Als je voor de jouwen de weg wilt vergemakkelijken, is een wenk naar de liefde en zorg van de Heer vaak al voldoende en ze zullen inzien dat er niets gebeurt zonder wijze bedoeling. Want waar het hart zal uitrusten van de beslommeringen en zich naar Hem toewendt, geeft de mildheid van de hemelse Vader steeds weer blije momenten. Toch blijven dergelijke gebeurtenissen vaak onopgemerkt.
Zolang hij in nood is, denkt de mens aan een hoger wezen. Maar in zorgeloze dagen denkt hij er niet aan. En daarom moet er steeds weer lijden over de mensen toegelaten worden, want de zorg van de Heer gaat niet uit naar de tijd op aarde, maar naar de gehele eeuwigheid. Laat jullie daarom nooit ontmoedigen. Als jullie de waarde van dit lijden voor jullie ziel zouden kennen, dan zouden jullie het graag op jullie nemen, want het is maar gering in vergelijking met de heerlijkheid die jullie wacht.
Gezegend zij het moment dat jullie het inzicht brengt. En gezegend zij de dag waarop jullie van ganser harte de weg naar de Vader vinden. Eindeloos lang is de weg die jullie moesten gaan tot jullie het huidige moment bereikten. Maar willen jullie zo dicht bij het doel beginnen wankelen? Willen jullie dat jullie vergeefs tot hier hebben geworsteld? Willen jullie deze eindeloos lange weg nogmaals afleggen?
Het lichaam dat jullie dragen, herkennen jullie niet als dat wat het is: als een genade waar jullie zelf om gevraagd hebben en die jullie geschonken werd. Zo zullen jullie op aarde ook nooit kunnen vatten welke ongeëvenaarde tijd van genade jullie gegund is, waar jullie, wanneer jullie slechts willen en jullie helemaal naar de Heer toewenden, schat na schat kunnen verzamelen voor het hiernamaals, voor het eeuwige leven.
Er komen jullie mensen zo ongelooflijk veel aanmaningen en waarschuwingen toe. De Heer is er onophoudelijk mee begaan het denken van de mens op de eeuwigheid te richten. Wanneer deze mens echter alles stug afwijst, wanneer hij volhardend alleen de wereld achterna loopt en hierin de vervulling van zijn wensen vindt, hoe moet de mentaliteit van de mens dan gebroken en in de juiste richting gewezen worden?
Dit is niet anders mogelijk dan door lijden en dit steeds zwaarder, naarmate de ziel hardnekkiger in weerstand volhardt. Ja, het moet zelfs zo ver gaan dat de mensen geneigd zijn het geloof aan God volledig te verliezen. Want vaak kan de mens zich pas tot de vaste wil vermannen, wanneer hij het diepst gevallen is. Wanneer hij niet meer verder de diepte in kan, dan komt het verlangen naar de hoogte dubbel zo sterk en dan klampt de mens zich weer vast aan iets buiten dat wat begrijpelijk voor hem is. Hij probeert in contact te komen met deze kracht waar hij een vermoeden en een voorgevoel van heeft.
Hij zal niet zonder hulp gelaten worden. Maar hij moest eerst deze weg afleggen, aangezien hij zich uit eigen kracht zonder geloof en genade niet naar boven kon ontwikkelen. In diepe nood moest hij eerst met moeite innerlijk om deze kracht strijden en vragen. Zo ondervindt deze mens een totale omvorming van heel zijn denken en dit brengt hem de grootste zegen.
Waar de mens zich echter slechts oppervlakkig met de gedachten aan een hiernamaals bezighoudt, daar zullen deze gedachten ook nooit diep in het hart kunnen wortelen. En een mens van wie het denken lauw en onverschillig is, is er veel slechter aan toe. De genaden van de Heer gaan ongemerkt aan hem voorbij. Ook dan is het lijden weer nodig om dit mensenkind in een serieuze richting te laten denken.
En zo zal het lijden steeds zegen brengen aan talloze mensenkinderen, want niets is voor de ziel schadelijker dan een werkeloze toestand die zich over vele jaren uitstrekt en waardoor de genadetijd van de belichaming aanzienlijk verkort wordt. Want de tijd van het trage erop los leven zonder werk aan de ziel is voor deze mensen een volledig verloren tijd.
