• Back

그리스도의 성육신.

가장 크고, 풀리지 않게 보이는 문제는 그리스도의 성육신의 문제이다. 믿음이 없고, 영적인 추구를 하지 않는 사람은 이 문제를 다루지 않을 것이다. 그들은 이 문제에 영향을 받지 않는다. 왜냐면 그들이 그리스도와 그의 구속 사역을 인정하지 않기 때문이다.

하나님 자신이 인간에게 강림한 일이 그들에게는 이해할 수 없고 불가능한 것처럼 보인다. 왜냐면 그들이 그들의 부족한 믿음으로 인해, 영원한 신성의 본질에 아직 침투하지 못했기 때문이다. 영적인 것을 이해하기 위해서는 영적인 연구가 이루어져야만 하고, 한 영적인 설명이 비로소 다른 하나를 이해할 수 있게 해주기 때문이다.

인간은 그 자체로는 단지 이 땅에서 살고 있는 피조물이고, 외적인 형체 안의 영적인 존재이고, 하나님의 뜻에 의해 정확하게 인간의 형체로 형성된 겉형체 안에 육신을 입은 존재이다. 그러므로 하나님의 뜻이, 하나님의 자연 법칙에 기초한 과정을 통해, 겉형체가 생성되게 했다. 하나님이 원하는 대로 사람들은, 새로운 겉형체를 만들기 위해 일한다. 하나님은 이런 겉형체에 본질인, 혼으로 살아 있게 한다. 이제 비로소 인간이 생명력 있는 피조물이 된다.

인간의 혼은 다시 혼 안에 하나님의 사랑의 영의 불씨를 포함하고 있다. 그러나 혼이 영의 불씨를 깨어나게 하지 않는다면, 모든 인간 안에서 영의 불씨가 자신을 표현할 수 없다. 왜냐면 혼이 영이 잠자 하는 동안에는, 영이 활동하지 않고, 사람 안에서 쉬기 때문이다. 영은 혼이 사랑을 행할 때, 비로소 깨어날 수 있다. 그러나 사람 안에서 영의 불씨가 일단 깨어나면, 영의 불씨는 중단하지 않고 자신의 출처인 영을 향해 달려간다. 영의 불씨는 영의 나라로, 하나님께로 돌아가기를 갈망한다. 영의 불씨는 하나님의 영에서 나온 영이다.

그러나 영의 불씨가 아직 인간의 겉형체 안에 머물러야 만하는 동안에는, 영의 불씨는 자신 외부의 영적인 존재와 연결을 이루려고 시도하고, 쉬지 않고 영적인 입자를 자신 안으로 흡수하면서, 이를 통해 하나님의 사랑의 발산의 흐름을 증가시키면서, 자신을 번성하게 하려고 한다. 그러나 이런 일은 단지 혼이 사랑을 행하기로 결정했을 때, 가능하다. 왜냐면 사랑은 영에게 자유를 주고, 영이 이제 이 자유를 영의 세력과 힘을 합치기 위해 사용하기 때문이다.

그러나 영의 힘은 하나님이다. 따라서 만약에 혼이 자신을 사랑으로 만들고, 이로써 영의 역사를 지원한다면, 겉 형체인 인간의 몸은 상상할 수 없을 정도의 하나님의 힘의 거처가 될 수 있다. 몸은 하나님을 자신 안으로 영접할 수 있다. 그러므로 하나님의 영으로 온전히 충만하게 될 수 있다. 이런 일은 인간이 이 땅에서 자신의 뜻으로 성취할 수 있는 가장 높은 일이다. 예수님은 이처럼 강력한 의지를 가지고 있었다.

예수의 강한 의지와 그의 아주 큰 사랑이 하나가 되었다. 다시 말해 그의 혼이 혼 안의 영을 자유롭게 했다. 예수는 단지 사랑이 명한대로만 행했다. 그는 모든 사랑 없음을 거부했다. 결과적으로 그 안의 하나님의 영의 불씨가 활발하게 되었고, 그는 자신 밖의 영과 연결을 이루었다. 하나님의 사랑의 흐름이 그에게 멈출 수 없이 흘러갔다. 하나님의 힘이, 하나님의 영이 그를 채웠다. 그의 삶이 끊임없은 사랑의 역사였기 때문에, 그는 모든 사랑의 역사에 임재하는 하나님과 항상 더욱 긴밀하게 하나가 되었다.

