• Terug

Dood in de Heer - Rouw - Arme zielen - Gebed

Het is een zalige dood om te ontslapen in de Heer en in het hiernamaals te ontwaken in een overvloed van licht. Wat jullie in het leven beschoren is, zal veel gemakkelijker te dragen zijn, wanneer jullie het aannemen met het oog op de eeuwigheid. Want dan leven jullie als het ware alleen daarvoor. Weet ook dat al het lijden, wanneer jullie dit aan de eeuwigheid afmeten, in korte tijd een einde kent, maar dat jullie een eeuwigheid lang van de vruchten van dit lijden mogen genieten. Laat dit jullie steeds tot troost dienen, dat jullie einde zalig kan zijn en het binnengaan in het hemelse rijk nog veel zaliger.

Jullie begraven jullie doden en wenen om hen en toch zou deze dag voor jullie een dag van innerlijke vreugde moeten zijn, wanneer jullie bedenken dat de ziel dit aardse leven toch heeft ingeruild voor een veel mooier leven. En dat de mens zich van alle lijden ontdaan heeft en nu onbezwaard en verlost van alle lijden een nieuw leven binnengaat, dat qua schoonheid en geluk al het aardse overtreft. Waarom willen jullie dan rouwen?

Probeer dus reeds op aarde dit lot in het hiernamaals te verwerven. Probeer jullie los te maken van alles wat jullie aan de wereld bindt, en jullie zullen gemakkelijk van deze aarde kunnen scheiden. Maar degene die de aarde te zeer liefheeft, zal ook het scheiden van de aarde zeer zwaar vallen. Hij wil zich niet losmaken van de goederen van deze wereld. Zijn hart hangt al te zeer aan het aardse. En deze mens vindt ook aan gene zijde geen voor hem voorbereide plaats waar hij het goede leven van de aarde kan voortzetten. Hij heeft in het aardse leven nagelaten hiervoor te werken en hij moet nu gedurende lange tijd dienen, vooraleer hij de gelukzaligheid in het hiernamaals waardig is.

Daar heeft de mens dan het recht om te rouwen om deze ziel. Echter niet omdat ze van de aarde is heengegaan, maar alleen omdat de ziel nu onuitsprekelijk moet lijden om deel te krijgen aan datgene wat ze op aarde had moeten verwerven.

Bid voor deze ziel. Geef haar door het gebed jullie kracht, die ze zo dringend nodig heeft. Wie deze ziel echt liefheeft, zal in staat zijn haar te redden door deze liefde. Want de liefde zal onophoudelijk werkzaam zijn voor zulke arme zielen, die hun leven niet goed onderkenden en nu gebrek moeten lijden totdat ze verlost zijn van hun schuld. De zorg van de Heer gaat onophoudelijk naar jullie uit. Laat dan ook jullie zorg toekomen aan degenen die jullie van harte dankbaar zijn voor elke hulpverlening. Bedenk dat ook zij dwalend waren, die, op de goede weg geleid, vechten en strijden om uiteindelijk ook het rijk van het licht te bereiken. Maar jullie die nog over de aarde gaan, gebruik deze tijd wijs en verlang steeds alleen naar de Heer, opdat jullie de dood niet zullen smaken, maar voor eeuwig zullen leven.

Amen

Tod im Herrn.... Trauer.... Arme Seelen - Gebet....

Ein seliger Tod ist, einzuschlafen im Herrn und zu erwachen im Jenseits in Lichtfülle.... Was euch im Leben beschieden ist, wird sich viel leichter ertragen lassen, wenn ihr es annehmet im Hinblick auf die Ewigkeit, denn ihr lebet dann gleichsam nur für diese.... auch wisset, daß allem Leid ein Ende gesetzt ist in kurzer Zeit, wenn ihr diese an der Ewigkeit messet.... ihr aber eine Ewigkeit hindurch die Früchte dieses Leides genießen dürft. Und so soll euch immer dies zum Trost gereichen, daß euer Ende ein seliges sein kann und noch weit seliger dann das Eingehen in das himmlische Reich. So begrabet ihr eure Toten und weinet um sie, und doch müßte dieser Tag für euch ein Tag innerer Freude sein, wenn ihr bedenket, daß die Seele ja nur dieses Erdenleben mit einem weit schöneren vertauscht hat, daß der Mensch alles Leid von sich gestreift hat und nun unbeschwert und erlöst von allem Leid in ein neues Leben eingeht, das an Schönheit und Glück alles Irdische überstrahlt.... Weshalb wollt ihr dann trauern? So suchet, euch ein solches Los im Jenseits schon auf Erden zu erringen, suchet euch zu lösen von allem, was euch an die Welt fesselt, und ihr werdet leicht von dieser Erde scheiden können.... Doch wer die Erde zu sehr liebt, dem wird auch das Scheiden von dieser sehr schwerfallen.... er will sich von den Gütern dieser Welt nicht trennen, sein Herz hängt allzusehr am Irdischen. Und dieser Mensch findet auch drüben keine für ihn vorbereitete Stätte, wo er das Wohlleben der Erde fortsetzen kann. Er hat versäumt, im Erdenleben für ein solches zu arbeiten, und muß nun lange Zeit hindurch dienen, ehe er würdig ist der Glückseligkeit im Jenseits. Dort hat dann der Mensch das Recht, zu trauern um eine solche Seele.... nicht aber, daß sie von der Erde geschieden ist, sondern nur, daß sich die Seele nun unsagbar quälen muß, um teilhaftig zu werden dessen, was sie auf Erden sich erwerben sollte.... Für diese Seele betet.... gebt ihnen eure Kraft durch das Gebet, deren sie so dringend benötigen.... Wer solche Seele wahrhaft liebt, wird sie zu erretten vermögen durch diese Liebe, denn die Liebe wird unausgesetzt tätig sein für solche arme Seelen, die ihr Leben nicht recht erkannten und nun darben müssen, bis sie erlöst sind von ihrer Schuld. Des Herrn Fürsorge gilt euch unausgesetzt, so laßt auch eure Fürsorge denen zukommen, die euch von Herzen dankbar sind für jede Hilfeleistung.... bedenket, daß auch sie Irrende waren, die, auf den rechten Weg geführt, ringen und kämpfen, um endlich auch in das Reich des Lichtes zu gelangen.... Doch ihr, die ihr noch auf Erden wandelt, nützet diese Zeit weise und verlanget nur immer nach dem Herrn, auf daß ihr den Tod nicht schmecket, sondern leben werdet in Ewigkeit....

Amen