• Terug

Bekendmaking van een vriend in het hiernamaals

Als de dag ten einde loopt, zorgt de mens voor rust en zijn gedachten zwerven veel meer in het geestelijke rijk rond. En de vrienden in het hiernamaals wachten op dit moment om dan hun geliefden op aarde hulp te verlenen, om de gedachten aan te sporen en naar geestelijke gebieden te leiden. En er begint een actieve werkzaamheid en ijverige geestelijke arbeid.

Elke ziel op aarde heeft haar begeleider en geestelijke steun. En deze laten geen gelegenheid onbenut om hun opdracht aan deze zielen te vervullen. De liefde drijft hen onophoudelijk tot geestelijke arbeid. Het verlangen om hun staat van rijpheid te bevorderen, om hen groot leed in het hiernamaals te besparen, laat hen vastberaden werkzaam zijn. En de mens wordt nu de geestelijke invloed van deze wezens gewaar door het vaker vertoeven van de gedachten bij geliefde overledenen of bij vragen, die het leven na de dood betreffen.

Hoe intensiever de mens zich aan zulke gedachten overgeeft, des te meer en gemakkelijker zijn die geestelijke vrienden in staat om op hem in te werken. Zulke momenten van zich naar binnen keren zijn onnoemelijk zegenrijk, want de mens brengt dan de verbinding met het hiernamaals tot stand, zij het dan ook onbewust.

Maar voor de wezens in het hiernamaals is er eveneens een behoefte om zich tegenover de mens te uiten. Ze hebben nog steeds het verlangen zich te uiten. Ze kunnen dit echter niet meer op de manier, zoals tijdens het leven op aarde. Toch is daarom de drang om zich tegenover hun geliefden uit te spreken, niet verloren gegaan. En waar nu een bereidwillige gedachte aan een overledene, deze overledene in de aardse nabijheid van de mens trekt, is het wezen in het hiernamaals gelukkig. En er vindt nu een verbinding via gedachten plaats tussen hem en de mens, die net zo lang ononderbroken blijft, zolang de wil van de mens aan de vriend in het hiernamaals denkt.

Als het wezen in het hiernamaals nu volmaakt is, dan volstaat zijn kracht begrijpelijkerwijs ook om grote invloed op de mensen op aarde uit te oefenen en dus via gedachten op hen in te kunnen werken. Maar minder volmaakte wezens in het hiernamaals hebben van hun kant wel het verlangen om zich op één of andere manier te uiten, maar hun kracht volstaat niet om een verbinding tot stand te brengen en zich aan de wezens op aarde zo kenbaar te maken, zoals het hun verlangen is. En dit kan enkel plaatsvinden met medewerking van volmaakte geestelijke wezens, onder voorwaarde dat zo’n overdracht van voordeel geacht wordt voor de aardse mens.

Maar de liefde van de wezens voor elkaar laat hen elkaar ook helpen, opdat het verlangen van elke ziel bevredigd wordt. En zo zijn er voortdurend wezens, die zich in jouw nabijheid willen uiten. En ze wachten op het voorrecht van een bekendmaking, omdat ze daar deels zelf zegen van verwachten. Ze laten geen gelegenheid onbenut en blijven ook altijd bij je in de buurt, omdat het voor hen eindeloos troostrijk is om het zichtbare bewijs van de verbinding van het hiernamaals naar de aarde door jouw geestelijke arbeid gevonden te hebben.

En zo wil, door de liefdevolle toelating van de zijde van jouw beschermers, een vriend zich bekendmaken en jou de verklaring zelf geven, opdat jij hem herkent: Dit is mijn groet, die ik jou overbreng – Ne verum an dostitium – God is met je en sterkt je voor de opdracht, die je vervullen moet. Ongehuwd zijn op aarde heeft mij in een zekere armoede laten komen, want mij volgt geen liefdevol gebed. Ik ervaar het daarom als een bijzondere weldaad, wanneer jouw gedachten bij mij zijn, voor wie ik niets gedaan heb, om deze te verdienen. Dit ervaarde ik nog op aarde en daarom was ik in grote nood, toen de poorten van de aarde gesloten werden.

Nu denk ik in berouw aan de onbenutte tijd op aarde. Ik zie jouw arbeid, jouw streven en jouw liefde en ik had graag op dezelfde manier nog op aarde werkzaam willen zijn. De aardse last is van mij afgenomen, maar ik draag steeds de last, dat ik niet tijdig het wonder van de goddelijke liefde begrepen heb, met mij mee. Dat ik onderzocht, piekerde en twijfelde, waar ik de liefde van God had moeten voelen. Dat ik de proef niet heb doorstaan en het genadegeschenk met een dankbaar hart aannam. Er was mij een termijn gegeven, maar ik liet deze voorbijgaan.

