De negatieve instelling ten opzichte van het werken van de goddelijke geest komt geheel en al overeen met een onvruchtbare streek, een woestenij. Het aardrijk kan een plant geen voedsel geven en er kan dus niets ontstaan, zolang onvermoeibare arbeiders zich niet zullen wagen aan het vruchtbaar maken van de bodem, wat een onbeschrijflijk geduld en volharding vereist en niet in de laatste plaats de zegen van boven.
Zo is het ook met de mens gesteld, aan wie onophoudelijk het evangelie gepredikt wordt, maar waar het op een steenachtige bodem valt. Want op niets, wat de goddelijke liefde zulke mensen toe laat komen, wordt acht geslagen en kan de ziel niet bereiken tot de arbeiders van de Heer verschijnen en met de grootste moeite, geduld en liefde de bodem voorbereiden tot opname van het zaad, dat duizendvoudige vrucht zal dragen.
Het menselijke denken, dat slechts naar het aardse leven toegekeerd is, maar afkerig is van al het geestelijke, lijkt op een kale woestenij. En de zon kan onophoudelijk schijnen, haar stralen kunnen leven opwekkend zijn, maar het zal haar nooit lukken om uit het steenachtige gruis een plant voort te brengen. Zoals ook op dezelfde manier de hoogste geestelijke kennis van een mens niet voldoende zou zijn om deze kennis op een afwijzend, onvoorbereid menselijk wezen, die de goddelijke woorden onverschillig aanneemt, maar er nooit diep in het hart, dat de akker is, die het zaad op moet nemen, over nadenkt, over te kunnen dragen.
En derhalve is het zwaar werk, maar toch moet er mee begonnen worden. Alle arbeiders, die in dienst van de Heer staan, moeten zich ervoor inzetten, dat de braakliggende bodem vruchtbaar gemaakt wordt en met onuitsprekelijk geduld moet hun de liefde van de Schepper voor Zijn schepselen voorgehouden worden tot ze vanzelf de handen uit de mouwen steken en zich inspannen om voor de verdere verspreiding van de goddelijke zaadkorrels zorg te dragen. En het zal heel zwakjes ontkiemen en zal al het tot nog toe levenloze en dode gesteente overwoekeren. En de moeite, liefde en het geduld van de arbeiders zal gezegend zijn, want nieuw leven zal uit de vroegere woestenij van de onwetendheid ontstaan.
En de Heer zal de arbeiders zegenen, die ter wille van Hem het onnoemelijk grote werk aangepakt hebben en daardoor zo vele zielen naar het inzicht geleid hebben en die, ofschoon hun werk bijna uitzichtloos leek, niet moe werden en een woest onvruchtbaar land vruchtbaar maakten. Dat wil zeggen dat ze onwetende, God afwijzende mensen het juiste inzicht gaven en er dus aan bijdroegen, dat die mensen geestelijk niet meer dood en levenloos bleven.
Amen
VertalerA atitude negativa em relação ao funcionamento do espírito divino corresponde inteiramente a uma região árida, um deserto. O solo não pode fornecer alimento a nenhuma planta e, portanto, nada pode surgir enquanto trabalhadores diligentes não ousarem tornar o solo frutífero, o que requer paciência e perseverança indescritíveis e, não menos importante, a bênção vinda de cima. É o mesmo com as pessoas a quem o Evangelho é constantemente pregado, mas onde cai em solo pedregoso.... pois tudo o que o amor divino permite a essas pessoas receber é deixado de lado e não pode chegar à alma até que os trabalhadores do Senhor cheguem e, com o maior esforço, paciência e amor, preparem o terreno para receber a semente que dará frutos de mil maneiras..... O pensamento humano é como uma terra desolada, só está voltado para a vida terrena, mas é avesso a tudo o que é espiritual. E o sol, cujos raios despertam a vida, pode brilhar incessantemente, mas nunca conseguirá trazer uma planta dos escombros de pedra...., tal como o mais alto conhecimento espiritual de um ser humano não seria suficiente para querer transferi-la para um ser humano rejeitado, despreparado, que aceita as Palavras divinas de forma apática, mas nunca considera a semente no fundo do seu coração...., que é o campo que deve receber a semente.... Ponders. E por isso é um trabalho árduo, e mesmo assim deve ser abordado.... Todos os trabalhadores ao serviço do Senhor devem trabalhar para tornar fértil o terreno alqueivado, e com indescritível paciência o amor do Criador pelas Suas criações vivas deve ser mantido até que eles dêem a mão por si mesmos e se esforcem por assegurar a continuação da propagação da semente divina. E brotará com muita ternura e sobrecrescimento de toda a rocha até agora sem vida e morta, e o esforço, o amor e a paciência dos trabalhadores serão abençoados, pois uma nova vida surgirá do antigo deserto da ignorância. E o Senhor abençoará os trabalhadores que, por Sua causa, empreenderam a obra inominavelmente grande e assim levaram tantas almas ao conhecimento e que, embora seu trabalho parecesse quase desesperançoso, não se cansaram e cultivaram uma terra estéril e infértil...., ou seja, transmitiram o verdadeiro conhecimento a pessoas ignorantes, que rejeitam a Deus e assim contribuíram para que essas pessoas não permanecessem mais mortas e sem vida em espírito....
Amém
Vertaler