in de volle omvang beseft. Maar eens, als hij op zijn levensweg terugkijkt, wordt hij er zich van bewust. Wanneer hij beseft, hoe onnoemelijk hij moet strijden en er de halve kracht voor nodig geweest zou zijn, door het genademiddel te gebruiken, dat hem ten dienste stond. En hij wees dit uit verwaandheid af. Dit zal hem in een staat van berouw brengen, die waarlijk een vreselijke straf voor hem is.

Hoe vaak wordt de mens de gelegenheid geboden, dat hij de hem toegestuurde genade alleen maar hoeft te grijpen, maar zijn wil deze bewust afwijst? En alleen, omdat hij zich sterk genoeg voelt en hij gelooft geen hulp van boven nodig te hebben. Wat is de mens, zolang hij op aarde leeft? Toch alleen maar een naar volmaaktheid worstelend schepsel?

De eeuwige Schepper is werkelijk niet zo onverstandig om van Zijn schepselen meer te verlangen, dan dat ze gemakkelijk kunnen vervullen. De mens maakt zijn worstelen echter zelf zwaarder door zijn eigen wil. Zodra God de mens een opdracht gegeven heeft, heeft Hij ook al de verlichting voor hem klaar staan, want het is alleen Zijn eindeloze liefde, die Zijn schepsel voor eeuwig iets onvergelijkelijk heerlijks wil bieden. En zo moeten ook de eisen, die Hij aan de mens stelt, gegrondvest zijn in Zijn liefde. Dus belooft Hij hun ook tegelijkertijd alle hulpmiddelen om aan de eisen te kunnen voldoen.

En alleen de kinderlijk deemoed is vereist om deze hulpmiddelen, die zo liefdevol aangeboden worden, uit de hand van de Vader aan te nemen om daardoor moeiteloos de weg naar boven af te leggen. De zon van de goddelijke liefde verlicht u, mens, toch zonder onderbreking? Ze wil uw levensweg verlichten en u met haar stralen verwarmen en als u zich bereidwillig overgeeft aan haar weldadige werking, moet uw ziel ook rijpen. En dan hebt u gebruik gemaakt van de goddelijke genade en de gang over de aarde wordt door uw wil beter begaanbaar gemaakt.

Amen

Ablehnen der göttlichen Gnade.... Leichter Lebensweg....

Lasset es euch zur Warnung sein, daß ihr nicht ungestraft euch vermessen dürft, die Gnade Gottes abzulehnen, denn ihr bleibet schwach im Geiste, ihr werdet blind einhergehen, und das allein schon ist ein Strafgericht für eure Seele, das ihr selbst verschuldet habt.... Und fasset es recht: Ihr nehmt euch selbst unsagbar Herrliches.... In der Gnade Gottes zu stehen ist für den Menschen eine Erleichterung auf Erden, die er selbst gar nicht im vollen Umfang erkennt, doch einst wird es ihm bewußt, wenn er seinen Lebensweg zurückschaut.... wenn er erkennt, wie unsagbar er zu ringen hatte und halbe Kraft dazu nötig war unter Anwendung der Gnadenmittel, die ihm zu Gebote standen.... und er diese ablehnte aus Überheblichkeit.... Es wird ihm dies einen Reuezustand schaffen, der wahrlich für ihn furchtbare Strafe ist.... Wie oft bietet sich dem Menschen die Gelegenheit, daß er die ihm zugehende Gnade nur zu erfassen braucht, doch sein Wille diese bewußt abweist, und nur darum, weil er selbst sich stark genug fühlt und er keine Hilfe von oben zu benötigen glaubt. Was ist der Mensch, solange er auf Erden lebt.... Doch nur ein um Vollkommenheit ringendes Geschöpf.... Es ist der ewige Schöpfer wahrlich nicht so unverständig, von Seinen Geschöpfen mehr zu verlangen, als diese leicht erfüllen können. Jedoch der Mensch selbst erschwert sich sein Ringen durch eigenen Willen. Sowie Gott dem Menschen eine Aufgabe stellt, hat Er auch schon die Erleichterung für ihn bereit, denn es ist Seine unendliche Liebe nur, die Seinem Geschöpf unvergleichlich Herrliches bieten will für ewig. Und so müssen auch die Anforderungen, die Er an den Menschen stellt, in Seiner Liebe begründet sein.... also verheißt Er ihnen auch gleichzeitig alle Hilfsmittel, um den Anforderungen gerecht werden zu können.... Und es gehört nur kindliche Demut dazu, diese Hilfsmittel, die so liebreich geboten werden, aus der Hand des Vaters anzunehmen, um dadurch mühelos den Weg nach oben zurückzulegen. Die Sonne der göttlichen Liebe leuchtet euch Menschen doch ununterbrochen, sie will euren Lebensweg erhellen und euch erwärmen mit ihren Strahlen, und so ihr euch ihrer wohltätigen Wirkung willig überlasset, müsset ihr auch reifen an eurer Seele, und dann habet ihr euch der göttlichen Gnade bedienet und den Erdenweg durch euren Willen euch leichter gangbar gemacht....

Amen