• Terug

Lot - Vrije wil

De mens die zich verzet tegen het ontvangen van het Woord van God, zal lang in de duisternis van geest blijven. Want toen Ik dit aan de mensen op aarde predikte, ontvingen ze het licht uit de hemelen. Maar nu is de tijd veel slechter geworden. Er is bijna geen mens op aarde aan wie de ware leer niet geboden wordt en toch sluiten de meesten hun hart en oren voor deze leer en kunnen ze alleen maar over ongeremd levensgenot spreken. En daarom blijft Mijn leer voor hen zo ver verwijderd en zo onbegrijpelijk, omdat de minste verwijzing naar inperking van hun levensgenot hen onwillig maakt en ze daarom maar al te graag alles willen afwijzen en ontkennen.

Maar nu heeft ook de goddelijke macht haar middelen. Want ze blijft altijd op hetzelfde doel gericht en daarom wil ze geen enkel mensenkind aan zijn zelfgekozen lot overlaten. Dat noemen de mensen weliswaar dwangmaatregelen, die de verlangens die hen bekoren, volledig tegenwerken en die zodoende de vrije wil niet zonder meer respecteren, maar ze moeten toch overwegen in hoeverre ze dit alles wat ze nu als dwang ondervinden, aan zichzelf toe te schrijven hebben en hoe gemakkelijk ze hier ook met een beetje goede wil aan kunnen ontkomen.

Ze zouden steeds in dezelfde verhouding kunnen blijven van een kind tot de Vader die hen toch ook alle genoegens zou willen bereiden en wiens hardheid ze nooit zouden ondervinden zolang ze zich innig bij de Vader zouden willen aansluiten en innige liefde hen beiden verbindt. Zo is ook de hemelse Vader werkzaam en Hij houdt alle kwade, bedrukkende en kwellende dingen ver van de zijnen die Hem liefhebben. En Hij gebruikt deze middelen alleen wanneer deze verhouding een slag te verduren heeft gekregen en het mensenkind nu tegen de voorschriften van de Vader in handelt, terwijl de Vader hem toch liefheeft en hem alles zou willen geven wat het hart van het kind blij maakt.

De zegeningen van het geloof en van de liefde komen ieder kind toe. Wanneer ze deze zegeningen niet aannemen, er zelfs duidelijk zichtbaar tegenin handelen en ze minachten, dan moeten er als tegenmaatregelen al die dingen over de mensen op aarde komen, die dan als dwang ervaren worden. Dan gelooft de mens dat hij helemaal onvrij in de schepping is geplaatst en hij heeft alles slechts aan zichzelf toe te schrijven en aan zijn verharde hart.

En daarom komen juist deze mensen als eerste in de verzoeking zich aan de verantwoordelijkheid te onttrekken, steeds met de goede verontschuldiging dat ze alles gedwongen moeten uitvoeren, wat echter steeds alleen maar de effecten zijn van hun voormalige verkeerde handelen. Aan elke mens is de mogelijkheid gegeven ook vrij een andere weg te kiezen dan men bewandeld heeft of bewandelt. Wie houdt hem daarin tegen? Maar hij is precies deze weg ingeslagen omdat hij deze voor juist hield. En zo zal ook de uitwerking van zijn handelen steeds zo zijn, zoals het de wens en de wil van de mens was.

Als hij dan heeft ingezien dat het resultaat anders is dan hij het wilde, dan zou hij zijn schuld aan zijn vermeende mislukking aan een andere macht willen toeschrijven, om zichzelf maar niet als de veroorzaker ervan te hoeven beschouwen. Wie zich inspant in zichzelf het uitgangspunt te zoeken van alle gebeuren dat hem aangaat, die zal zeer snel een andere mening krijgen over het lot.

De wegen die de mens moet gaan, zijn weliswaar voor hem uitgestippeld, maar toch wordt alle handelen vrij aan hem zelf overgelaten, zodat iedere mens in elke levenssituatie voor zichzelf resp. voor zijn ziel de juiste voeding kan halen, die hem verzekert van geestelijke verheffing. En zo zal geen enkele gebeurtenis op enigerlei wijze hinderlijk voor de ziel hoeven te zijn, maar de mens zal er steeds toe bijdragen of een gebeurtenis een gunstige of ongunstige invloed op de ziel heeft. En zodoende kan de mens nooit de graad van rijpheid van zijn ziel afhankelijk willen maken van de levenssituatie die hem toegewezen is. Want die is op zich niet in het minst doorslaggevend voor wat de mens in het diepst van zijn hart denkt, voelt en wil.

Alleen het denken, voelen en willen van de mens brengt de rijping van de ziel tot stand. Alle omstandigheden die hem omgeven zijn echter alleen geschikt om het denken, voelen en willen tot de hoogste ontplooiing te brengen, opdat de mens juist vrij kan beslissen. Maar niet opdat de mens gedwongen zou zijn anders te handelen dan zijn wil hem voorschrijft. Dit kan wel toegepast worden bij zuiver aardse bezigheden, maar dit kan nooit toegepast worden op het innerlijke leven dat elke mens naar eigen believen kan vormgeven. Alleen moet hij zelf dan ook de gevolgen dragen, wanneer zijn denken, voelen en willen tegen de goddelijke ordening indruisen. Want daarvoor gaf God de mensen het verstand, zodat ze het kunnen inzien. En Hij geeft steeds weer wenken, wanneer het mensenkind dreigt te verdwalen.

