De opdracht op aarde is gemakkelijk te noemen, wanneer de prijs daar tegenover geplaatst wordt. Want er is slechts een korte tijd van worstelen voor nodig om voor eeuwig de heerlijkheid te kunnen genieten. Hoe ouder de mens wordt, des te makkelijker valt hem ook het offer om af te zien van aardse vreugden en dus wordt ook het verkrijgen van de eeuwige zaligheid uitzichtrijker. En het is opnieuw alleen zijn wil, dat hij aan het verlangen, dat in hem niets meer naar de wereld verlangt en hij aan het leven na de dood denkt, een einde maakt.
De wijzen van de wereld, dat wil zeggen degenen, die geloven het te zijn, zetten aardse vervulling tot op hoge ouderdom op de voorgrond. Ze zijn er in zekere zin angstvallig op bedacht om juist deze drang naar vervulling niet verloren te laten gaan. Hun aandacht is er op gericht om zo lang mogelijk aan dezelfde eisen te kunnen voldoen als de jeugd. En dat is verkeerd menselijk denken, want de mens moet de ziel, die niet meer naar levensvervulling verlangt, eerder dankbaar zijn. De zogenaamde ouderdomsverschijnselen moeten opgewekt begroet worden, want zij zijn schreden naar het juiste doel. Maar in ongeremd levensgenot kan de mens onmogelijk rijpen. Er kan nooit aan beide, de verlangens van de wereld en de geestelijke vooruitgang, voldaan worden.
En zo is het alleen maar betreurenswaardig, wanneer de mensen zich angstvallig inspannen om tot op hoge leeftijd een zekere lichamelijke elasticiteit te behouden. Het lichaam kan dan wel zijn aardse werkzaamheid vervullen, en daartoe zal hem ook kracht gegeven worden, zolang deze bezigheid juist alleen maar plichtsvervulling is en het welzijn van de mens dient. Maar als ze deze alleen maar graag verrichten om zich anderzijds aan ongedeeld levensgenot te kunnen overgeven, en het lichaam slechts om die reden jong en in staat om veel te presteren willen laten blijven, is zo’n verlangen naar kracht en steeds gelijkblijvende elasticiteit juist een zuiver aards verlangen te noemen en is nooit in goddelijke zin goed te keuren.
Wat goed is voor de mensen, als ze eenmaal de geestelijke verbinding tot stand gebracht hebben, zal de Vader in de hemel hun al doen toekomen. Het is echter waardeloos om daar met alle aardse zintuigen en middelen naar te streven, want de mens denkt juist in de eerste plaats aan het tijdelijke, maar niet aan het eeuwige welzijn en aan zijn vergankelijkheid.
Een geweldig gebeuren zal jullie binnenkort deze vergankelijkheid van al het aardse onder ogen brengen. En goed voor degene, die vanaf dat moment zijn leven anders waardeert en na innerlijke strijd geestelijk streeft. Zodra de wereld met een gebeurtenis geconfronteerd wordt, dat geheel en al niet in haar plannen en berekeningen past, wordt er ook gelegenheid geboden tot volledige omwenteling op geestelijk gebied. Want de mens wordt wat zijn denken betreft uit evenwicht gebracht, en wanneer hij deze gelegenheid nu benut, kan dit wereldgebeuren van onnoemelijke zegenrijke invloed zijn op de ziel van de mens en dus ook voor zijn toestand in de eeuwigheid.
Alleen de wil om het juiste te doen, moet een eigen product zijn. Al het andere neemt de hemelse Vader met liefdevolle zorg in Zijn handen. Hij leidt de mens, wiens wil eigenmachtig werkzaam werd, nu zo zichtbaar, dat de zoekende ziel het goddelijk heersen herkent en zich gewillig aan deze leiding overgeeft.