하나님의 영의 역사는 그의 가르침과 그가 행한 기적에서 나타나는 그의 지혜와 그의 힘이었다. 그 안에 모든 충만함으로 거한 하나님의 영이 그의 모든 발걸음과 그의 행실과 그의 말을 인도했다. 예수는 사랑이 된 사람이었다. 그러나 사랑은 하나님이다. 그러므로 인간 예수는 하늘의 아버지가 온전함과 같이 온전하게 되었다.

겉형체는 하나님의 사랑 자체를 담는 그릇이 되었다. 영의 불씨가 더 이상 꺼지지 않는 화염으로 타올랐다. 이제 인간 예수의 사역은 단지 계속되는 사랑만이 될 수 있었다. 왜냐하면 하나님과, 하나님의 사랑 자신과 긴밀한 연합한 사람은 쉬지 않고 사랑을 받고, 사랑을 주기 때문이다.

예수는 인간이었고, 그의 인간의 몸 안에 영원한 신성을 모시고 있었다. 또는 하나님 자신이 사람 안으로 육신을 입었다. 하나님이 이 땅으로 내려와, 사랑의 영을 자원하여 자신 안으로 받아드리는, 다시 말해 사랑을 통해 하나님의 영의 불씨가 깨어나게 한, 이로써 사랑 자체인 하나님이 들어오시도록 한 겉형체를 택했다.

하나님는 이런 사람의 강한 의지와 아주 큰 사랑에 대해 영원으로부터 알았고, 때문에 그를 사람들의 구세주로 선택했다. 왜냐면 사람이 구속 사역을 완수해야만 했기 때문이다. 이런 사람의 사랑이 모든 고난을 자신이 짊어졌다. 그는 그의 큰 사랑으로 자신을 온전하게 형성했고, 하나님과 인간이 하나가 된 사람이었다.

인간 예수는 인류를 위해 십자가의 죽음의 고난과 고통을 인내했다. 그러나 하나님 자신이 이런 사람 안에서 육신을 입었다. 영원한 하나님의 사랑이 그를 가득 채웠고, 모든 인류를 위해 그를 통해 일하기 위해 그 안에 거주했다.

아멘

De menswording van Christus

Het meest geweldige en onoplosbaar lijkende vraagstuk is de menswording van Christus. Mensen die geen geloof hebben, dus ook niet geestelijk streven, zullen zich niet met dit vraagstuk bezighouden. Het beroert hen niet, dat ze Christus en Zijn verlossingswerk niet kennen. Dat God Zelf tot de mensen afgedaald is, lijkt hen onbegrijpelijk en onmogelijk, omdat ze door hun gebrekkige geloof nog niet binnengedrongen zijn in het wezen van de eeuwige Godheid. Deze mensen kan het vraagstuk ook niet bij benadering duidelijk gemaakt worden, want om het geestelijke te begrijpen, moet ook geestelijk onderzocht worden en een geestelijke verklaring kan pas het andere begrijpelijk maken.

De mens als zodanig is alleen maar een de aarde bevolkend schepsel. Het is geestelijks in een uiterlijke vorm. Het is een wezen, dat zich belichaamd heeft in een omhulsel, dat door de wil van God gevormd werd tot juist deze vorm van de mens. Gods wil liet zodoende de uiterlijke vorm weer ontstaan door processen, waaraan de goddelijke natuurwet ten grondslag ligt. Dus handelen de mensen, zoals God het wil, om een nieuwe uiterlijke vorm te laten ontstaan en God geeft deze uiterlijke vorm leven met het wezenlijke, met de ziel. En pas nu is de mens een levend schepsel.

