• Terug

Strijd van het leven die nodig is voor het rijpen van de ziel – Zielen, die zich belichamen willen

Zoals je bidt, zal je vervulling geschieden, want je geest is gewillig. En alles wat je op aarde voor de Heer begint, zal veelvuldig gezegend zijn, want de Heer is met allen die voor Hem zijn. En zo krijg je vandaag opnieuw de bewijzen van Zijn genade doordat wij Zijn opdracht uitvoeren en jou onderwijzen.

In de meest naaste omgeving van de mensen houden zich de zielen op die op belichaming wachten. Zij zijn niet voleindigd, en hun verlangen, de weg op aarde te kunnen gaan, is begrijpelijk. Zij hopen immers door deze belichaming op de bevrijding, de verlossing uit de materie. Zij geloven niet de menselijke vorm als zeer drukkend te ervaren en hun kracht schatten ze hoog genoeg in om alle weerstand op aarde te kunnen overwinnen, hoewel zij weten dat zij tijdens het leven op aarde met moeilijkheden te kampen hebben, zowel geestelijk als ook lichamelijk. Met heel hun wil gaan zij echter toch deze strijd aan, het is het immers waard om voor de eeuwigheid de laatste mogelijkheid optimaal te benutten.

Bleef nu de mensen de strijd van het leven op aarde bespaard, dan was de belichaming volledig doelloos, omdat de ziel in dezelfde gesteldheid zou blijven als bij zijn intrede in het lichaam, omdat een bestaan op aarde zonder strijd geen innerlijke rijping tot stand brengt. Door de weerstand moet de ziel sterker worden, een onverschillig ‘over zich heen laten komen’ zou de ziel immers alleen maar zwak laten worden en aan de beïnvloeding van lagere machten blootstellen. Alleen de voortdurende strijd kan opwaarts voeren en daarom is het gevaar, dat in het rustige aardse leven ligt, te groot.

Iedere ziel heeft ook de behoefte de toestand van lijden, die haar niet bevalt, zo spoedig mogelijk weer te verhelpen en zal daarom ook zonder te rusten werkzaam zijn. Wendt ze echter deze energie alleen maar aan voor aardse doelen, dat wil zeggen, tracht ze voor haar lichaam alleen maar het onaangename te verminderen, dan blijft ze verder in duisternis van geest. Hecht zij echter de grootste waarde aan het verminderen van geestelijke hindernissen, werkt ze onophoudelijk aan haar zielenheil en laat ze alle streven op aarde alleen maar dit doel gelden, dan zal het spoedig helder licht in haar worden.

Haar toestand zal steeds vrijer zijn, de kracht van haar arbeid zal toenemen, en ze zal nu eveneens het aardse leven, zonder het gebruik van bijzondere kracht, de baas kunnen worden, want de Vader in de hemel verzekert Zijn kind op aarde van de zorg om het aardse welzijn als diens streven enkel en alleen de ontwikkeling van zijn ziel geldt. Daarom is de ijverige arbeid aan zich zelf onbeschrijfelijk waardevol.

Wie tegen zijn begeerten strijdt, wie zich oefent in zachtmoedigheid en geduld, wie zijn naasten liefde schenkt en zich steeds inspant in alles Gods wil te vervullen, blijft onafgebroken in de genade van God. En in de genade van God te leven, betekent zich zonder zorgen aan Hem te kunnen overgeven, altijd door Hem, de goddelijke Vader, verzorgd te worden en zonder angst en zorgen iedere dag tegemoet te kunnen zien, beschermd te zijn tegen alle gevaren voor het lichaam en de ziel en voortdurend versterkt te worden voor de voor hem op aarde vastgestelde werkzaamheid, die zowel het lichaam als de ziel geldt.

