• Terug

Geestelijke afvalligheid – Zelfoverschatting – Ketenen

Sla acht op de woorden, die vandaag tot je komen: Al het geestelijke, dat zich door zelfoverschatting van God afgescheiden heeft, kan alleen maar door kwellingen gelouterd worden. En hij wordt nu wel overtuigd van zijn op zich hulpeloze toestand, die in schril contrast staat met zijn zelfoverschatting, die zijn afvalligheid van de eeuwige Godheid tot stand gebracht heeft.

Niets anders kan de terugkeer tot de Vader van het heelal bewerkstelligen, dan de duizenden jaren durende gang in ketenen, die hem bewust moet laten worden van zijn onmacht en toch het verlangen naar uiteindelijke bevrijding uit deze ketenen steeds sterker laat worden, zodat hij met zijn gehele wil dan zelfs een tijd lang de aardse boeien op zich neemt, in het besef dat de belichaming op aarde de enige mogelijkheid is om vrij van deze ketenen te worden.

En zo heeft het geestelijke wezen recht op elke mogelijkheid om de onwaardige toestand te verbeteren. Er is een onbeschrijflijk lange tijd in strijd met de eeuwige Godheid voorbijgegaan en hier is in zekere zin ook voor geboet en tegelijkertijd is de begaanbare weg gegaan, die het weer de vereniging met God moet bezorgen.

Wanneer de mens het zich voorstelt hoe ontzettend kommervol het voor een goddelijk wezen is om van de Vader verwijderd te zijn en het leven op aarde nu vaak op geen enkele manier benut wordt om deze verwijdering te verminderen, terwijl hij enkel met dit doel de belichaming op aarde aangegaan is, omdat er op geen enkele andere manier de terugkeer naar de Vader te bereiken is. Wanneer desondanks talloze wezens steeds weer de belichaming proberen, steeds weer met het voornemen om het leven op aarde goed te benutten en zich gewillig aan elke levensproef onderwerpen, dan zal al spoedig te begrijpen zijn, waarom de Heer zo buitengewoon liefdevol de mensenkinderen bijstaat en Hij voor hen de levensweg graag gemakkelijker wil maken en op grond hiervan hun een spijziging van boven laat toekomen om de geest uit God weer naar zijn oorspronkelijke bestemming te leiden. En alle streven, dat de goddelijkheid betreft, is met de zegen van boven bedekt, opdat de mens voor dwaling behoed wordt en de echte waarheid herkent.

Amen

Geistiger Abfall.... Selbstüberhebung.... Fesseln....

So achte der Worte, die dir heut zugehen: Aller Geist, der sich von Gott getrennt hat in Selbstüberhebung, kann nur durch Qualen geläutert werden, und zwar wird er nun von seinem an sich hilflosen Zustand überzeugt, der in krassem Widerspruch steht zu seiner Selbstüberhebung, die seinen Abfall von der ewigen Gottheit zustande gebracht hat. Es kann nichts anderes die Rückkehr zum Vater des Alls bewerkstelligen als der Gang durch Jahrtausende währende Fesseln, die ihm seine Ohnmacht zu Bewußtsein bringen und doch das Verlangen nach endgültiger Befreiung aus diesen Fesseln immer stärker werden lassen, so daß er mit vollem Willen dann sogar eine Zeit lang die irdischen Fesseln auf sich nimmt in der Erkenntnis, daß die Verkörperung auf Erden die einzige Möglichkeit ist, dieser Fesseln ledig zu werden. Und so steht dem Geistwesen jede Möglichkeit zu, den unwürdigen Zustand zu verbessern, in unbeschreiblich langer Zeit das Vergehen gegen die ewige Gottheit gewissermaßen abzubüßen und gleichzeitig die gangbaren Wege zu gehen, die der Vereinigung mit der ewigen Gottheit wieder zuführen. Wenn sich der Mensch vorstellt, wie entsetzlich qualvoll für ein göttliches Wesen die Entfernung vom Vater ist und nun das Erdenleben oft in keiner Weise genützt wird, um diese Entfernung zu verringern, er aber nur zu diesem Zweck die Verkörperung auf Erden eingegangen ist, wenn sich in keiner Weise anders die Rückkehr zum Vater erzielen läßt, wenn dessen ungeachtet zahllose Wesen immer wieder die Verkörperung suchen immer in dem Vorsatz, das Erdenleben recht zu nützen und sich jeder Lebensprobe willig zu unterwerfen, so wird alsbald verständlich sein, weshalb der Herr so überaus liebevoll den Erdenkindern beistehen und Er ihnen den Lebensweg erleichtern möchte und aus diesem Grund ihnen eine Speisung von oben zugehen läßt, um den Geist aus Gott wieder seiner Urbestimmung zuzuführen. Und alles Streben, das der Göttlichkeit gilt, ist mit dem Segen von oben belegt, auf daß der Mensch vor Irrtum bewahrt werde und er die rechte Wahrheit erkennt....

Amen