• Terug

Bezorgdheid om en verering van het lichaam – De natuur voor zijn – Verouderen

Als het aardse leven zwaar wordt, zoek dan toevlucht tot Mij. Op moeilijke momenten wil Ik kracht en troost voor jullie zijn en wie met Mij gaat, zal al het moeilijke overwinnen. Maar het moet jullie gezegd worden, dat jullie zelf ook werkzaam moeten zijn, als jullie willen, dat Ik jullie zegen.

De natuur eist haar recht op en dus moeten jullie je schikken in de wetten van de natuur. Maar evenzo moeten jullie je, waar dat mogelijk is, oefenen om jezelf te overwinnen. En het leven zal jullie vaak voor de beslissing plaatsen of jullie het lichaam of de ziel ter wille willen zijn. En het lichaam zal het menige eisen en jullie zullen het hem toe willen staan, maar het voordeel voor de ziel is slechts gering, wanneer het lichaam vervulling vindt. Daarentegen zal de ziel buitengewoon veel winnen, als het lichaam afziet van wat hem bekoort.

Het allergrootste gevaar bestaat hierin, dat het lichaam het recht verleend wordt om de overhand te hebben. Dat er steeds alleen maar rekening mee gehouden wordt om het lichaam te behagen en dat het de voortdurende zorg van de mens is om hem te verzorgen. En dat de altijddurende verering van het lichaam voor hem reden is om de eigenlijke arbeid aan de ziel te verwaarlozen. En dit is voor de verzorging van het lichaam wel nuttig, maar nooit voor de ontwikkeling van de ziel. En eerstgenoemde is in verhouding tot de eigenlijke opdracht op aarde uiterst onbelangrijk. Het is dan ook zeer bedenkelijk dat de bezorgdheid om het lichamelijke welzijn overheersend is.

Laat jullie daarom nooit verleiden om vooruit te willen lopen op de natuur door te proberen te veranderen of tegen te houden wat zijn natuurlijke gang moet gaan. Beproef jullie macht. Ze zal ontoereikend zijn tegenover de bestaande natuurwetten. Maar waar het lichaam de weg van het verval gaat, daar zal de ziel rijpen en steeds volmaakter worden, om welke reden eerstgenoemde nu eenmaal in dezelfde mate moet vergaan, als waarin de ziel er naar streeft om geestelijk te leven. De ziel heeft als het ware in het uiterlijk goed gevormde lichaam een grote hindernis te overwinnen, omdat in de ziel de neiging naar wereld aanwezig is. Door de veelvuldig voorkomende prikkels worden aan de ziel grotere eisen gesteld bij het overwinnen van zichzelf.

Wie zijn lichaam veracht, maar daarentegen zorgzaam zijn ziel met geestelijke verzorging bedenkt, heeft de tijd op aarde goed benut. En hij zal zich ook puur uiterlijk goed voelen, omdat dit hem niet als enige nastrevenswaardig lijkt en hij daarom bedacht wordt met alles wat hij voor het leven nodig heeft. Want Ik bedenk Mijn kinderen op aarde zoals het nuttig voor ze is. Ik geef waar men graag afstand van doet, en ontzeg, waar al te zeer verlangend naar aardse goederen gestreefd wordt, omdat Ik niet wil dat er alleen aan het lichaam gedacht wordt, maar in de eerste plaats moet de ziel uit haar nood gered worden.

Amen

Sorge und Kult um den Körper.... Der Natur vorgreifen.... Altern....

So euch das Erdenleben schwer wird, flüchtet zu Mir.... Ich will euch Kraft und Trost sein in schwerer Stunde, und wer mit Mir wandelt, wird alles Schwere überwinden. Doch es sei euch gesagt, daß ihr auch selbst tätig sein müßt, wollet ihr, daß Ich euch segne.

Die Natur verlangt ihr Recht, und so müsset ihr euch den Gesetzen der Natur fügen, desgleichen müßt ihr aber auch euch in der Selbstüberwindung üben, wo es angängig ist. Und das Leben wird euch oft vor die Entscheidung stellen, ob ihr dem Körper oder der Seele zu Willen sein wollt. Und es wird der Körper manches fordern, und ihr werdet es ihm gewähren wollen, doch der Seele Nutzen ist nur gering, wenn dem Körper Erfüllung wird, dagegen wird die Seele ungemein gewinnen, wo der Körper Verzicht leistet auf das ihm Zusagende. Die allergrößte Gefahr besteht darin, daß dem Körper das Recht eingeräumt wird zu herrschen.... daß nur immer seiner Behaglichkeit Rechnung getragen wird und des Menschen Sorge ständig ist, ihn zu pflegen, und ein immerwährender Kult um ihn Anlaß ist, die eigentliche Arbeit an der Seele zu vernachlässigen, und (es = d. Hg.) ist dies wohl der Erhaltung des Leibes dienlich, nimmer aber der Gestaltung der Seele, und erstere ist im Verhältnis zur eigentlichen Erdenaufgabe äußerst unwichtig, das ist ernstlich zu bedenken, wo die Sorge um das körperliche Wohl vorherrschend ist. So lasset euch daher nimmer verleiten, der Natur vorgreifen zu wollen, indem ihr zu verändern oder aufzuhalten sucht, was seinen natürlichen Gang gehen muß. Erprobet eure Macht.... sie wird unzulänglich sein gegenüber den bestehenden Naturgesetzen.... doch wo der Körper den Weg des Verfalls geht, dort soll die Seele reifen und immer vollkommener werden, weshalb eben ersterer im selben Maße vergehen muß, wie die Seele geistig zu leben sich bestrebt. Es hat die Seele gleichsam in einem äußerlich wohlgebildeten Körper ein größeres Hindernis zu überwinden, da aller Hang zur Welt diesem innewohnt und an die Seele größere Anforderungen gestellt werden in Selbstüberwindung durch öftere Anreize der Welt. Wer seinen Körper verachtet, die Seele dagegen sorgsam bedenket mit geistiger Pflege, der hat die Erdenzeit wohl genützet, und er wird sich auch rein äußerlich wohl fühlen, da dieses ihm nicht als einzig-erstrebenswert erscheint und er sonach bedacht wird mit allem, was er zum Leben benötigt. Denn Ich bedenke Meine Kinder auf Erden, wie es ihnen dienlich ist.... Ich gebe, wo man gern entsagt, und versage, wo allzu verlangend nach irdischen Gütern getrachtet wird, weil Ich nicht will, daß der Körper allein bedacht wird, sondern die Seele zuerst aus ihrer Not gerettet werden soll....

Amen