Vergelijk Kundgabe met vertaling

Meer vertalingen:

Weg van de ziel voor haar bestaan op aarde - Leer van de herbelichaming

In onvoorstelbaar lange tijden is de menselijke ziel eerst haar weg gegaan door duizenden belichamingen van allerlei aard. Deze tijd heeft een zekere rijpheid tot stand gebracht, die nu in het laatste stadium als mens nog tot hogere volkomenheid moet leiden. Het hiervan op de hoogte zijn moest voldoende zijn om de uiterste kracht te gebruiken, de toestand van volmaaktheid te bereiken, maar juist dit weten wordt door de meeste mensen helemaal verworpen. Jammer genoeg bestaat vaak de verkeerde opvatting, dat een ziel zich niet eerst moet vormen tot datgene wat ze is, maar in het levende wezen aanwezig is in steeds dezelfde aard en dat men nu bij een mens alleen van een ziel kan spreken, wanneer men tenminste een na de dood voortbestaand “iets” wil laten gelden. Het dier wordt elke ziel of geestelijke substantie ontzegd en juist dit leidt tot volledig verkeerde opvattingen, doordat buiten de mens de uitermate dwingende noodzakelijkheid van alle levende wezens helemaal niet wordt ingezien.

Het is daarom van het grootste belang, zich de rijk aan afwisseling, onbeschrijflijk vaak plaatshebbende omvorming van de uiterlijke omhulling voor ogen te houden, om zich dan pas van de hele verantwoordelijkheid als mens in het leven op aarde bewust te worden. Zou ieder wezen slechts een eenmalige belichaming zijn toegedacht, dan zouden de omstandigheden van deze belichaming zo buitengewoon zwaar moeten zijn, dat ze zouden leiden tot de vereiste toestand van rijpheid om eeuwig gelukzalig te zijn. Want de afstand van zo’n geestelijk wezen tot de eeuwige Godheid is te onmetelijk groot om die in zo korte tijd wezenlijk te kunnen verkleinen. Daarom heeft de Schepper van alle wezens dezen een “je moet” toestand toebedacht, waarin - naar Gods Wil - ieder schepsel zonder eigen verantwoordelijkheid aanstuurt op een verdere, hogere ontwikkeling. Dit voorstadium van de menselijke ziel in alle veelvormigheid door te maken, is van zo’n reusachtige betekenis, dat pas daaruit de hele verantwoordelijkheid, die de mens tegenover zijn ziel draagt, voortkomt, want deze ziel heeft geworsteld op de ongelooflijkste manier en alle weerstanden getrotseerd, ze heeft zo eindeloos veel taken moeten vervullen en zich in alles onder de Wil van God moeten plaatsen. Ze is een weg gegaan, die niet makkelijk was, maar die de enige weg was, om de ziel zo te vormen, dat ze de laatste grote krachtproef als mens kan doorstaan, wanneer de wil in haar om stand te houden krachtig wordt.

Ieder menselijk wezen is daarom als zodanig een wereld op zich, het is een scheppingswerk, dat alles, wat op aarde bestaat en voor het menselijk oog zichtbaar is, in allerfijnste verkleining in zich draagt. De menselijke ziel is door al deze wonderen der schepping heengegaan en heeft nu in haar laatste belichaming een ontzettend zware strijd te doorstaan, wil niet het duizenden jaren durend worstelen tot aan het stadium als mens tevergeefs zijn geweest. Van deze verantwoordelijkheid moet de mens zich ten volle bewust blijven en God om kracht vragen, om de laatste opgave op aarde te vervullen en zodoende de ziel verlossing te brengen uit een oneindig lang durende nood.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Gerard F. Kotte

L'âme avant son existence terrestre - - la doctrine de la réincarnation

L'âme humaine a parcouru sa vie durant un temps inconcevablement long à travers des milliers d'incarnations de toutes sortes. Ce temps lui a procuré une certaine maturité qui est arrivé maintenant à son dernier stade en tant qu’homme et qui doit la porter à une perfection encore plus élevée. Savoir cela devrait suffire pour vous pousser à employer la force la plus extrême pour atteindre l'état de perfection, mais ce savoir est rejeté totalement par la majorité des hommes. Malheureusement il existe souvent une opinion erronée qui prétend qu'une âme ne doive pas seulement se former dans ce qui est, mais qu'elle demeurerait à l'intérieur d’un être vivant de la même espèce et qu'on ne puisse parler de l'âme d'un homme seulement lorsqu’on veut laisser entendre en général ce qui subsiste après la mort. À l'animal il est nié n'importe quelle âme ou substance spirituelle alors que celle-ci est reconnue pour l’homme bien que cela soit une nécessité impérative pour tous les êtres vivants, et c’est vraiment cela qui mène à des opinions totalement erronées. Donc il est de la plus grande importance de garder à l’esprit ces changements successifs fructueux, l'indescriptible transformation de l'enveloppe extérieure qui s'est déroulée si souvent, pour se rendre compte de l’énorme responsabilité de l’homme dans sa vie terrestre. Si à chaque être il était réservé seulement une unique incarnation, alors les conditions de cette incarnation devraient être extraordinairement difficiles si elles devaient mener à l'état de maturité nécessaire pour la béatitude éternelle, parce que la distance d'un tel être spirituel de l'éternelle Divinité est incommensurablement grande, et elle ne pourrait être diminuée fondamentalement dans un temps aussi bref. Le Créateur a donc réservé à tous les êtres un unique état contraint dans lequel chaque créature selon la Volonté divine tend à se développer vers le haut sans sa responsabilité. Il est donc d'une immense importance qu’une âme humaine doive vivre jusqu'au bout ce stade préliminaire dans son caractère multiforme et seulement de cela résulte toute la responsabilité que l'homme porte vis-à-vis de son âme, parce que cette âme a lutté de la manière la plus incroyable et a résisté à toutes les adversités, elle a dû s'acquitter d’un nombre infini de tâches et se soumettre en tout à la Volonté de Dieu, elle a fait un parcours qui n'était pas facile, mais qui avait pour unique but de former l'âme de sorte qu’elle puisse soutenir la dernière grande épreuve de force dans l'homme si la volonté en elle est assez puissante pour la surpasser. Chaque être humain est donc comme un monde en lui-même, il est une Œuvre de Création, qui cache en elle tout ce qui existe sur la Terre et est visible à l'œil humain à l’échelle la plus réduite, l'âme humaine a traversé tous ces Miracles de la Création et maintenant dans sa dernière incarnation elle a à soutenir une immense lutte, pour que le combat qui a duré des millénaires jusqu'au stade de l'homme n’ait pas été mené en vain. L'homme doit se rendre compte pleinement de cette responsabilité et demander à Dieu la Force, pour s'acquitter de la dernière tâche sur la Terre et porter ainsi à l'âme la Libération d'une misère qui a duré infiniment longtemps.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Jean-Marc Grillet