Amen

Destiny.... Free Will....

Qualquer um que se recusar a ouvir a Palavra de Deus permanecerá em longas trevas espirituais, pois quando eu preguei isto às pessoas na Terra, elas receberam luz dos céus. Mas agora o tempo tornou-se muito pior.... Quase não há pessoa na Terra que não seja oferecida o verdadeiro ensinamento, e ainda assim a maioria fecha seus corações e ouvidos a esse ensinamento e só sabe falar sobre o gozo desinibido da vida. E é por isso que Meu ensinamento permanece tão distante e incompreensível para eles, porque o menor indício de uma restrição de seu gozo da vida os faz não querer e querer rejeitar e negar tudo. Mas o poder divino também tem os seus meios, pois só persegue sempre o mesmo fim e, portanto, não quer abandonar nenhuma criança terrena ao seu destino escolhido. Embora as pessoas chamem a isto medidas coercivas que contrariam completamente o desejo que lhes apela, e por isso não reconhecem de todo o coração o livre arbítrio.... Mas eles devem, no entanto, considerar até que ponto têm de culpar a si próprios por tudo o que agora sentem como compulsão, e quão facilmente também podem escapar dela com apenas alguma boa vontade. Eles poderiam sempre permanecer na mesma relação que uma criança com seu pai, que afinal só quer dar-lhes todo o conforto e cuja dureza nunca sentiriam enquanto quisessem estar intimamente ligados ao pai e o amor íntimo os une a ambos. O Pai celeste também age assim e afasta de Seus filhos todo mal, opressão e tormento, que O amam e detestam toda injustiça, e só aplica esses meios quando essa relação sofreu um golpe e o filho terreno agora age contra as instruções do Pai, que ainda assim o ama e gostaria de lhe dar tudo o que encanta o coração da criança. Toda criança tem direito às bênçãos da fé e do amor, se não as aceita, se age contra elas e as desconsidera, então tudo deve vir sobre o ser humano terreno como uma contramedida, que é então sentida como compulsão.... Então o ser humano acredita ter sido colocado na criação de uma forma totalmente despropositada.... e tem apenas a si próprio a culpa e o seu coração endurecido. E assim são precisamente estas pessoas que mais provavelmente cairão em tentação de se absolverem da responsabilidade, sempre com a boa desculpa de serem obrigadas a levar a cabo tudo, que, no entanto, são sempre apenas os efeitos das suas anteriores acções erradas. A cada ser humano é dada a oportunidade de escolher livremente também um caminho diferente do que ele fez ou está fazendo.... quem o está impedindo de fazer isso? Mas ele escolheu precisamente este caminho porque pensou que era bom, e assim o efeito das suas acções será sempre como era o desejo e a vontade do ser humano.... Se ele então percebeu que o sucesso é diferente do que ele queria, então ele agora gostaria de culpar outro poder pelo seu suposto fracasso para não ter que se reconhecer como o autor do mesmo. Quem fizer um esforço para procurar em si mesmo o ponto de partida de todos os acontecimentos que lhe dizem respeito, muito em breve terá uma opinião diferente sobre o "destino". Embora os caminhos que ele tem de tomar estejam marcados para ele, toda a acção lhe é deixada livremente, para que todos possam ir buscar o alimento certo para si ou para a sua alma em cada situação da vida, o que garantirá a sua ascensão espiritual. E assim nenhum evento na vida terá de ser de alguma forma obstrutivo para a alma.... mas o ser humano contribuirá sempre para que cada acontecimento tenha uma influência favorável ou desfavorável sobre a.... alma e, portanto, o ser humano nunca poderá querer fazer depender o grau de maturidade da sua alma da situação da vida que lhe é atribuída, o que por si só não é o menos decisivo para o que o ser humano no seu íntimo pensa.... feel.... e wants.... Só o pensar, o sentir e o querer do ser humano trazem a maturação da alma, mas todas as circunstâncias que o rodeiam só são capazes de trazer o pensar, o sentir e o querer ao mais alto desenvolvimento, para que o ser humano possa decidir livremente..... Mas não que o ser humano seja forçado a agir de forma diferente do que a sua vontade prescreve. Isso certamente pode ser aplicado à atividade puramente terrena, mas nunca à vida interior, que cada ser humano pode formar a seu próprio critério. A única diferença é que ele tem que suportar as consequências, mesmo que seu pensamento, sentimento e desejo viole a ordem divina. Pois Deus deu às pessoas o intelecto para que pudessem reconhecer.... e de novo e de novo para dar dicas onde a criança terrestre ameaça se desviar....

Amém