• Terug

Kennisgeving ter verklaring van 0410

De gang over de aarde is niets anders dan een overgang naar de eeuwige regionen en het is steeds de mens zelf die zijn toestand in die regionen bepaalt. Als hij zijn leven geleid heeft in een voortdurend streven naar geestelijk goed, dan hoeft hij nooit meer te vrezen dat het leven aan gene zijde voor hem een belastende uitwerking heeft. Hij zal het uur van de dood nooit hoeven te vrezen en hij zal het aardse dal slechts verlaten om het te verruilen voor hemelse velden die hem onvergelijkelijk lieflijk zullen toeschijnen. Maar de innerlijke terugkeer naar God moet plaatsgevonden hebben.

De vereniging met het hoogste Wezen moet eraan voorafgegaan zijn, als de mens deze geestestoestand wil bereiken die hem een volledige oplossing van zijn omhulsel garandeert. In het andere geval echter zal het menselijke omhulsel zich niet zo gemakkelijk van de ziel losmaken. Hoewel de ziel haar aardse lichaam weliswaar verlaten heeft, is ze toch niet vrij. De omhulling van de geest kleeft nog aan haar. Ze is niet volledig vrij, maar wordt nog door dezelfde ketenen als op aarde verhinderd zich vrij omhoog te kunnen begeven in de hogere sferen. En deze toestand zal dan gelijk zijn aan de aardse toestand, aangezien de ziel in het hiernamaals nog in dezelfde onwetendheid en verstoktheid verkeert. Zijzelf is zich ook vaak niet bewust dat ze de aarde reeds verlaten heeft.

Om die reden treft jullie geest steeds die sfeer aan waaraan hij gelijkwaardig is. En als de ziel de toestand van rijpheid reeds op aarde bereikt heeft, dan gaat ze bij de lichamelijke dood ook onmiddellijk in de lichtsferen binnen. Ze hoeft in het hiernamaals dan niet eerst de eindeloos lange weg van strijd te gaan die gelijk is aan de aardse toestand, maar die niet zo gemakkelijk overwonnen kan worden als op aarde.

Geef daarom niet toe aan de verzoeking te geloven dat jullie daarboven nog de mogelijkheid gegeven is tot rijping van de ziel. Dit is veel moeilijker en het besef van de onbenutte tijd op aarde is onzegbaar berouwvol. Daarom is het altijd raadzamer om als onvolmaakte wezens met angst aan het hiernamaals te denken en dan reeds op aarde onafgebroken naar de hoogst mogelijke volmaaktheid te streven, dan zich in traagheid over te geven aan de hoop dat men daar zou kunnen inhalen wat hier verzuimd werd.

Het aardse leven met alle kommer en kwel is niets vergeleken met de strijd van zulke onvolmaakte zielen in het hiernamaals. Want daar zijn er jullie niet zulke mogelijkheden gegeven als op aarde. Jullie worsteling zal veel zwaarder zijn totdat al het menselijk aardse zich volledig van jullie geest afgescheiden heeft en deze geest dan de graad bereikt heeft waarmee hij opgenomen kan worden in een nieuw lichtrijk. Dus is het begrijpelijk dat een ziel zolang de toestand van de mens wordt opgelegd totdat ze de graad van rijpheid bereikt heeft, die voor haar bestemd is.

Amen

410번 계시에 대한 설명.... (존재의 재형성.... 창조하는 영들의 무리.... 문제들....)

그러므로 이 땅에서 사는 일은 영원한 영역으로 옮겨가는 과장에 지나지 않고, 사람이 스스로 항상 또 다시 그 영역의 상태를 정한다. 그가 이 땅에서 그의 삶을 끊임없이 영적인 것을 위해 추구하는 가운데 보냈다면, 그는 저 세상의 삶이 그에게 짐이 될 까봐 결코 두려워할 필요가 없다. 그는 죽음의 시간을 두려워할 필요가 없고, 그는 그에게 비교할 수 없을 정도로 사랑스럽게 보이는 하늘의 영역과 단지 교환하기 위해 이 땅을 떠날 것이다.

그러나 사람이 그를 감싸고 있는 겉형체를 전적으로 분해시키는 일을 보장해주는 영의 상태에 도달하려면, 내면에서 하나님께 귀환이 일어났어야만 하고, 가장 높은 존재와 연합이 선행되어야만 한다. 그렇지 못한 경우에는 인간의 겉형체는 혼과 그렇게 쉽게 분리되지 않는다. 비록 혼이 이 땅의 몸을 떠났지만 혼이 자유롭지 못하다. 영의 겉형체가 아직 혼에게 붙어 있다. 혼은 전적으로 자유롭지 못하고, 여전히 이 땅에서와 같은 족쇄에 의해 자유롭게 높은 영역으로 올라가는 일에 방해를 받는다. 이런 상태는 그의 이 땅의 상태와 동일하다. 혼은 여전히 같은 무지와 강팍한 가운데 저 세상에서 살고 혼 자신이 이미 이 땅을 떠났다는 것을 의식하지 못한다.

그러므로 너희 영은 항상 너희와 동등한 영역을 발견한다. 혼이 이미 이 땅에서 성숙한 상태에 도달했다면, 혼은 육체의 죽음 후에 즉시 빛이 충만한 영역으로 들어간다. 그러면 혼은 저 세상에서 이 땅의 상태와 동일하게 이 땅에서 처럼 쉽게 극복할 수 없는 끝없이 긴 투쟁의 길을 갈 필요가 없다. 그러므로 너희는 여전히 저 세상에서 혼을 성숙하게 할 수 있은 가능성을 가지고 있다고 믿는 유혹에 빠지지 말라. 혼이 성장하기가 훨씬 더 어렵고, 활용하지 않은 이 땅의 시간을 깨닫게 되는 일은 말로 표현할 수 없을 정도로 후회스런 일이다.

그러므로 완성에 이르지 못한 공포 가운데 있는 존재들을 기억하고, 이 땅에서 완성에 도달하기 위해 쉬지않고 추구하는 일이, 게으름 가운데 이 세상에서 하지 않은 일을 저 세상에서 할 수 있다는 희망에 빠지는 것보다, 항상 추천할 만한 일이다. 모든 비탄함과 고통을 가진 이 땅의 삶은 저 세상의 온전하지 못한 혼들의 투쟁과 비교하면 아무것도 아니다. 왜냐하면 너희에게 이 땅과 같은 가능성이 주어지지 않기 때문이다. 모든 인간적이고 세상적인 것들이 전적으로 너희의 심장에서 분리되고, 그 영이 새로운 빛의 나라로 영접될 수 있은 정도에 도달할 때까지, 너희의 투쟁이 훨씬 더 힘이 들기 때문이다. 이로써 혼이 특정한 성숙의 정도에 도달할 때까지 혼에게 사람의 상태가 부과되는 일을 이해할 수 있다. 아멘