• Terug

Zelfverlossing van de ziel – Streven naar vereniging

De ziel, die verlangen heeft naar geestelijke spijziging, verlost zichzelf. Het bewustzijn van haar uitgaan uit God laat het verlangen naar geestelijke lafenis ontstaan en steeds sterker worden, want ze bemerkt haar verbondenheid met God en een onbedwingbaar verlangen in zich.

Om verenigd in een toestand van licht en in de innigste gemeenschap met de goddelijke Heiland te kunnen zijn, streeft ze met alle kracht naar geestelijke rijpheid. En ze scheidt zich bewust en in korte tijd van alle materie en streeft steeds alleen naar een zuiver geestelijke omgang en gedachtenuitwisseling met de vrienden uit het hiernamaals. En haar moeite zal ook spoedig succes hebben, want er wordt haar nu dus veel steun geboden. En ze wordt onderwezen en met spijs en drank uit de hemel verzadigd en blijft dus in voortdurende verbinding met geestelijke kracht.

De ziel is er nu op bedacht om al hetgeen opgenomen is te benutten om zo spoedig mogelijk de toestand van rijpheid te verwerven en ze wendt zich daarom ook bewust tot de ware bron van geestelijke kennis, tot de goddelijke Vader Zelf. En als de spijziging van Hem Zelf uitgaat, zal het mensenkind zich reeds in korte tijd vrij kunnen maken van elke materiële binding. Het zal steeds vaker lafenis halen en geen gelegenheid onbenut laten, die hem de aanwezigheid van de Heiland op zou kunnen leveren, en zo is hij steeds en op elk moment bereid om het leven op de aarde met het leven in het hiernamaals in te ruilen. Steeds in het geloof en de hoop om daardoor de scheiding van de Vader tot een einde te laten komen en voor eeuwig met Hem verenigd te zijn.

Een ziel, die zich inspant om zichzelf te verlossen doordat ze graag en gewillig van alle vreugden van de wereld afstand doet en volkomen werkzaam blijft in de liefde, zal binnen afzienbare tijd reeds contact hebben met de goddelijke Schepper Zelf. Ze wordt als het ware gegrepen door de geestelijke kracht, die op aarde nog probeert te beïnvloeden, wat zich niet direct tegenwerkend toont.

Hoe bereidwilliger de mens de moeite van deze schenker van kracht tegemoet treedt, des te duidelijker is het volledige effect aan de menselijke ziel te herkennen. En als de mens om kracht vraagt om de wil werkzaam te laten worden en tegelijkertijd ten dienste van de naastenliefde te staan, dan zal spoedig aan de geestelijk actieve zijde ook een succes te noteren zijn. De ziel zal in geestelijke arbeid haar volkomen bevrediging vinden en zal bereid zijn om het verblijf op aarde op elk moment op te geven om in het hiernamaals geheel in geestelijk streven op te kunnen gaan, bevrijd van de huidige ketenen, en in deemoed en liefde de goddelijke Heer en Meester te dienen. Als dit verlangen in de ziel ontwaakt is, wordt er op de aarde met alle wereldse genietingen geen acht geslagen en haar denken wendt zich enkel naar de goddelijke Schepper en ze streeft onophoudelijk alleen naar de definitieve vereniging met de hemelse Vader.

Amen

Auto-redenção da alma.... Esforçando-se pela Unificação....

A alma redime-se a si mesma, que anseia por alimento espiritual. A consciência da sua partida de Deus faz surgir o desejo de nutrir-se espiritualmente e tornar-se cada vez mais forte, pois sente dentro de si a sua pertença a Deus e um anseio indomável. Estar unido no estado de luz e poder estar em íntima comunhão com o divino Salvador permite-lhe lutar pela maturidade espiritual com todas as suas forças, e separa-se conscientemente e em pouco tempo de toda a matéria e só se esforça sempre pelo contacto puro-espiritual e pela troca de pensamentos com os amigos do além, e o seu esforço também será bem sucedido em breve, porque lhe é agora oferecido tanto apoio, e é instruído e saciado com comida e bebida dos céus e assim permanece em constante contacto com a força espiritual. A alma está agora ansiosa por utilizar tudo o que absorveu para atingir o estado de maturidade o mais rapidamente possível, e por isso também se volta conscientemente para a fonte certa de conhecimento espiritual.... ao próprio Pai divino, e se o alimento vier Dele, a criança terrena logo poderá libertar-se de todo vínculo material. Ela vai buscar um refresco cada vez mais frequente e não perderá nenhuma oportunidade que lhe possa valer a presença do Salvador, e assim estará sempre e em todos os momentos disposta a trocar a vida na Terra pela vida no além, sempre na crença e na esperança de que assim porá um fim à sua separação do Pai e estará eternamente unida a Ele. Uma alma que se esforça por se redimir, renunciando de bom grado e de boa vontade a todos os prazeres do mundo e permanecendo completamente ativa no amor, já fará contato com o próprio Criador divino num futuro previsível; será, por assim dizer, tomada pela força espiritual que tenta influenciar na Terra aquilo que não se mostra exatamente com relutância. Quanto mais o ser humano se aproximar dos esforços destes doadores de força, mais evidente será o efeito global sobre a alma humana, e se o ser humano pedir força para deixar a vontade tornar-se activa e ao mesmo tempo estar ao serviço do amor ao próximo, então o sucesso em breve será também registado no lado espiritualmente activo.... A alma encontrará satisfação plena no trabalho espiritual e estará disposta a renunciar à sua permanência na Terra a qualquer momento, a fim de ser completamente absorvida no esforço espiritual no além, liberta dos seus grilhões anteriores, e para servir ao Senhor e Mestre divino em humildade e amor. Uma vez despertado esse desejo na alma, a Terra e todos os prazeres mundanos serão completamente desconsiderados e sua mente só se voltará para o Criador divino e lutará incessantemente pela unificação final com o Pai celestial....

Amém