• Terug

Toestand van de geest – Gedachten aan God hulp voor de zelfveredeling

De mensen letten niet op de toestand van hun geest als ze zich te midden van de dagelijkse zorgen bevinden. Ze wijden zich aan hun aardse arbeid en zijn er niet in het geringste op bedacht zich met de eeuwige godheid te verbinden. De verhouding van het kind tot de Vader kunnen ze daarom niet tot stand brengen en zo blijven ze gescheiden van de Vader in de hemel zolang ze zich al te zeer met hun aardse werkzaamheid bezighouden. De eenvoudigste oplossing zou te allen tijden zijn het zichzelf aanbevelen in de goddelijke genade. Ze zouden dan in zo grote mate scheppen en ook hun aardse werkzaamheid zou gezegend zijn door de Heer. Voor zover de gedachte aan God de levensweg begeleidt, is het mensenkind in een onnoemelijk gelukkige toestand, want met deze gedachte nemen bij hem ook de geestelijke krachten toe, die het mensenkind tot geestelijk bezig zijn aansporen en voor terugval in aardse interesses beschermen.

De mens begint de eigenlijke arbeid aan de ziel als hij zich in gedachten alleen maar met het goddelijke Wezen bezighoudt, als hij zich in zijn innerlijk de vraag stelt wat het doel van het leven op aarde is en in welke verhouding hij zelf tot de goddelijke Schepper staat. Dan heeft hij zich gewillig in de macht van goede geestelijke krachten gegeven die deze macht benutten en hunnerzijds alles aanwenden om de gedachten steeds dezelfde richting te laten behouden, dat ze zich onophoudelijk bezig houden met de oneindigheid en haar Schepper. Wie eenmaal zijn geest in zulke banen leidt, zal gelijktijdig ook zijn eigen wezen veranderen, want de gedachte aan God, waaraan altijd een afwenden van het aardse voorafgaat, zal op verklaarbare wijze een zelfverdeling tot gevolg hebben, wat ook weer een inwerking van hogere geestelijke wezens op de gevoel van de mensen is.

Maar de kracht zal de mens pas dan in alle volheid toegestuurd worden als zijn hart liefde geworden is, als het vanuit het bewustzijn van God niet anders kan dan liefde geven. Dan legt de mens steeds meer zijn kwade gewoonten af, hij vergeestelijkt zich steeds meer en des te groter zal de invloed van zijn geestelijke vrienden op zijn ziel zijn. Het streven van de mens is dan gemakkelijk als hij zich gewillig aan deze hem goed gezinde geestelijke kracht toevertrouwt. Wat hem aanvankelijk onnoemelijke moeite bezorgde, is voor hem nu een gemakkelijk werk geworden, welke hij opgewekt verricht.

Te weten welke opdracht God de mensen toebedacht heeft, en deze opdracht met het gehele hart te kunnen vervullen, is alleen al zo’n bewijs van goddelijke genade, dat de dankbaarheid hiervoor de mensen tot het ijverigste streven zal aanzetten. Want zonder weten door het leven op aarde gaan, heeft voor de ziel een moeilijke, niet bevredigende werkzaamheid tot gevolg. Zolang de verbinding met de Vader niet is gevonden, zijn de dagen op aarde nutteloos geleefd voor de eeuwigheid. Pas wanneer de liefde in de mens werkzaam is, bewust of onbewust, begint de mens op aarde werkelijk te leven. De geestelijke toestand zal vervolgens een helderdere zijn, hij zal beseffend alles rondom zich beschouwen, hij zal aan de fijne opwellingen van het hart toegeven en de innerlijke vrede zoeken en vinden in de gedachten aan de Schepper. Hij heeft het enige doel van het leven herkend en zoekt nu hem met ijver te vervullen. Hij bekijkt alles alleen nog maar vanuit het gezichtspunt van dit besef en laat zich gewillig door boven leiden, door de van God toegezonden helpende kracht en zijn weg moet hem nu veilig leiden, het eeuwige vaderland en zijn goddelijke Vader tegemoet.

Amen

Estado espiritual.... Los pensamientos de Dios ayudan para el ennoblecimiento de uno mismo

Las personas no prestan atención a su estado espiritual cuando se encuentren en medio de las preocupaciones diarias. Realizan su trabajo terrenal y no están en lo más mínimo preocupados por conectarse con la Deidad eterna. Por lo tanto, no pueden establecer la relación entre el hijo y el Padre, por lo que permanecen separados del Padre en el cielo mientras se mueven demasiado en la actividad terrenal.

La solución más sencilla sería recomendarse a la gracia divina uno mismo en todo momento.... Entonces sacarían en una cantidad tan grande, y su actividad terrenal también sería bendecida por el Señor. Si el pensamiento de Dios acompaña el camino de la vida, el niño de la tierra se encuentra en una situación indescriptiblemente feliz, porque con este pensamiento también recibe las fuerzas espirituales que estimulan al niño de la tierra a la actividad espiritual y lo protegen contra la recaída en intereses completamente terrenales. El verdadero trabajo en el alma comienza cuando una persona solo se ocupa de pensar en el ser divino.... cuando pone la pregunta en su interior, cuál es el propósito de la vida terrenal y en qué relación se encuentra con el Creador divino. Entonces se ha entregado voluntariamente al poder de los buenos seres espirituales, quienes ahora usan este poder y a su vez aplican todo para mantener los pensamientos siempre en la misma dirección.... de modo que estén incesantemente ocupados por el infinito y su Creador.

Quien dirige una vez su espíritu en tal camino, también cambiará su propio ser al mismo tiempo, porque el pensamiento de Dios.... que siempre está precedido de un alejamiento de lo terrenal, resultará explicablemente en un auto ennoblecimiento, lo cual a su vez es también un efecto de los seres espirituales superiores a la mente del hombre.... Pero la fuerza solo llegará al ser humano en abundancia cuando su corazón se haya convertido en amor.... cuando desde la conciencia de Dios no puede más, que dar amor.... entonces el ser humano se deshace cada vez más de sus malos hábitos, se espiritualiza cada vez más, y mayor será la influencia de sus amigos espirituales en su alma. El esfuerzo del ser humano es entonces fácil, si se entrega voluntariamente a este poder espiritual bien intencionado....

Lo que al principio le causa problemas indescriptibles ahora se ha convertido en un trabajo fácil para él, que cumple felizmente. Saber la tarea que Dios ha destinado al hombre y cumplirla con todo corazón ya es por si solo es una de esas pruebas de la gracia de Dios, que la gratitud por ella llevará al hombre al esfuerzo más ardiente. Porque pasar por la vida terrenal sin conocimiento hace que esta vida terrenal sea más difícil, una actividad que no es satisfactoria para el alma.

Mientras que no se haya encontrado la conexión con el Padre, los días terrenales son vividos inútilmente por la eternidad. Sólo cuando el amor está activo en el hombre, consciente o inconscientemente, el hombre comienza a vivir verdaderamente en la tierra. El estado espiritual entonces será iluminado, mirará todo lo que le rodea, sabiendo, cederá a los finos movimientos del corazón y buscará y encontrará la paz interior en el pensamiento de su Creador....

Él ha reconocido el propósito de la vida y ahora está ansioso por cumplirlo.... Él solo mira todo desde el punto de vista de este reconocimiento y se deja guiar voluntariamente desde arriba.... del ayudante enviado por Dios al hombre.... Y su camino ahora debe conducirlo con seguridad, hacia su hogar eterno y su divino Padre....

Amén