• Back

말하는 재능과 올바른 사용.

하나님은 자주 사람을 작고 겸손하게 만들기 위해 말하는 은사를 사람에게 주지 않았다. 왜냐하면 예외적으로 잘 발달된 말하는 은사는 보통 사람들을 오만하게 만들 것이기 때문이다. 대적자가 웅변적인 사람들을 자신의 뜻에 복종하게 만들고, 대적자가 이제 그를 하나님께 대항하는 모든 일의 대표자로 사용하는 일은 또한 대적자의 역사이다. 왜냐하면 좋은 연사는 자신의 관점을 표현하는 일에 부족한 사람보다 훨씬 더 많은 지지자를 얻을 수 있기 때문이다.

반면에 말이 없는 사람은 일반적으로 생각이 더 깊고, 그러므로 그는 또한 순수한 진리를 더 쉽게 깨달을 것이다. 반면에 웅변적인 사람은 자신을 움직이는 모든 것을 더 많이 피상적으로 말한다. 그가 자신이 말하는 것을 듣기를 좋아하고, 그의 말을 잘하는 은사로 폭넓게 부차적인 것을 말하는 데 사용한다. 그러므로 그의 연설에 특별한 가치를 부여할 수 없다.

그런 사람들에게는 자주 어떤 자기 사랑이 있다. 그러므로 그들은 또한 절대로 이웃 사람들의 의견을 인정하지 않을 것이고, 단지 그들의 의견이 받아들여질 때, 만족하게 될 것이다. 그러므로 그들은 자신을 기쁘게 하기 위해 끊임없이 말하지만, 그러나 이를 통해 이웃 사람에게 어떤 가치 있는 것은 전달하지 못한다. 그들이 말하는 재능을 사용하여 주님을 위해 말하고, 그리스도의 가르침을 전파하고, 잘못한 혼을 올바른 길을 가도록 돕는다면, 그들은 하나님의 은사를 올바르게 사용한 것이고, 그런 일은 인류에게 그리고 말하는 사람 자신에게 단지 축복을 줄 것이다.

그러나 사람들이 그런 말을 많이 듣고 싶어하지 않는다. 그들은 하나님의 뜻에 반하는 말을 할 준비가 더 잘 되어 있다. 왜냐하면 자기 사랑이 나타나는 곳에서는 진리에 대한 깨달음이 없기 때문이다. 따라서 그들 자신이 이해하지 못하기 때문에 믿을 수 없다. 그러므로 하나님은 사람들을 깨워, 말하는 은사를 줘야만 한다. 이로써 그들이 하나님과 하나님의 이름을 위해 나서고, 세상에 하나님의 역사를 고백하게 해야만 한다.

그들은 하나님의 뜻에 따라 말하고, 입술의 검으로 싸울 것이다. 그들의 말하는 능력에 사람들이 확신을 갖게 할 것이다. 왜냐하면 더 이상 하나님의 뜻을 선포하는 사람이 교만에서 말하는 것이 아니라, 심장 안의 가장 깊은 겸손으로 받았기 때문이다. 그러므로 말하는 사람이 겸손으로 말하는 지, 교만으로 말하는 지에 따라 말한 것의 가치를 깨달을 수 있고, 또한 그에 따라 이웃 사람에게 영향을 미치게 될 것이다.

눈이 멀고 무지한 사람은 거만한 말을 받아드릴 것이다. 그러나 영의 빛이 이미 빛나는, 갈망하는 사람들은 그들에게 하나님을 섬기려는 연사들을 통해 하나님의 진리가 제공된다면, 그들은 하나님의 진리를 깨닫게 될 것이다. 사람이 하나님의 말씀을 이웃 사람에게 전하기를 원한다면, 그는 마치 천사의 입술로 말하는 것처럼 말을 할 수 있게 될 것이고, 그가 사람들에게 말하는 것을 그는 전적인 확신을 가지고 대변할 수 있게 될 것이다. 그러므로 말하는 은사는 대적자의 속삭임에 대항하는 일에 도움이 될 수 있지만, 그러나 또한 하나님의 지혜를 대변하기 위한 하나님의 은혜의 선물이 될 수 있다. 두 연설자의 특징은 이웃을 향한 사랑이거나 또는 자기 사랑이다.

