• Terug

Heiligverklaring

Als je onder een zo veilige bescherming staat, zul je waarlijk geen gevaar lopen tegen de goddelijke Wil te zondigen, want om deze arbeid te doen slagen en om je geestelijk welzijn, zijn talloze geestelijke wezens ingeschakeld en ze garanderen je dus ook hun bescherming, zodat je ongehinderd en onbezorgd alles in ontvangst kunt nemen, wat je geestelijk wordt aangeboden. Menige vraag moet de mensheid nog door jou worden beantwoord, menig probleem opgelost en menige twijfel moet worden weggenomen. En daarom is steeds jouw overgave en vlijtige werkzaamheid nodig. Hoe gewilliger en blijmoediger je deze arbeid vervult, des te gemakkelijker te begrijpen kunnen krachten uit het hiernamaals zich uiten en zo is je ook vandaag een kennisgeving toebedacht, die een veel omstreden thema aanvoert:

De heiligverklaring wekt zoveel misnoegen bij de mensen, want dit is toch naar hun mening een schending van het goddelijke recht en goddelijk oordeel. Diegenen echter, die zich daartoe gerechtigd en bevoegd voelden een gemeenschap der heiligen te stichten, kenden zich inderdaad een vermogen om te oordelen toe, dat boven menselijke bekwaamheden uitgaat. Want ze waren nooit wetend, in die mate, om zo’n heiligverklaring met het volste recht te kunnen uitvoeren. Wat beweren de mensen te weten van het innerlijke leven van een ander mens? Slechts God alleen kan in het hart van de mens kijken. Slechts Hij alleen weet de graad van liefde te beoordelen, waarin het mensenkind zich bevindt. Slechts Hij alleen kan uitdelen naar verdienste en weet de meest innerlijke gesteldheid te beoordelen, de rijpheid van de ziel. Derhalve is door de mensen wederrechtelijk een geestelijke gemeenschap ontstaan, die als zodanig het middelpunt van alle verering en gebeden is geworden, wat waarlijk niet naar de wens van de hemelse Vader kan zijn, want het heeft eerder een scheiding van het mensenkind en de Vader tot gevolg, dan een innige verhouding tot Hem. De mens richt zich in zijn gebed niet tot de hemelse Vader Zelf, maar tracht door voorspraak zijn doel te bereiken en dit doet steeds afbreuk aan de juiste verhouding tot de Vader.

De geestelijke wezens, die voor u mensen zorgen, zijn wel door God uitverkoren voor dit ambt, ze staan u ook met alle geestelijke kracht terzijde, ze behoeden en beschermen u en zijn voortdurend alleen op uw geestelijke vooruitgang bedacht, maar wie bij u tot bescherming is geplaatst, dat is van de Wil van God afhankelijk. Want u mensen zou nooit het juiste inzicht hebben, aan welk wezen u zich zou moeten toevertrouwen om geestelijk rijp te worden en voor uw zieleheil het grootste voordeel te behalen.

Wanneer de mensen op aarde zich aanmatigen, de rechtspraak van de eeuwige Godheid te voorkomen; wanneer ze zich voor gerechtigd houden, heilig te verklaren of te verdoemen, dan is dat als het ware een vooruitlopen op het goddelijke rechtersambt. Het is een getuigenis, die onweerlegbaar moet zijn voor een eerzaam, God welgevallig leven, waarvan het bewijs echter van de kant van een mens nooit kan worden geleverd. Zolang de mens op aarde rondgaat is hij dwalend en zijn oordeel zal daarom ook niet onaantastbaar zijn. Wie naar buiten toe de schijn wekt God welgevallig te leven, diens innerlijk is daar heel vaak nog ver van verwijderd en evenzo zal een in het aardse leven onopgemerkt voorbijgegane mens vaak in het licht staan, wiens innerlijk leven zuiver en wiens hart tot liefde werd op aarde. En zo mogen de mensen zich niet vanuit een verkeerd inzicht een recht aanmatigen, dat hen niet toekomt. Want deze heiligverklaring is niet zegenrijk voor de mensheid, veelmeer een op dwaalwegen leiden van diegenen, die de waarheid zoeken.

Amen

Heiligsprechung....

