• Terug

Gang over de aarde zonder Gods hulp

Hoor zo dan de goddelijke stem: De weg naar de hoogte is voor elk mens begaanbaar, als hij het met goddelijke hulp aflegt. Maar de weg is onoverkomelijk voor degenen, die Mijn hulp niet nodig hebben. En hoe hardnekkiger ze in de afwijzing volharden, des te hoger stapelen de hindernissen zich voor hen op. En het blijft een hopeloze strijd om deze te overwinnen. Het vermoeit de mens, hij geeft de strijd op en hij wendt zich naar de brede straat, die naar beneden leidt.

Alle instructies van boven sterven ongehoord weg, maar op de roep van de wereld wordt acht geslagen. En dit ten nadele van de ziel. En Mijn hulp en genade staan voor iedereen klaar, maar ze worden niet gebruikt. En de tijd op aarde snelt voort en zou voor de mensen toch onuitsprekelijke zegen op kunnen leveren, als ze acht op haar zouden slaan.

De liefde onder de mensheid sterft weg, en zo verzuimt de mens ook om door de liefdadigheid genade voor zichzelf te verwerven. En opnieuw gaat een hulpmiddel voor hen verloren en de ziel verkeert in grote nood. Want de mens verlost zichzelf niet, hij wijst ook nog eens alle genademiddelen af. Hij bedient zich ook niet van het gebed tot Mij, dat hem hulp zou kunnen brengen. En zo is hij gespeend van elke geestelijke spijziging. Hij verlangt niet naar de lafenis uit de hemel en hij gaat niet verkwikt en niet versterkt door het aardse leven, dat toch eisen aan hem stelt, als zijn ziel zich uit zijn boeien moet bevrijden.

Zo zal het er voor zulke zielen, die geloven Gods hulp niet nodig te hebben, troosteloos uitzien. En zonder liefdevolle hulp zal hen nauwelijks redding te brengen zijn. Maar Mijn liefde en Mijn erbarmen proberen deze zielen onophoudelijk op de juiste weg te leiden en ze roepen en lokken elk mensenkind, zodat het naar de Vader verlangt en vragend de handen naar Mij uitstrekt. Want Mijn liefde is eindeloos en ze kent geen grenzen.

Amen

Erdenweg ohne Gottes Hilfe....

So vernehmet denn die göttliche Stimme: Der Weg zur Höhe ist passierbar für einen jeden Menschen, so er ihn mit göttlicher Hilfe geht, doch unüberwindbar jenen, die Meines Beistandes nicht bedürfen. Und je hartnäckiger sie in der Abwehr verharren, desto gewaltiger türmen sich die Hindernisse vor ihnen auf, und es bleibt ein hoffnungsloser Kampf, diese zu überwinden. Es erlahmet der Mensch, und er gibt den Kampf auf, und er wendet sich der breiten Straße zu, die nach unten führt. Alle Weisungen von oben verhallen ungehört, doch der Welt Ruf wird beachtet, und dies zum Nachteil der Seele.... Und Meine Hilfe und Gnade ist für alle bereit, doch sie bleibt ungenützet.... und die Zeit auf Erden eilet dahin und könnte den Menschen doch unaussprechlichen Segen eintragen, so sie ihrer achteten. Die Liebe erstirbt unter der Menschheit, und so versäumt der Mensch auch, sich Gnade zu erwerben durch die Liebetätigkeit, und wieder geht ein Hilfsmittel ihnen verloren, und die Seele darbet in großer Not. Denn es erlöset sich der Mensch nicht selbst, er weiset auch alle Gnadenmittel von sich.... er bedienet sich auch nicht des Gebetes zu Mir, das ihm Hilfe bringen könnte, und ist so bar aller geistigen Speisung. Er verlangt nicht nach der Labung des Himmels und geht unerquickt und ungestärkt durch das Erdenleben, das doch Anforderungen an ihn stellt, soll seine Seele sich befreien aus ihren Fesseln. So wird es unsagbar trostlos aussehen um solche Seelen, die Gottes Hilfe nicht zu benötigen glauben, und ohne liebenden Beistand wird ihnen kaum Rettung zu bringen sein; doch Meine Liebe und Mein Erbarmen sucht unausgesetzt diese Seelen auf den rechten Weg zu leiten und rufet und locket ein jedes Erdenkind, daß es zum Vater verlange und bittend die Hände ausstrecke nach Mir.... Denn es ist Meine Liebe endlos, und sie kennet keine Grenzen....

Amen