• Terug

Werken van naastenliefde - Zonder liefde - Onder dwang

Voor het algemene welzijn te zorgen moet aan diegenen worden overgelaten, aan wie een te beperkt arbeidsveld werd toegewezen voor de duur van het aardse leven. De Heer heeft wijselijk aan allen de taak opgelegd waartoe ze in staat zijn. En ieder heeft de mogelijkheid om voor het algehele welzijn werkzaam te zijn. Er blijft voor de een meer, voor de ander minder gelegenheid over om de lasten van de medemens op zijn schouders te nemen en hoe meer hij daar zijn best voor doet, op des te grotere zegen kan hij rekenen en des te meer zal in hem de kracht van de liefde worden gesterkt en de wil om lief te hebben gewekt.

Alleen door te dienen zal de mens opwaarts kunnen klimmen: uitdelen in liefde aan de naaste wat hem zelf ter beschikking staat en zich voor de nood van de mensen inzetten, opdat deze gelenigd zal worden en opgeheven, echter steeds gedreven door de liefde tot de medemens. En dit zal rijke zegen tot gevolg hebben en de mens zal nooit gebrek hoeven te lijden wanneer hij steeds geeft van dat wat hij heeft. Hij moet ook nooit angstig overwegen of de gaven zijn bezit zouden kunnen verminderen. Wie veel geeft zal heel wat meer ontvangen, want de Heer deelt Zijn gaven eveneens ten volle uit aan diegene die uit liefde tot Hem ernaar streeft de nood van de medemens te lenigen. Want wat u voor de minste van Mijn broeders doet, dat heeft u voor Mij gedaan.

En overweeg nu hoe veel edeler de mens handelt die zijn bezit deelt met de armen, dan diegene die in goedgeordende omstandigheden voortleeft, maar alle gaven die hij wil uitdelen vordert van de gemeenschap. Een goed georganiseerde naastenliefde is als een zwak olielichtje. Het vervult het doel niet. Het brandt maar in geringe mate en verspreidt geen licht. En zo zullen zulke werken van naastenliefde, waaraan echter de liefde ontbreekt, geen enkele verlossende uitwerking hebben. De mensen worden wel gaven aangeboden, maar het hart zwijgt. De gevende offert niet, maar geeft gedwongen zijn bijdrage, en zo wordt aan de ontvangende ook niet de kracht van de liefde overgebracht. Er wordt als het ware van de één afgenomen, wat aan de ander wordt gegeven. Een handeling die in de liefde van het hart moet worden geboren en liefde moet wekken, wordt gemechaniseerd en tot een gedachteloze plichtsvervulling gemaakt. En deze werken zijn dode werken voor God. Hij kan niet achten, wat onder dwang geboren nooit een werkzame daad van liefde kan zijn.

Het heerlijkste in het leven is, zijn bezit te delen met diegene die toch eveneens een schepsel Gods is. Elke gave die de Vader in de hemel in Zijn Liefde de mens liet toekomen, te delen uit vrije aandrang, omdat het hart de mens ertoe aanzet. Maar waardeloos is, wat de mens van wereldse zijde tot plicht is gesteld. De mens komt deze opdracht wel na, maar alleen omdat hij moet, niet uit eigen aandrang. En zulke werken van naastenliefde kunnen geen waardering vinden bij de hemelse Vader, die alleen kijkt naar het hart en de graad van liefde waarin de gaven worden aangeboden.

Amen

Obras de Caridade.... Sem amor.... Em Compulsion....

O cuidado com o bem-estar geral deve ser deixado para aqueles a quem foi atribuída uma esfera de atividade demasiado estreita para a duração da vida terrena. O Senhor deu sabiamente a todos a tarefa que eles são capazes de cumprir. E todos têm a oportunidade de ser activos para o bem comum. Um tem mais, o outro menos oportunidades de assumir o fardo da pessoa vizinha nos seus ombros.... e quanto mais ele se esforça, maior bênção pode esperar de si mesmo e mais a força do amor será fortalecida nele e a vontade de amar será despertada. Somente em serviço o ser humano será capaz de ascender.... distribuir no amor ao próximo o que está à sua disposição e trabalhar para as necessidades das pessoas, para que seja aliviado e remediado.... mas sempre movidos pelo amor aos seus semelhantes.... E isto resultará em bênçãos abundantes e o próprio ser humano nunca precisará de viver em carência se der sempre a partir daquilo que tem.... Tampouco deveria considerar com ansiedade se os dons poderiam diminuir seus bens.... quem dá muito receberá muito mais, pois o Senhor também distribui Seus dons sem diminuir daquele que se esforça para aliviar as dificuldades de seu semelhante por amor a Ele. Pois "na medida em que o fazeis ao menor de meus irmãos, a mim o fizestes". E agora considere o quanto mais nobre age a pessoa que compartilha seus bens com os pobres do que a pessoa que vive em circunstâncias bem ordenadas, mas exige do público em geral todos os presentes que quer distribuir. O amor de vizinhança bem organizado é como uma lâmpada de petróleo fraca.... não cumpre o seu objectivo.... Brilha apenas de forma insignificante e não espalha luz.... E assim tais obras de caridade, que, no entanto, carecem de amor, não terão qualquer efeito redentor.... As pessoas recebem realmente presentes, mas o coração não fala com elas.... O doador não sacrifica, mas é forçado a dar a sua homenagem, e assim a força do amor também não é transmitida ao receptor. É, por assim dizer, tirar de um o que é dado ao outro. Uma ação é mecanizada e transformada em cumprimento impensado do dever, que deve nascer no amor do coração e despertar o amor.... E são estas obras que são obras mortas perante Deus.... Ele não pode olhar para o que nasce sob compulsão, nunca pode ser uma obra ativa de amor. É a coisa mais gloriosa na vida partilhar o bem com aquele que, no entanto, é igualmente uma criatura de Deus.... para compartilhar todo dom que o Pai que está nos céus em Seu amor deu ao homem.... para partilhar livremente porque o coração do ser humano o impele a fazê-lo. Mas o que é feito uma tarefa para o ser humano na Terra não vale nada. O ser humano certamente cumpre essa tarefa, mas apenas porque tem de fazê-lo e não por sua própria vontade, e tais obras de amor ao próximo não podem ser valorizadas pelo Pai celestial, que apenas olha para o coração e para o grau de amor em que os dons são oferecidos....

Amém