De ziel van de mens bevat weer een vonk van de goddelijke liefdesgeest in zich, die zich echter niet in elk mens kan uiten, wanneer de ziel van deze mens hem niet tot ontwaken brengt. Want de geest rust net zo lang werkeloos in de mens, als de ziel deze laat sluimeren. Hij kan pas ontwaken, als de ziel in liefde werkzaam is. Maar als de geestvonk in de mens eerst eenmaal ontwaakt is, dan dringt hij onophoudelijk de geest, waar hij vandaan komt, tegemoet. Hij verlangt ernaar terug te keren naar het geestelijke rijk. Naar God, want hij is kracht. Hij is de geest van God.

Maar zolang hij nog in het menselijke omhulsel moet blijven, probeert hij zich met het geestelijke buiten zich te verbinden en zich te vergroten, doordat hij onophoudelijk geestelijke substanties in zich opneemt en daardoor de toestroom van de goddelijke liefdesuitstraling vergroot. Dit is echter alleen maar dan mogelijk, wanneer de ziel besloten heeft om in liefde werkzaam te zijn, want de liefde geeft de geest vrijheid en deze vrijheid gebruikt hij nu voor de vereniging met geestelijke kracht.

Maar geestelijke kracht is God. Zodoende kan de uiterlijke vorm, het menselijke lichaam, in een onvoorstelbare mate tot verblijfplaats worden van goddelijke kracht, wanneer diens ziel zich tot liefde gevormd heeft en daardoor het werkzaam zijn van de geest bijstaat. Hij kan God in zich opnemen. Dus geheel van de geest van God doordrongen zijn en dit is het hoogste, wat de mens op aarde bereiken kan op grond van zijn wil. De mens Jezus bezat zo’n krachtvolle wil.

Zijn wilskracht en Zijn enorme liefde verenigden zich en zodoende gaf Zijn ziel de geest in Zich vrij. De mens Jezus deed alleen maar, wat de liefde Hem gebood en Hij verweerde Zich tegen elke liefdeloosheid. Bijgevolg werd de goddelijke geestvonk in Hem actief en hij verbond zich met de geest buiten zich. De goddelijke liefdesstroom stroomde onstuitbaar naar Hem toe. De kracht uit God, Zijn geest, vervulde Hem en omdat Zijn leven een ononderbroken werkzaam zijn in liefde was, verenigde Hij Zich steeds inniger met God, Die in elk werk van liefde aanwezig is.

Het goddelijk geestelijk werkzaam zijn was Zijn wijsheid en Zijn kracht, die in Zijn leer en de wonderen, die Hij verrichtte, tot uitdrukking kwamen. De geest van God, die in alle overvloed in Hem aanwezig was, bepaalde al Zijn schreden, Zijn daden en Zijn woorden. Jezus was de tot liefde geworden mens. Maar de liefde is God. Zodoende was de mens Jezus volmaakt geworden, zoals Zijn Vader in de hemel volmaakt is.

De uiterlijke vorm was tot een opnamevat van de goddelijke liefde zelf geworden. De geestvonk was tot een vlam opgelaaid, die niet meer uit kon doven. En nu kon het werkzaam zijn van de mens Jezus alleen maar voortdurende liefde zijn, want een mens, die de innigste verbinding met de goddelijke liefde zelf heeft, ontvangt onophoudelijk liefde en geeft liefde af.

Jezus was mens en droeg de eeuwige Godheid in Zijn menselijke lichaam. Of God belichaamde Zichzelf in een mens. Hij daalde naar de aarde af en koos voor Zich een uiterlijke vorm, die de liefdesgeest bereidwillig in zich opnam. Dat wil zeggen de goddelijke geestvonk door de liefde tot ontwaken bracht en zodoende God, als de liefde Zelf, toegang verleende.

En God wist sinds eeuwigheid van de sterke wil en de enorme liefde van dit mens. En dat bewoog Hem om deze mens tot redder van de mensen te verkiezen, want het verlossingswerk moest door een mens volbracht worden, wiens liefde al het leed op zich nam. Een mens, die zich tot volmaaktheid gevormd had door zijn grote liefde, die God en mens in één was. De mens Jezus verdroeg het leed en de kwellingen van de kruisdood voor de mensheid. Maar God Zelf belichaamde Zich in dit mens. De eeuwige goddelijke liefde vulde Hem geheel en al en nam intrek in Hem om door Hem werkzaam te zijn voor de totale mensheid.

Amen