In so sicherem Schutz stehend, wirst du wahrlich nicht Gefahr laufen, wider den göttlichen Willen zu verstoßen, denn um das Gelingen dieser Arbeit und um dein geistiges Wohl sind zahllose geistige Wesen bemüht und sichern dir also auch ihren Schutz zu, so daß du ungehindert und unbedenklich alles in Empfang nehmen kannst, was dir geistig geboten wird. So manche Frage soll noch der Menschheit durch dich beantwortet werden, so manches Problem gelöst und so mancher Zweifel behoben werden, und es bedarf daher stets deiner Hingabe und emsiger Tätigkeit. Je williger und freudiger du dieser Arbeit nachkommst, desto leichter verständlich können sich die jenseitigen Kräfte mitteilen, und so ist dir auch heut eine Kundgabe zugedacht, die ein viel umstrittenes Thema berührt:

Die Heiligsprechung erregt so manches Menschen Unwillen, ist diese doch ihres Erachtens nach ein Eingriff in göttliches Recht und göttliches Urteil. Jene aber, die sich dazu berechtigt und berufen fühlten, eine Gemeinschaft der Heiligen zu gründen, maßten sich in der Tat ein Beurteilungsvermögen zu, das über menschliche Fähigkeiten geht. Denn sie waren nimmermehr wissend.... in dem Maße, um eine solche Heiligsprechung mit vollstem Recht vornehmen zu können. Was wollen die Menschen wissen vom Innenleben eines anderen Menschen.... Nur Gott allein kann in das Herz des Menschen sehen, nur Er allein weiß den Grad der Liebe zu messen, in dem das Erdenkind steht.... Nur Er allein kann austeilen nach Verdienst und weiß zu beurteilen die innerste Beschaffenheit, die Reife der Seele.... Sonach ist durch Menschen widerrechtlich entstanden eine geistige Gemeinschaft, die als solche der Mittelpunkt aller Verehrung und Gebete geworden ist, was wahrlich nicht im Sinne des himmlischen Vaters sein kann, denn es hat dies eher eine Trennung des Erdenkindes vom Vater zur Folge als ein inniges Verhältnis zu Ihm. Es wendet sich der Mensch in seinem Gebet nicht an den himmlischen Vater Selbst, sondern sucht durch Fürbitte sein Ziel zu erreichen, und dies beeinträchtigt immer das rechte Verhältnis zum Vater. Die geistigen Wesen, die euch Menschen betreuen, sind wohl von Gott erwählt zu diesem Amt, sie stehen euch auch mit aller geistigen Kraft zur Seite, hüten und beschützen euch und sind fortgesetzt nur für eure geistige Förderung bedacht, doch wer euch zum Schutz zugesellt ist, das ist vom Willen Gottes abhängig, denn ihr Menschen würdet nimmermehr die rechte Erkenntnis haben, welchem Wesen ihr euch anvertrauen müsset, um geistig zu reifen und für euer Seelenheil größten Nutzen zu ziehen. Wenn sich die Menschen auf Erden anmaßen, dem Richterspruch der ewigen Gottheit zuvorzukommen, wenn sie sich für berechtigt halten, heilig zu sprechen oder zu verdammen, so ist das gleichsam ein Vorgreifen dem göttlichen Richteramt.... es ist ein unwiderlegbar sein sollendes Zeugnis für einen ehrbaren, gottgefälligen Lebenswandel, dessen Beweis jedoch von seiten eines Menschen niemals erbracht werden kann.... Solange der Mensch auf Erden wandelt, ist er irrend, und sein Urteil wird daher auch nicht unantastbar sein. Wer sich nach außen den Anschein gibt, gottgefällig zu leben, dessen Inneres ist sehr oft noch weit davon entfernt, und ebenso wird sehr oft im Licht stehen ein im Erdenleben unbeachtet dahingegangener Mensch, dessen Innenleben rein und dessen Herz zur Liebe ward auf Erden. Und so sollen sich die Menschen nicht in falscher Erkenntnis ein Recht anmaßen, das ihnen nicht zukommt, denn es ist diese Heiligsprechung nicht von Segen für die Menschheit, vielmehr ein Irreführen derer, die die Wahrheit suchen....

Amen