• Terug

Maar het grootste wonder is de liefde

Het grootst van alle wonderen is echter de liefde. En haar kracht gaat ver boven de grenzen van het menselijke denken uit. De allesomvattende liefde van God zal jullie steeds geven wat jullie ontbreekt. Daarvan getuigt Gods Woord dat jullie uit hoogten vol van licht wordt geopenbaard, om jullie te troosten en te verheffen tot levendige vernieuwing. Want dit alles doet de Heer uit overgrote liefde voor de kinderen die Hij graag een eeuwig rijk in hemelse gelukzaligheid wil bieden. En toch hecht de mensheid zo weinig belang aan de bewijzen van Zijn liefde. De wil van de mens om te leven is zo sterk dat hij slechts met onbehagen aan het uur van de dood denkt. En waar opnieuw de lichamelijke nood of zorgen de mens zwaar belasten, daar snakt de mens naar het moment van de dood in de stille hoop daarmee aan al het lijden te kunnen ontsnappen en het leven beëindigd te hebben. Als de goddelijke liefde er nu niet zo lankmoedig voor zorgde dat de mensen steeds opnieuw attent werden gemaakt op de eeuwigheid, wat voor nut zou het leven van zo een mens dan hebben? En voor degene die zijn leven niet graag opgeeft, zou het leven net zo goed nutteloos verstrijken, als de Heer hem niet steeds opnieuw bewijzen van liefde liet toekomen.

Maar de wereld kan de liefde van de hemel niet in haar volle omvang vatten. De aardse mens weet wel dat de liefde alles tot leven wekt, maar in zijn aardse toestand is het begrip van de goddelijke liefde begrensd. Als hij er de wil voor opbrengt, kan hij alleen maar inzien dat de kinderen van de aarde voortdurend begeleid worden door de hemelse Vader en dat ze tot Hem kunnen bidden en altijd verhoord worden, wanneer dit verzoek betrekking heeft op hun zielenheil. Toch zijn er slechts weinigen in staat de onzegbaar grote liefde te vatten, die de Heer bewoog zich Zelf voor de mensen en hun zonden op te offeren. Om dit enorme gebeuren in zijn volle omvang te kunnen waarderen, moet er voor het kind van de aarde al een helder licht van inzicht schijnen. Het moet vatten dat elk aards wezen eens de heerlijkheid van de hemel gegund zal zijn en dat Gods wijsheid in eindeloos lange tijden alle middelen en wegen aanwendt om deze heerlijkheid voor dit wezen toegankelijk te maken. Want wat in het rijk van God binnengaat, moet volmaakt zijn en gelijk aan God. En er is weer veel geduld en liefde voor nodig om de schepselen die zich vaak verzetten, de weg te wijzen die als enige kan leiden naar de plaats waar de eeuwige gelukzaligheid hen opwacht.

In tijden van nood gelooft de mens vaak verlaten te zijn door de hemelse Vader en toch is Hij dan dichter bij hem dan ooit. Elke diepe nood is een teken van Gods barmhartigheid en liefde, hoewel jullie dat niet als zodanig kunnen of willen bekijken. Want als jullie je gedwongen door deze nood van het hart naar de eeuwigheid keren, dan is de liefde van de hemelse Vader niet zonder sporen aan jullie voorbijgegaan. Jullie hebben de roep van de liefde gehoord en jullie zijn hem gevolgd. En zo werkt de liefde van de Heer en Zijn oneindige geduld sinds eeuwigheden en Hij zal nooit ophouden de wezens door middel van deze liefde naar zich toe te trekken. In Zijn meest pijnlijke ogenblik, toen de Heer voor de mensheid aan het kruis geleden heeft en gestorven is, daalde de goddelijke liefde neer over het ganse heelal. Ze omvatte elk wezen en liet in alle zielen de goddelijke vonken ontstaan om zo iedere ziel die van goede wil is en die uit de liefde wedergeboren werd in de geest, de mogelijkheid te geven zich te verenigen met God, de eeuwige Liefde.

Amen

Mas o maior milagre é o amor....

Mas o maior milagre é o amor.... E o seu poder vai muito além dos limites do pensamento humano. O amor universal de Deus sempre te dará o que te falta. Isto é testemunhado pela Palavra de Deus, que vos é revelada das alturas da luz, para vosso conforto e edificação na reorganização da vida.... Pois o Senhor faz tudo isso por imenso amor às crianças a quem Ele quer oferecer um reino eterno em êxtase celestial, e ainda assim a humanidade presta tão pouca atenção à evidência do Seu amor. A vontade do ser humano de viver é tão forte que ele só pensa na hora da morte com desconforto.... e onde, por sua vez, as dificuldades ou preocupações físicas pesam sobre o ser humano, o ser humano anseia pela hora da morte na esperança silenciosa de assim poder escapar de todo sofrimento.... para ter terminado a sua vida.... Se o amor divino não fosse tão sofredor a ponto de apontar as pessoas para a eternidade uma e outra vez, onde estaria a vida de tal pessoa de qualquer propósito.... e aquele que não desistir de sua vida de bom grado também deixaria sua vida passar inutilmente se o Senhor não lhe enviasse provas de amor uma e outra vez. Mas o mundo não pode compreender o amor do céu em toda a sua grandeza.... O ser humano terreno certamente sabe que o amor anima tudo, mas em seu estado terreno sua compreensão do amor divino é apenas limitada.... Tudo o que ele é capaz de reconhecer, se ele reúne a vontade de fazê-lo, é que os filhos terrenos são constantemente cuidados pelo Pai celestial e que eles podem apelar para Ele e serão sempre ouvidos se esses apelos se aplicarem à salvação da sua alma. No entanto, apenas alguns são capazes de compreender o amor incrivelmente grande que moveu o Senhor a sacrificar-se pela humanidade e seus pecados. Para poder apreciar este tremendo acontecimento em toda a sua grandeza, uma luz brilhante de conhecimento deve brilhar para a criança terrena. (3/27/1938) É preciso compreender que a todos os seres terrenos do céu um dia será concedida glória e que a sabedoria de Deus usará todos os meios e caminhos em um tempo infinitamente longo para poder tornar essa glória acessível a esses seres, pois tudo o que entra no reino de Deus deve ser perfeito e semelhante a Deus, e novamente requer muita paciência e amor para mostrar às criaturas, muitas vezes resistentes, o caminho que só pode levar até onde a felicidade eterna os espera. Em tempos de adversidade, o homem muitas vezes acredita ser abandonado pelo Pai celestial, e ainda assim Ele está mais próximo dele do que nunca. Toda adversidade profunda é um sinal da misericórdia e do amor de Deus, mesmo que você não possa ou não queira considerá-la como tal.... Pois se, compelido por esta adversidade do coração, você se volta para a eternidade, o amor do Pai celestial não passou pelo seu coração sem deixar um traço.... você ouviu o chamado do amor e o seguiu.... E assim o amor do Senhor e a Sua infinita paciência têm trabalhado por toda a eternidade e nunca deixarão de atrair seres para Si em virtude deste amor.... Em Sua hora mais agonizante, quando o Senhor sofreu e morreu na cruz pela humanidade, o amor divino desceu sobre todo o universo.... Abraçou cada ser e deixou surgir a centelha divina em todas as almas para dar a possibilidade de uma união com Deus, o amor eterno, a cada alma que é de boa vontade e renasceu do amor no espírito....

Amém