1943 De weg van het vlees – Om deze reden van tevoren weten – Dienen

7 juni 1941: Boek 28

Elk wezen, dat vrij wil komen uit de gebondenheid, moet de weg van het vlees gaan. Het wezen moet eerst het aardse leven in de belichaming als mens afgelegd hebben, voordat hij vrij en ongebonden het geestelijke rijk binnen kan gaan. Maar ook het wezenlijke zal naar de belichaming als mens streven om uiteindelijk vrij te komen van de dwang, die elke uiterlijke vorm voor het wezenlijke betekent. En daarom gaat het met volledige toestemming de strijd op aarde aan. Het voelt zich tegen de opdracht opgewassen en is er niet bang voor en daarom zullen de zielen aandringen om in het vlees opgenomen te worden om hun laatste taak te kunnen vervullen.

De weg over de aarde werd hun van tevoren getoond en ook de graad van rijpheid, die ze door het aardse leven kunnen verwerven. Verder wordt hun ook de hoeveelheid genade bekendgemaakt, die hen het uitrijpen mogelijk maakt en daarom aarzelt de ziel niet om aan de laatste gang te beginnen, ofschoon haar nu het bewustzijn van de vorige vormen ontnomen wordt en ze nu in volledige onwetendheid aan het aardse bestaan begint.

Hoe meer de ziel voorheen bereid was om te dienen, des te meer is ze nu tegen de aardse eisen opgewassen. Dat wil zeggen dat ze ook het aardse leven de baas zal worden, omdat ze haar bereidwilligheid duidelijk gemaakt heeft om zich door dienen te bevrijden. De mens zal nu wel in situaties terechtkomen, waar de wil om te dienen in hem aan het wankelen gebracht wordt. Hij zal het leven met alle vreugden en genoegens leren kennen en nu moet de ziel bewijzen of het nog steeds tot dienen bereid is. Want ze zal met weerstanden te maken krijgen en zich tegenover deze weerstanden moeten bewijzen. Ze zet dus nu de eerder gekoesterde wil in de daad om en dit levert haar het vrij worden op. De wil om te dienen leverde haar de genade van de belichaming als mens op, maar de werkzame wil laat haar weer vrij komen uit de laatste vorm.

Maar als de wil niet actief wordt, dan heeft ze als het ware de belichaming als mens wederrechtelijk verworven. Ze heeft niet vervuld, wat ze beloofde te doen. En ze is zelf het slachtoffer, want het uur van de bevrijding uit de geestelijke boeien heeft voor haar nog lang niet geslagen, ofschoon ze door de dood van het lichaam schijnbaar vrijkomt uit haar uiterlijke vorm. Ze neemt toch de vorm mee naar de overkant in de eeuwigheid. Dat wil zeggen dat ze de boeien van de geest als net zo kwellend ervaart als eerder in het aardse lichaam. En ze moet de boeien net zo lang voelen, tot ze besluit om in liefde te dienen.

Er kan geen wezen de weg over de aarde in het vlees bespaard blijven. Maar hem kan ook niet het dienen in liefde bespaard blijven en als hij dat laatste niet op aarde doet, dan verlengt hij alleen maar zijn geboeide toestand en eigenlijk de aardse tijd. Want de ziel, die onrijp is, zal net zo lang niet in staat zijn van de aarde te scheiden, tot ze haar dienende werkzaamheid vervuld heeft, ofschoon ze de aarde al verlaten heeft. Maar de wil om te dienen zal in het hiernamaals vaak maar heel zwak zijn. En er zal verdubbelde kracht nodig zijn om deze wil ten uitvoer te brengen. En daarom is het in het hiernamaals veel moeilijker dan op aarde om uiteindelijk vrij te komen, waar de minste wil de mensen de kracht uit God oplevert en hij moeiteloos zijn aardse taak kan vervullen, namelijk om in liefde te dienen en volledig vrij te komen uit de vorm.

Amen

Deze openbaring is niet opgenomen in de themaboekjes.

Downloads

Download-aanbod voor boek _book
 ePub  
 Kindle  
  Meer downloads

Deze openbaring
Luisteren
als MP3 downloaden
Afdrukvoorbeeld
 Kladschriften