Wanneer zo’n mate van genade voor de mensen toegankelijk is, dan kan hij zonder zorgen door het leven op aarde gaan, steeds alleen maar dit indachtig dat hij deze schenking van goddelijke liefde niet vergooit, maar zich in deze altijd waardig bewijst te zijn. Dat hij de arbeid aan zijn ziel niet veronachtzaamt doordat hij zich wijdt aan wereldse interesses, en dat hij nooit het gebed vergeet, dat hem altijd weer bescherming verleent tegen de verzoekingen van de wereld. Zo heeft de mens het alleen maar nodig te overdenken dat hij het kind van de Schepper is, dan zal hij vertrouwen vatten op Hem als zijn Vader en innig bidden. En zijn gebed zal verhoord worden.

Amen

Lutas de vida necessárias para amadurecer a alma.... Almas que querem personificar-se....

Assim que rezares, serás realizado, pois o teu espírito está disposto a.... E tudo o que você começa na terra para o Senhor será abençoado muitas vezes, pois o Senhor está com todos os que são para Ele. E assim as provas de Sua graça vos são enviadas hoje novamente, enquanto cumprimos Sua ordem e vos instruímos.

As almas que esperam a encarnação habitam nas imediações do ser humano. Eles estão inacabados, e seu desejo de poder percorrer o caminho na Terra é compreensível, pois eles esperam a libertação dessa encarnação, a libertação da matéria. Eles acreditam que a forma como ser humano não é tão opressiva e valorizam muito as suas forças para poderem vencer toda a resistência na Terra, embora saibam que têm de lutar com dificuldades na vida terrena, tanto espiritual como fisicamente. Mas eles, no entanto, assumem esta luta com plena vontade, já que é importante esgotar a última possibilidade para a eternidade. Se o ser humano fosse poupado das lutas da vida terrena, a encarnação seria completamente inútil, pois a alma permaneceria na mesma condição em que entrou no corpo, pois uma existência terrena sem luta não traz maturidade interior. A alma tem que se fortalecer contra as resistências, mas um alívio indiferente só deixaria a alma ficar fraca e ser exposta à influência de poderes inferiores. Só uma luta constante pode levar ao aumento e, por isso, o perigo que reside na vida calma e terrena é demasiado grande.... Cada alma também tem a necessidade de remediar o seu desconfortável estado de sofrimento o mais rapidamente possível e, por isso, também estará inquieta e activa. Mas se apenas dedicar esta energia a fins terrestres, ou seja, se apenas procurar reduzir o incómodo do corpo, continuará a permanecer na escuridão do espírito.... Se, no entanto, der a maior importância à redução dos obstáculos espirituais, se trabalhar continuamente na salvação da sua alma e apenas dedicar todo o seu esforço na Terra a este objectivo, em breve se tornará uma luz brilhante.... O seu estado será cada vez mais livre, a força para o seu trabalho aumentará e ela agora também poderá dominar a vida terrena, mas sem usar força especial, pois o Pai no céu assegura ao seu filho terreno os cuidados para o seu bem-estar terreno, portanto o seu esforço só se aplica ao avanço da sua alma. Portanto, indescritivelmente valioso é o trabalho diligente em si mesmo.... Quem luta contra os seus desejos, quem pratica a doçura e a paciência, quem dá amor ao próximo e se esforça sempre por cumprir a vontade de Deus em tudo, permanece constantemente na graça de Deus.... e viver na graça de Deus significa poder dedicar-se a Ele sem preocupações, ser sempre cuidado por Ele, o Pai divino, e poder ansiar todos os dias sem medo e preocupação, ser protegido em todos os perigos do corpo e da alma e ser fortalecido uma e outra vez para a sua atividade intencional na Terra, que se aplica tanto ao corpo como à alma. Se uma tal medida de graça é acessível ao ser humano, ele pode passar pela vida terrena sem se preocupar, apenas lembre-se sempre de que ele não deve perder esta devoção do amor divino, mas sempre provar ser digno dela.... que ele não deve negligenciar o trabalho em sua alma, voltando-se para os interesses mundanos e que ele nunca deve esquecer de rezar, o que sempre lhe dá proteção contra as tentações do mundo. Assim, o ser humano só precisa considerar que é filho do Criador, então ele confiará Nele como seu Pai e orará intimamente.... e a sua oração será ouvida....

Amém