De wil van degene, die echter steeds alleen zichzelf en zijn lichamelijke welzijn op de voorgrond plaatst, is alleen op werelds voordeel gericht, en zo’n mens kan ook nooit door de eeuwige Godheid tot inzicht of tot juist denken gedwongen worden, want de wil van de mens is vrij, en die zal in de eeuwigheid niet aangetast worden, opdat elk wezen in de volste wilsvrijheid de juiste verhouding tot God zal zoeken en vinden._>Amen
VertalerLa tâche terrestre peut être considéré comme facile, si on la met en face de sa contrepartie; parce qu'il faut seulement un bref temps de lutte pour pouvoir goûter les Magnificences éternelles. Plus l'homme vieillit, plus il lui devient facile de faire le sacrifice de consentir au renoncement des joies terrestres et ainsi il sera plein d'espoir en ce qui concerne la conquête de l'éternelle Béatitude. Et c’est à nouveau seulement sa volonté de mettre fin à ses désirs, de ne désirer plus rien du monde et de penser à la Vie après la mort. Les sages du monde, c'est-à-dire ceux qui croient l'être, mettent la satisfaction terrestre au premier plan jusqu'à un âge avancé. Ils cherchent avec une certaine angoisse surtout à ne pas laisser se perdre cette poussée pour la satisfaction, leur attention est tournée vers le fait de pouvoir répondre le plus longtemps possible à des exigences comme la jeunesse, mais cela est une pensée humaine erronée, car l'homme devrait plutôt remercier son âme qui ne désire plus les joies de la vie. Les soi-disant manifestations de l'âge devraient être plutôt les bienvenues, parce qu'elles sont un pas vers le juste but. Pour l'homme il est impossible de mûrir dans desserrer le frein des jouissances de la vie; elles ne peuvent pas convenir aux deux, au désir du monde et au progrès spirituel. Et ainsi il est clairement répréhensible que les hommes s’efforcent craintivement de conserver une certaine élasticité corporelle au seuil d’un âge avancé. Le corps doit certes exécuter son activité terrestre, et pour cela il lui sera donné la force tant que cette activité est justement orientée seulement vers la satisfaction du devoir et sert au bien de l'humanité. Mais si elle est seulement exécutée pour pouvoir s’adonner à toutes les jouissances de la vie, et que pour cela le corps cherche à rester toujours jeune et efficace, un tel désir pour une force et une élasticité toujours égale est une aspiration purement terrestre et ne peut pas être conforme à l’Ordre divin. Ce qui fait du bien aux hommes, le Père dans le Ciel le leur enverra dès lors qu’a été établi une fois la liaison spirituelle, mais il est inutile d’y aspirer avec tous ses sens et moyens terrestres, parce que l'homme gratifie justement en premier lieu le bien-être temporel, mais pas celui qui est éternel et il ne pense pas à la caducité.
Un événement imposant vous montrera dans peu de temps cette caducité de tout ce qui est terrestre. Et suite à cela peut-être que certains évalueront autrement leur vie et lutteront pour arriver à une tendance spirituelle. Dès que le monde est mis devant un événement, qui ne correspond en rien à ses plans et à ses calculs, il lui est offert alors l'occasion pour un total renversement dans le domaine spirituel, parce qu'à l'homme il manquera l'équilibre de sa pensée, et si maintenant il saisit cette occasion, cet événement mondial peut avoir une influence indiciblement bénéfique sur l'âme de l'homme, et donc aussi pour sa santé dans l'Éternité. Seule la volonté de faire ce qui est juste doit être son œuvre, tout le reste le Père céleste le prend affectueusement dans Ses Mains par le biais de la Providence. Il guide maintenant l'homme dont la volonté est devenue active de son propre fait, si visiblement, l'âme qui cherche, reconnaît le Gouvernement divin et s’en remet avec bonne volonté à sa Conduite. Mais celui qui met au premier plan toujours seulement lui-même et son bien-être corporel, et a sa volonté tournée seulement vers les avantages terrestres, un tel homme ne peut jamais être conduit à une pensée juste ou bien à reconnaître l'éternelle Divinité, parce que la volonté de l'homme est libre, et elle ne sera pas touchée dans l'Éternité, car chaque être doit chercher et trouver de sa complète et libre volonté le juste rapport avec Dieu.
Amen
Vertaler