En jullie tijd op aarde is ook nutteloos geleefd als jullie het lijden willen ontwijken en als jullie je niet uit innerlijke beweging met de hemelse Vader verenigen en jullie je door gebed en innige verbinding met Hem aan de genadebron laven en zo de hoogte bereiken, die jullie moeten nastreven. Wie dit met heel zijn hart begrepen heeft, zal niet meer door het lijden bedrukt worden. Want hij draagt het dan gewillig voor de Heer en Heiland, de goddelijke Verlosser van de mensheid.
Amen
VertalerSe você quer tornar os caminhos mais fáceis para os seus, muitas vezes apenas uma dica do amor e cuidado do Senhor é suficiente e eles vão reconhecer que tudo o que acontece não é sem um propósito sábio.... Pois a clemência do Pai celestial sempre dá horas alegres onde o coração deve se recuperar das dificuldades e voltar-se para Ele. No entanto, tais eventos são frequentemente desconsiderados.... O ser humano pensa em um ser superior enquanto estiver na adversidade, mas não em dias despreocupados, e por isso o sofrimento tem que ser sempre permitido às pessoas, pois o cuidado do Senhor não se aplica ao tempo terreno, mas a toda a eternidade.... Portanto, nunca se deixem deprimir. Se você sabia o valor de tal sofrimento para as suas almas.... de bom grado os levareis sobre vós mesmos, pois são apenas minúsculos em comparação com a glória que vos espera. Bendita é a hora que te traz reconhecimento.... e bendito é o dia em que encontras o teu caminho completamente no teu coração para o Pai celestial.... Endlessly long is the path you had to travel until you reached this time.... but do you want to waver so close to the goal.... do you want to have struggled through to here in vain, do you want to travel this endlessly long path mais uma vez....? Não se reconhece o corpo que se transporta pelo que é.... como uma graça que vós próprios pedistes e que vos foi concedida.... Assim você nunca será capaz de compreender na terra que um tempo de graça sem paralelo é concedido a você.... onde você pode coletar tesouros sobre tesouros para o além, para a vida eterna.... se apenas você quiser e se voltar totalmente para o Senhor. Vocês, humanos, recebem tantas admoestações e advertências inacreditáveis.... o Senhor esforça-se constantemente para virar a mente do ser humano para a eternidade.... mas se ele rejeita persistentemente tudo.... se ele apenas persegue persistentemente o mundo e encontra nele a realização dos seus desejos...., como é que a mente do ser humano deve ser dobrada e correctamente dirigida....? Isto não é possível de outra forma senão através do sofrimento, e isto torna-se cada vez mais difícil quanto mais teimosamente a alma permanece em defesa. Sim, deve mesmo ir tão longe que as pessoas estão inclinadas a perder completamente a fé em Deus. Para o ser humano muitas vezes só pode reunir uma vontade firme quando ele tomou a mais profunda queda.... Quando já não pode descer mais, então o desejo pela altura vem duplamente forte, e então o ser humano agarra-se novamente a algo fora do que é compreensível para ele.... Ele procura entrar em contato com esse poder, que ele suspeita e antecipa.... Ele não vai ficar sem ajuda.... Mas ele primeiro teve que percorrer este caminho, já que não podia se desenvolver para cima por suas próprias forças, sem fé e graça.... ele primeiro teve que ganhar interiormente e pedir essa força em profunda adversidade.... Assim, tal pessoa experimenta uma transformação total de todo o seu pensamento e isso traz-lhe a maior bênção; onde, por outro lado, uma pessoa está apenas superficialmente preocupada com os pensamentos do além, estes nunca serão capazes de criar raízes no fundo do seu coração.... e uma pessoa cujo pensamento é morno e indiferente está muito pior, as bênçãos do Senhor passam por ele sem deixar rasto.... mesmo assim o sofrimento é necessário novamente para voltar uma criança tão humana para uma direção séria do pensamento.... E assim o sofrimento permanecerá sempre como o doador de bênçãos para inúmeras crianças terrenas, pois nada é mais prejudicial à alma do que um estado ocioso que se estende por muitos anos e assim o tempo de graça da encarnação é consideravelmente encurtado, porque o tempo de vida ociosa sem trabalho na alma é completamente perdido para essa pessoa. E se quiserdes escapar ao sofrimento, o vosso tempo na terra também terá sido vivido em vão se não vos unirdes ao Pai celestial por impulso interior e vos refrescardes através da oração e do contacto íntimo com Ele na fonte da graça e assim alcançardes a altura pela qual deveis lutar.... Qualquer um que tenha compreendido isto com todo o seu coração não será mais oprimido pelo sofrimento, pois então ele o suportará de boa vontade para o Senhor e Salvador, o divino Redentor da humanidade....
Amém
Vertaler