O, zoek mij vaak met jouw gedachten, en roep mij in jouw nabijheid, opdat ik de eeuwige Godheid leer dienen en mijn opdracht nu goed vervul. En zo ben ik in staat om jou alleen maar te bedanken en je opnieuw toe te roepen: Verita table just vitum.

Amen

Anuncio de un amigo del más allá.....

Cuando el día llega a su fin, el hombre cultiva la calma, y sus pensamientos vagan mucho antes al reino de lo espiritual, y en este tiempo los amigos del más allá esperan a sus queridos en la tierra para darles apoyo para estimular y dirigir sus pensamientos al reino espiritual..... Y comienza una actividad viva y un obrar espiritual diligente. Cada alma en la tierra tiene sus supervisores y apoyos espirituales, y estos no pierden ninguna oportunidad de cumplir con su tarea sobre estas almas. El amor los impulsa constantemente a la obra espiritual. El deseo de promover su estado de madurez para evitarles grandes sufrimientos en el más allá les permite estar activos todo el tiempo, y el hombre ahora siente la influencia espiritual de estos seres en la frecuente persistencia de los pensamientos con seres queridos fallecidos o preguntas que se refieren a la vida después de la muerte.

Cuanto más intensivamente se entrega la persona a tales pensamientos, más frecuente y más fácilmente pueden influir los amigos espirituales en él, y tales horas de una contemplación interior son indescriptiblemente beneficiosas, porque entonces la persona establece la conexión con el más allá, aunque sea todavía inconscientemente. Pero para los seres del otro lado es igualmente necesario darse a conocer a la gente. Todavía tienen el deseo de expresarse, pero ya no lo pueden hacerlo de la forma en que lo hacían en la vida terrenal, pero a pesar de todo, el impulso de comunicarse con sus queridos no se ha perdido. Y cuando un pensamiento dirigido a un difunto lo atrae más a la cercanía terrenal de la persona, y el ser del más allá está feliz, y ahora se establece una conexión mental entre él y la persona, que permanece ininterrumpida durante tanto tiempo como la voluntad de la persona se recuerda del amigo del más allá.

Si el ser en el más allá es ahora perfecto, entonces, comprensible mente su fuerza también es suficiente para ejercer un gran influencia sobre las personas terrenales y, por lo tanto, poder tener un efecto mental sobre ellas. Pero los seres menos perfectos en el más allá probablemente también tengan el deseo de expresarse de alguna manera, pero su fuerza no es suficiente para establecer una conexión y comunicarse con los seres terrenales de tal manera como es su deseo. Y esto solo puedo suceder con la ayuda de seres espirituales perfectos, siempre que consideren que tal mediación es ventajosa para el hombre terrenal. Pero el amor de los seres los unos por los otros les permite también ayudarse unos a otros para los deseos de cada alma sean satisfechos.

Y entonces siempre hay seres en tu cercanía que quieren expresarse, y esperan el privilegio de un anuncio, porque en parte ellos mismos se prometen una bendición por ello. No dejan ninguna oportunidad sin aprovechar y siempre se quedan en tu alrededor porque es infinitamente reconfortante para ellos haber encontrado evidencia visible de la conexión del más allá a la tierra a través de tu trabajo espiritual. Y así un amigo que quiere darse a conocer a través de la aprobación amorosa por parte de tu protector y darte la explicación el mismo para que puedas reconocerlo:

Este es mi saludo, que te ofrezco..... Ne verum an dostitium..... Que Dios esté contigo y te fortalece para la tarea que debes cumplir. Estar soltero en la tierra me ha llevado a una cierta pobreza, porque ninguna oración amorosa me sigue. Por lo tanto, siento que es un beneficio especial cuando tus pensamientos permanecen conmigo, que no he hecho nada para merecerlo. Esto sentí todavía mientras estaba en la tierra y, por lo tanto, tenía una gran necesidad cuando se cerraron las puertas de la tierra..... Ahora me arrepiento del tiempo terrenal no aprovechado, veo tu trabajo, tu esfuerzo y tu amor y me gustaría poder estar activo de la misma manera todavía en la tierra.

La carga terrenal se me ha quitado, pero sigo llevando una carga conmigo de que no comprendí a tiempo el milagro del amor divino..... que investigué, cavilaba y dudaba dónde tenía que sentir el amor de Dios..... qué no me he probado y acepté el don de la gracia con un corazón agradecido. Se me dio una fecha límite, pero esta la dejé pasar..... O , búscame a menudo con tus pensamientos y llámame cerca de ti, para que aprenda a servir la Deidad eterna y ahora cumpla mi tarea correctamente. Y entonces solo puedo agradecerte y llamarte nuevamente: Verita table just vitum.....

Amén