아멘

DAR GOVORENJA I NJEGOVO ISPRAVNO KORIŠTENJE....

Dar govorenja je Bog često uskratio čovjeku, kako bi ga učinio malenim i skromnim, jer će iznimno dobro razvijen dar govorenja čovjeka ponajčešće učiniti oholim (bahatim). To je također djelo protivnika, da on rječitog čovjeka često čini poslušnim svojoj volji, i on ga onda koristi kao zastupnika svega onoga što je usmjereno protiv Boga. Jer, dobar govornik će pronaći znatno više sljedbenika nego čovjek kojemu nedostaju riječi da objavi svoje mišljenje. Šutljiv čovjek će, naprotiv, većinom biti dublji u razmišljanju, i stoga će i Čista Istina od ovoga biti lakše prepoznata, dok rječit čovjek više površno govori o svemu što ga pokreće, te budući da on sam sebe rado sluša govoriti, svoju rječitost koristi za to da opširno govori o sporednim stvarima, stoga se njegovom govoru ne treba pripisivati nikakva posebna vrijednost. Kod takvih se ljudi često susreće samoljublje, i stoga oni također nikada neće prihvatiti mišljenje drugog čovjeka, nego će biti zadovoljni jedino ako je njihovo mišljenje (pogled) priznato. I zato oni neprestano govore, za vlastito zadovoljstvo, a da bližnjima kroz to ne prenose nešto vrijedno. Ako bi oni htjeli koristiti njihov dar govorenja govoreći za Gospodara, šireći Kristovo Učenje, i pomažući zalutalim dušama doći na pravi put, onda bi oni ispravno koristili Božji dar, i to bi donijelo jedino blagoslov za čovječanstvo i za samog govornika. No, baš o tome takvi ljudi žele malo čuti, i oni su radije spremni govoriti protiv onoga što je Božja volja; jer gdje se prepriječi samoljublje, tamo nedostaje spoznaja Istine, i oni su stoga slabe vjere, zbog čega oni ni ne mogu uvjereno zastupati ono što oni sami se razumiju, stoga ni ne vjeruju. Otuda Bog mora probuditi ljude i pokloniti im Dar govorenja, da oni istupaju (zalažu se) za Njega i Njegovo Ime, i ispovijedaju Božje djelovanje u svijetu. A ovi će govoriti prema Njegovoj volji, oni će se boriti mačem svojih usta, i njihov Dar govorenja će ljude uvjeriti, jer više ne govori oholost iz onoga koji govore Objavu Božje volje, nego je mudrost ovih bila primljena u najdubljoj poniznosti srca. I stoga vrijednost izgovorene Riječi treba prepoznati po tome da li iz govornika govori poniznost ili oholost, i sukladan tome će biti i učinak na bližnje. Slijepi i neuki će prihvatiti govor oholog, no, oni koji vide, kojima već svijetli svjetlo Duha, prepoznat će Božansku Istinu, kada im je ona ponuđena od govornika voljnog služiti Bogu. Želi li čovjek prenijeti Božju Riječ bližnjima, onda će on moći govoriti kao anđeoskim jezikom, njemu kao da će riječi biti položene u usta, i on će biti sposoban poput najvećih govornika izgovarati riječi, i s punom snagom uvjerenja zastupati to što on govori ljudima. I stoga Dar govorenja može služiti za to da izrazi došaptavanja protivnika, no on također može biti Dar milosti, da predstavlja (zastupa) Božansku mudrost. Ali znak raspoznavanja oba govornika će biti Ljubav za bližnje ili samoljublje.

AMEN